این مسئول ادامه داد: این چالش‌ها را می‌توان از دو جهت بررسی کرد، به طوری که از طرفی با بحران مدیریت و چالش‌های اساسی مدیریت و از طرفی دیگر ناکارآمدی نظام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی را داریم. گام نخست در برطرف کردن چالش‌های استان، توجه به رفع دو چالش مهم یاد شده است.
وی افزود: مهم‌ترین عامل وجود این چالش‌ها، نبود تفکر سیستمی و راهبردی در تصمیمات است. تصمیمات بر اساس شرایط و نیاز روز و بدون توجه به عواقب آن‌ها گرفته می‌شود، به گونه‌ای که در حوزه کشاورزی، محصولات بیش از توان و ظرفیت خاک، آب، اقلیم و محیط زیست تولید شده‌اند و این عدم توجه به ظرفیت‌ها و منابع پایه باعث بروز مشکلات عدیده‌ای از قبیل تحلیل منابع آب و فرسایش خاک شده است.
طهماسبی با بیان این‌که در حوزه پروژه‌های عمرانی همچنین توسعه شهرها نیز توجهی به محیط زیست نمی‌شود، خاطرنشان کرد: از دهه پنجاه شمسی همزمان با کشورهای پیشرفته جهان، آمایش سرزمین در ایران مورد توجه قرار گرفته است و تاکنون از این ظرفیت‌ها به درستی استفاده نشده و مسائل مربوط به آمایش سرزمین چه در سطح کشوری و چه در مناطق مختلف پیادهسازی نشده است.
رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان زنجان، یادآور شد: از میان همه روش‌های موجود، تنها راه باقی‌مانده برای خروج از وضعیت فعلی، توجه جدی و ویژه به بحث آمایش سرزمین است. آمایش سرزمین مختص یک دستگاه اجرایی یا حوزه نیست، بلکه آمایش سرزمین تفکری است که بایستی در همه بخش‌ها در دستور کار قرار گیرد.
وی تصریح کرد: توجه به آمایش سرزمین، موجب بهبود کارکرد و افزایش بهره‌وری و اثربخشی در استقرار جمعیت، ساماندهی سکونت‌گاه‌ها، طراحی شهری و روستایی، طراحی صنعتی و پیشبرد مسائل کشاورزی و نیز جلوگیری از تخریب محیط زیست می‌شود و با جلوگیری از ادامه تخریباتی که بر اثر بی‌تدبیری رخ داده، می‌توان از برجای گذاشتن سرزمینی سوخته و ناکارآمد برای آیندگان و فرزندان‌مان پیشگیری کرد.
نظرات