میثم مجیدی عنوان کرد: بنده به دلیل نوع فعالیتم در حوزه مسائل آب و محیط زیست و نیز مباحث مدیریتی و نوآوری، علاقه بسیاری به منابع و مراجع در این زمینه دارم که در این فرصت، تا کنون مسائل مدیریتی و تجارب مرتبط با آن را مطالعه کردم.

وی ادامه داد: در ایامی که به دلیل شیوع ویروس کرونا مجبور به در خانه ماندن هستم گاه کتاب‌هایی که توسط سایر دوستان و اساتید در ارتباط با شرایط پیرامونی جامعه نیز توصیه شده بود، مطالعه کردم. کتابچه‌ پائولو جوردانو، با اسم «در روزگارِ آلودگی» یکی از این مثال‌هاست. نویسنده جوان و سرشناس ایتالیایی درباره حال‌وهوای این‌روزهای همه ما با موضوع شیوع ویروس کرونا این کتاب را منتشر کرده که مطالعه آن خیلی زمان نمی‌برد و خواندن آن را توصیه می‌کنم.

این پژوهشگر مرکز پژوهشی آب و محیط زیست بیان کرد: در حوزه مدیریتی، کتاب‌هایی چون «خون نحس»، «پدر پولدار پدر بی‌پول» و «عادت‌های اتمی»، بسیار قوی هستند. همچنین سخنرانی‌های بسیار جذابی نیز در حال حاضر وجود دارد که گاه ضمن نقد و بررسی کتاب‌ها، فیلم‌ها و حوادث و شرایط روز، فضای خاصی برای ارتقاء آگاهی مخاطب فراهم می‌کند.

وی گفت: هنر، چه در قالب نوای موسیقی و چه هنرهای نمایشی، همواره برای بنده جذاب بوده به ویژه اینکه محتوای مناسب با هنری عمیق در آن به کار رفته باشد. بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها که سرشار از هنر کارگردانی و بازیگری هستند، بنده را همواره به وجد می‌آورند بنابراین در دوران ماندن در خانه، فرصت مناسبی است تا خیلی از این آثار را ببینم و لذت ببرم.

این استاد دانشگاه مرکز آموزش عالی کاشمر اظهار کرد: خوشبختانه بنده هرگز به سیستم و ساختارهای عمومی معتقد نیستم و در مسائل آموزشی نیز، سعی در مباحثه طرفین و انتقال دانش با مشارکت حداکثری دارم. قبل از این نیز تمامی مطالبی را که قرار است در کلاس درس بحث شود، از طریق فضای مجازی در اختیار دانشجویان قرار داده‌ام. هر گونه به‌روزرسانی نیز از همین طریق انجام شده و در بحث آموزش، مشکلی از این بابت ندارم.

این پژوشگر افزود: روزهای خانه‌نشینی، در عین وجود نگرانی و اضطراب، فرصت بسیار بزرگی است تا امور اساسی زندگی را مجدد به خودمان یادآوری کنیم. بودن در کنار خانواده، وقت برای مطالعه و خودسازی و تجربه افزایش گفتمان و تبادل آراء حتی درون خانواده؛ و بنده نیز از این مسئله بی‌نصیب نبوده‎ام.

مجیدی ابراز کرد: فارغ از شرایط تحصیلی و شغلی و غیره، مثل همه و بیشتر از قبل، خانواده مهم‌ترین محور فعالیت‌های این روزهای بنده است. سرگرمی‌های ساده و فراموش شده، مثل تماشای فیلم با خانواده، دیدن و شنیدن نقد و بررسی کتب، فیلم‌ها و مسائل روز اجتماعی و تاریخی آن هم در کنار خانواده، لذت بی‌نظیری است و تجربه این مباحثه‌ها را به علاقه‌مندان توصیه می‌کنم.

بحران کرونا، ترحم اجباری به طبیعت

وی اظهار کرد: شرایط اسفناک بحران کرونا، "ترحم اجباری به طبیعت" بود؛ زیرا انسان متاسفانه در مقابل طبیعت عمدتاً دور از خرد برخورد می‌کند، چون تصور می‌کند طبیعت و محیط زیست تحت مدیریت اوست، حال آن‌که پاسخ طبیعت به ما هیچ‌گاه سوخت و سوز ندارد و در بی‌رحم‌ترین حالت خود اتفاق می‌افتد، همین بحران کرونا، سیل‌های مخرب، نابودی منابع طبیعی تجدیدناپذیر، همگی نشانه‌های قهر طبیعتی‌ست که به غلط، آن را محصور خود می‌دانستیم.

این استاد دانشگاه گفت: در ایام کرونایی ما یاد گرفتیم که عدالت و برابری، شعار نیست که از آن بگذریم، ما فهمیدیم که گاه باید فداکاری کنیم تا خواسته خود را به اشتباه بر خواسته جمع ترجیح ندهیم، ما فهمیدیم مشارکت مردمی و مسئولیت چه قدر حیاتی است و بدون این دو، هر بحرانی، بدتر از کرونا خواهد بود. ما یاد گرفتیم، آموزش و پژوهش اگر موجب ارتقاء آگاهی و مسئولیت‌پذیری نشود، اگموجب آمادگی برای بحران‌های فراگیر نشود، اگر موجب آشتی با طبیعت نشود، دیر یا زود همه را تحت تاثیر قرارداده و مسئول و غیرمسئول، نخواهد شناخت.

مجیدی گفت: یقین داریم، دنیای بعد از کرونا، قطعاً دنیای متفاوتی است، محکوم به تغییر هستیم و گرنه بحران بعدی، به اندازه کرونا رحم نخواهد داشت.

انتهای پیام