دستی بر سینه، دستی روی دست دیگر به نشانه خضوع، دستی در حال اشاره به افق و آینده‌ای احتمالاً روشن و ظاهری که تلاش می‌کند چهره‌ای خدوم و متواضع را معرفی کند؛ این گوشه‌ای از ژست نامزدهای انتخابات مجلس (یا هر انتخابات دیگری) در پوسترها و بنرها و اقلام تبلیغاتی است. نمایندگان طبق قانون در برابر مردم و وظیفه‌شان تعهداتی دارند؛ اما پای درددل و گلایه مردم که بنشینید، خواهند گفت که گاه نامزدهایی که در دوران تبلیغات برای کسب آرای مردم، با انگشتانشان آینده را نشانه می‌روند، پس از دستیابی به اهداف انتخاباتی‌شان، از وعده‌ها و تعهدات خود عدول می‌کنند.در روزهای تبلیغات انتخاباتی، زبان بدن نامزدهای انتخابات مجلس، به مثابه ابزاری است که گاه آغشته به کلیشه شده و اینطور به نظر می‌رسد که شاید کسی که اینچنین خود را معرفی می‌کند، اطلاعات کاملی از تعهدات نمایندگی و وظایف این پست خطیر ندارد و به همین خاطر است که گاه «ژست» جای دلیل و برهان و برنامه را می‌گیرد.

این گزارش، تنها بخشی از ژست‌های انتخاباتی نامزدهای مجلس شورای اسلامی در تبلیغات محیطی انتخابات است که این روزها هنوز بر در و دیوار شهر به چشم می‌خورد.