ملیپوش تنیسرویمیز ایران در گفتگو با ایسنا دربارهی صعود خود به رنکینگ اول جهان در رده سنی زیر ۲۱ سال که اتفاقی تاریخی در پینگ پنگ ایران بود، بیان کرد: این اتفاق برای اولین بار در تنیس روی میز ایران افتاده و اتفاق بزرگی است. من بابت آن خیلی خوشحالم و نتیجه سالها زحمت خودم را دیدم و خستگی ام از بین رفت. شاید هیچ کسی باورش نمیشد من به رنکینگ اول برسم چون ابتدا رنکینگ ۳۰۰ بودم اما در بیشتر تورنمنت ها مقام آوردم و توانستم رنکینگم را ارتقا دهم و در آخرین رنکینگ سال ۲۰۱۹ به رده یک رده سنی زیر ۲۱ سال صعود کردم. همچنین در رده بزرگسالان هم به رده ۱۵۵ جهان صعود کردم.
هدایی در پاسخ به این پرسش که فکر می کند چه زمانی بتواند به رنکینگ زیر ۱۰۰ بزرگسالان جهان صعود کند، تاکید کرد: من از رنکینگ ۷۰۰ شروع کردم و الان رنکینگ ۱۵۵ جهان هستم و این خیلی خوب است. هدفم این است تا یک سال و نیم آینده جزو ۵۰ نفر اول جهان باشم و به امید خدا تلاشم بر این است که این اتفاق بیفتد.
ملی پوش تنیس روی میز ایران در مورد تلاش ایران برای کسب سهمیه المپیک تیمی در مسابقات پرتغال گفت: خیلی به این تیم امیدوارم. ترکیب خوبی داریم حالا باید دید در مسابقات چه اتفاقی می افتد. با این حال ما با آمادگی کامل به مسابقات پرتغال می رویم.
هدایی درباره ی اینکه نفراتی چون او و امین احمدیان در این سالها توانسته اند رشد زیادی داشته باشند، تصریح کرد: در رابطه با خودم باید بگویم من در این سالها خیلی تلاش کردم و بیشتر از رقیبانم تمرین کرده ام. البته در این مسیر فدراسیون هم حمایت کرد، برنامه ریزی دقیقی داشت و شرایط را فراهم کرد.
او در پاسخ به این پرسش که چه اهدافی را برای خود در تنیس روی میز ترسیم کرده است، تاکید کرد: هدف من این است ابتدا پله پله در رنکینگ بزرگسالان پیش بروم یعنی ابتدا جزو ۱۰۰ نفر اول جهان باشم بعد بین ۵۰ نفر اول جهان و در نهایت ۱۰ نفر اول جهان. همچنین در قهرمانی جهان و بازی های المپیک هم به صورت انفرادی و هم تیمی مدال بگیرم. شاید کسی باورش نمی شد من روزی نفر اول رنکینگ زیر ۲۱ سال جهان شوم اما این اتفاق افتاد، از این رو کسب مدال در قهرمانی جهان و المپیک هم شدنی است و ان شاءالله روزی این اتفاق می افتد.
هدایی در پایان گفت: هر ورزشکاری که به جایگاهی می رسد قطعا افرادی هم در کنارش بوده اند و به او کمک کرده اند. در وهله اول پدر و مادرم حامی من بودند و سپس آقای حمید احسانی مهر. او یک سال و نیم کنار من است و دلسوزانه مانند یک پدر از من حمایت کرده است. اگر من امروز به این موفقیت رسیدم کمک های آقای احسانی مهر هم دخیل بوده است. از فدراسیون تنیس روی میز و هیات تهران هم تشکر می کنم.
انتهای پیام
نظرات