حجت‌الاسلام حسین شریعت‌تبار در گفت‌وگو با ایسنا به مناسبت شهادت امام حسن مجتبی(ع) اظهار کرد: با مطالعه متون و منابع زندگانی امام حسن مجتبی(ع) و پرداختن به بحث‌هایی که از زندگی‌نامه ایشان در رسانه‌ها مطرح شده، کمتر می‌توان گفت که زوایایی پنهان از زندگی ایشان وجود داشته باشد، اما باید بیشتر به افزایش سطح اگاهی و شناخت از امامان، از جمله امام حسن مجتبی(ع) که کمتر نام ایشان در مجالس گفته می‌شود بپردازیم.
وی با اشاره به ویژگی‌های شاخص زندگی این امام افزود: اگر بخواهیم مهم‌ترین ویژگی‌های زندگی امام حسن مجتبی(ع) را مطرح کنیم باید به حلم، بردباری و شکیبایی وی بپردازیم. از جمله این موارد صلح با معاویه است که بر ایشان تحمیل شد و برای بسیاری از شیعیان و دوست‌داران امام قابل هضم نبود. همچنین دشمنان با زخم زبان خود امام را آزار می‌دادند اما ایشان با حلم و شکیبایی خود این مسائل را حل می‌کردند وچه بسا با گذشت و صبر خود دشمن را به دوست و پیرو اسلام تبدیل می‌کردند.
این کارشناس مذهبی با تاکید بر شکیبایی امام حسن مجتبی(ع) و لزوم الگوپذیری از آن بیان کرد: یکی از مسائل مورد نیاز امروز جامعه الگوپذیری و درس گرفتن از حلم و شکیبایی امام حسن مجتبی(ع) است و باید با توجه منطق قرآنی برخوردهای ناشایست را به برخوردی نیکو و پسندیده و همچنین عداوت و دشمنی را تبدیل به دوستی و مهرورزی کرد.
شریعت‌تبار با اشاره به اینکه ویژگی بارز زندگی امام حسن مجتبی (ع) سخاوت و کَرَم حضرت است، خاطرنشان کرد: در روایات بازگو شده که امام در چند نوبت تمام اموال خود را بین خود و خدا تقسیم کردند و نیمی از اموال را به محتاجان جامعه بخشیدند. دیگری بُعد عبادت این امام بزرگوار است که طبق روایت مورخان از جمله مورخان اهل سنت ایشان عابد و زاهدترین فرد در زمانه خود بوده‌اند.
وی با بیان اینکه ما نباید تنها به بُعد عبادی امام حسن(ع) توجه کنیم، اظهار کرد: ایشان همیشه به مردم و مسائل آن‌ها توجه ویژه داشت و حتی زمان اعتکاف خود در مسجد به برطرف کردن حاجت مومنان می‌پرداخت. همچنین فراگیری علم و دانش و شناخت و آگاهی یکی از موضوعات مطرح زندگی امامان، به خصوص امام حسن مجتبی(ع) است که می‌توان از آن الگو گرفت. به عنوان نمونه ایشان از همان سنین کودکی به مسجد می‌رفتند و به سخنان پیامبر گوش می‌داد و در خانه مطالب را برای حضرت زهرا(س) بازگو می‌کرد.
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: نکته دیگری که باید در زندگی حضرت به آن توجه داشت رعایت مصلحت جامعه و اسلام است. امام حسن(ع) در زمان صلح با معاویه در شرایطی قرار گرفت که اساس اسلام و دین در خطر بود و با اقدام به جنگ با معاویه اسلام آسیب می‌دید، جان پیروان واقعی اسلام به خطر می‌افتاد و جنگ نتیجه‌ای نداشت. در این شرایط و با توجه با اینکه از لحاظ روحی و روانی و شخصیت خود حضرت، قبول صلح کار دشواری بود اما امام حسن(ع) با توجه به مصلحت اسلام و مردم مجبور به صلح شد.
شریعت‌تبار با اشاره به لزوم شناخت سیره و روش امام حسن مجتبی (ع) عنوان کرد: لازمه اگاهی و شناخت نسبت به سیره و زندگی امام حسن مجتبی(ع) مطالعه زندگی‌نامه ایشان است. متاسفانه کتب نوشته شده در خصوص این امام محدود است اما می‌توان کتب احادیث که برای شناخت بهتر دیدگاه‌های این امام بزرگوار نوشته شده را مطالعه کرد. یکی از کتب نوشته شده در خصوص سیره این امام بزرگوار «صلح امام حسن» است که نویسنده آن عالمی عرب‌زبان است و آیت‌الله خامنه‌ای آن را ترجمه کرده‌اند. این کتاب نشان می‌دهد که صلح امام حسن(ع) نرمش قهرمانانه است.
وی با اشاره بر نیاز استفاده از صبر و شکیبایی امام حسن(ع) در مواجهه با مشکلات امروز جامعه بیان کرد: مشکلات موجود در جامعه مسائل نوظهوری نیستند و در تمام ادوار به تناسب زمان وجود داشتند. اگر مشکلات اقتصادی وجود دارد و یا دشمنی‌هایی صورت می‌گیرد در گذشته نیز وجود داشته است. امام حسن(ع) از مال و ثروت خود جهت رفع مشکل مردم، اشتغال‌آفرینی و تولید استفاده می‌کردند و با دعوت فقرا بر سفره آن‌ها می‌نشستند. امروز نیز باید صاحبان سرمایه از سرمایه خود جهت تولید اشتغال و کار استفاده کنند. اگر از بعد مسائل اخلاقی سیاسی و ناهنجاری‌های اجتماعی نگاه کنیم نیز متوجه می‌شویم که این مسائل در زمان زندگانی امام نیز وجود داشته و ایشان با حلم و بردباری خود آن را حل می کردند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: گاهی اوقات با دشمنی مواجه می‌شویم که به دنبال آسیب رساندن به دین و اسلام است. در این مواقع باید محکم در مقابل دشمن بایستیم. اما در داخل جامعه باید همان حلم، گذشت و عفوی که امامان در زمان حیات خود داشتند را اتخاذ کنیم. ما از اصول اسلامی و روایات متوجه می شویم که اگر امام حسن مجتبی (ع) در زمان ما قرار داشتند همان حلم وصبر، احتمام بر رفع مشکل مردم، انفاق و علم آموزی را سرلوحه کار قرار می‌دادند.
انتهای پیام
نظرات