مرضیه ترابی امروز در مراسم نقد و بررسی کتاب شهر همگان که در شهر کتاب مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ما متخصصین برجسته‌ای داریم که وقتی پشت میز طراحی قرار می‌گیرند، با سیستم تکنیکی برای شهر طرح ارائه می‌دهند اما آنچه در مشهد اتفاق می‌افتد، روندی معکوس است؛ مثلا اگر بتوانیم تعداد سفرها به حداقل برسانیم، بر ترافیک فائق می‌آییم. این چه شهری است که هرکاری می‌کنیم، باز هم درست نمی‌شود؟ ما شهر را برای مرد بالغ ۳۵ ساله در ۲ هفته وسط اردیبهشت ساخته‌ایم.

این طراح شهری با بیان اینکه روندی که در مشهد اتفاق می‌افتد، روندی معکوس است، عنوان کرد: ما شهری خودرومحور را در مشهد می‌بینیم. ما آن‌قدر شهر را عقیم ساخته‌ایم که باران به جای برکت، برای شهر بلاست.

ترابی با بیان اینکه در جامعه ما این تفکر که هرکس باید سهم خود را از شهر بردارد، وجود دارد، تاکید کرد: ما تمام شهر را مصرف می‌کنیم. نگاه درست به شهر و درست کردن آن، درست کردن نسل ماست. ما شهر را باید برای همه افراد به خصوص افراد اقلیت کارتون خواب جامعه بسازیم. نباید در شهر این افراد به گورخوابی برسند و در کنار آن به شیوع بیماری در شهر برسیم که نتوانیم جلوی انتشار آن را بگیریم.

ترابی بیان کرد: تا زمانی که راه‌حل‌ها را تعریض خیابان و ساخت تقاطع غیر همسطح بدانیم، وضعیت به همین شکل خواهد بود. فضاهای اجتماعی ما با توجه به تفکر «سهم خودت را بردار» مطابق با فضای اجتماعی صحیح نیست.

این طراح شهری اظهار کرد: وقتی ما در خصوص شهر همگان صحبت می‌کنیم، تغییر دادن فضاها و مکان‌ها به عنوان مسیر دسترسی کار اشتباهی است. دسترسی الزامی است اما کافی نیست. در گذشته در محورهای شهری شاهد زندگی اجتماعی نیز بودیم.

ترابی افزود: در حال حاضر شهر ما و فضای آن آنگونه که باید تداعی‌گر تجربه زیست در شهر باشد، نیست. وقتی تجربه‌های کودکان، تجربه پیوسته و سازمان نیافته باشد، تجربه ناقصی است. تا زمانی که در قالب زندگی روزمره آن‌ها قرار نگیرد و پیوستگی زمانی و مکانی نداشته باشد، ارزشی ندارد.

وی خاطرنشان کرد: فرآیندی که ما به هر دلیلی طی کرده‌ایم، باعث شد که حساسیت عمومی مردم شهر پایین بیاید. اگر تجهیزات کارگاه‌های ساختمانی در خیابان بماند، شهرداری ظرف مدت ۳ روز آن را جمع کرده و کارگاه‌شان را پلمب می‌کند اما اگر همین تجهیزات ماه‌ها در پیاده‌روها باشد، اشکالی ندارد.

انتهای پیام