• یکشنبه / ۲۵ فروردین ۱۳۹۸ / ۱۸:۱۸
  • دسته‌بندی: صنفی،فرهنگی‌ودانشجویی
  • کد خبر: 98012510630
  • منبع : دانشگاه پیام نور

رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها تاکید کرد

نقش موثر دانشگاه‌ها در نیازسنجی و کمک به مردم سیل زده

نقش موثر دانشگاه‌ها در نیازسنجی و کمک به مردم سیل زده

رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها گفت: دانشگاه‌ها در نیازسنجی و کمک به مردم سیل زده می‌توانند نقش بسیار مؤثری داشته باشند و بر این اساس باید تمام مجموعه دانشگاهی در این جریان وارد شود.

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین رستمی در دیدار هیأت رئیسه دانشگاه پیام نور افزود: کارکردن در شرایط سخت، افضل اعمال است و اکنون جریان دانشجویی آمادگی لازم برای فعالیت‌های جهادی در محل‌های موردنیاز را دارد، اما نیازمند کار و تلاش مداوم و همراهی دانشگاهیان برای کمک به هموطنان هستیم.

رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها با عنوان اینکه خروجی و تأثیرگذاری اجتماعی و فرهنگی دانشگاه پیام نور بسیار بارز است، گفت: علیرغم اینکه دانشگاه پیام نور به عنوان دانشگاه نیمه حضوری و الکترونیکی شناخته می‌شود، اما فعالیت این دانشگاه در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی بسیار مطلوب و قابل قبول بوده است.

وی دانشگاه‌ها را از سنگرهای مهم مبارزه با استکبار خواند و اظهار داشت: جبهه انقلاب اکنون مواجه با یک امتحان سخت است. این امتحان ایجاب می‌کند که هم در میدان باشیم و هم هم‌افزا باشیم و البته بتوانیم خدمات ارائه‌شده را به سمع و نظر مردم برسانیم.

رئیس دانشگاه پیام نور نیز در این دیدار به اقدامات گسترده دانشگاه پیام نور برای کمک به هموطنان سیل زده اشاره کرد و گفت: فضای فیزیکی مراکز و واحدهای انشگاهی پیام نور در تمامی نقاط کشور برای اسکان سیل زدگان آمادگی کامل دارد و این دانشگاه با تمهیدات ویژه، ضمن همراهی با کانون‌های دانشجویی هلال احمر در حال خدمت رسانی به مردم عزیز سیل زده است.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه پیام نور، دکتر محمدرضا زمانی امداد رسانی به مردم سیل زده را در چنین شرایط بحرانی مهم‌ترین وظیفه انسانی تمامی هموطنان دانست و اظهار داشت: موکب دانشگاه پیام نور نیز در مناطق سیل زده استان لرستان مستقر شده و با تمام توان آماده خدمت به هموطنان است.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar

در زمان جنگ ؛ همگی استادان و دانشجویان با هر سلیقه ای، در دانشکده های دانشگاهی در خوزستان ؛ بعد از حمله های صدام خائن، یکپارچه در خدمت مجروهین قرار میگرفتند و اطاق ها و راهروهای دانشکده ها، به سرعت و قبل از حضور و توصیه هیچ مسئولی ، بطور خود جوش، به بیمارستان تبدیل و استاد و دانشجو نیز، در آن روز، به پرستار و خدمت رسان تبدیل میشد. نه توصیه و نه تشویق و نه حق ماموریتی مطرح بود و همه ناشناخته وظیفه به عهده میگرفتند. اما با پر رنگ تر شدن روزانه حضور بزرگواران در اداره و مدیریت دانشگاه ها، آن شور و شوق و احساس وظیفه درونی، بتدریج، به وظیفه ای اداری و دستوری تبدیل شده که هر حرکتی باید از مدیریت حکم و مجوز داشته باشد. امروز، اشخاصی با روحیه ایثار زمان جنگ عناصر نا مطلوب تلقی و باید حذف و یا خانه نشین گردند. ما با کشور و دینمان چه کرده ایم که بجای تداوم همیاری اوایل انقلاب، اینگونه بی اعتماد و بی تفاوت شده ایم؟ ما همان مردمیم ولی مدیران ما از جنس اوایل انقلاب نیستند. اندکی به درون بیندیشیم و اگر نیاز است، ساختار را تغییر دهیم و در رفتار با هموطنانمان تجدید نظر کنیم.

avatar

در زمان جنگ ؛ همگی استادان و دانشجویان با هر سلیقه ای، در دانشکده های دانشگاهی در خوزستان ؛ بعد از حمله های صدام خائن، یکپارچه در خدمت مجروحین قرار میگرفتند و اطاق ها و راهروهای دانشکده ها، به سرعت و قبل از حضور و توصیه هیچ مسئولی ، بطور خود جوش، به بیمارستان تبدیل و استاد و دانشجو نیز، در آن روز، به پرستار و خدمت رسان تبدیل میشد. نه توصیه و نه تشویق و نه حق ماموریتی مطرح بود و همه ناشناخته وظیفه به عهده میگرفتند. اما با پر رنگ تر شدن روزانه حضور بزرگواران در اداره و مدیریت دانشگاه ها، آن شور و شوق و احساس وظیفه درونی، بتدریج، به وظیفه ای اداری و دستوری تبدیل شده که هر حرکتی باید از مدیریت حکم و مجوز داشته باشد. امروز، اشخاصی با روحیه ایثار زمان جنگ عناصر نا مطلوب تلقی و باید حذف و یا خانه نشین گردند. ما با کشور و دینمان چه کرده ایم که بجای تداوم همیاری اوایل انقلاب، اینگونه بی اعتماد و بی تفاوت شده ایم؟ ما همان مردمیم ولی مدیران ما از جنس اوایل انقلاب نیستند. اندکی به درون بیندیشیم و اگر نیاز است، ساختار را تغییر دهیم و در رفتار با هموطنانمان تجدید نظر کنیم.