انستیتو پاستور اکنلو، موزه فرهنگی- پزشکی، حمام قدیمی، جنگل ۱۰۰ هکتاری و گستردگی باغات انگور با کوه‌ها و مناظر طبیعی و قنات پرآب و گوارای روستا از لحاظ اکوتوریسم از جمله جاذبه‌های گردشگری این روستا به شمار می‌رود.

شیوع موج سوم اپیدمی طاعون در سال ۱۳۳۱ و حضور و سکونت یک پزشک و اپیدمیولوژیست حاذق فرانسوی به نام مارسل بالتازار در این روستا به منظور تحقیق در رابطه با این بیماری و تأسیس پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران به علت تحقیقات پزشکی توسط وی در اکنلو موجب شد که اکنلو از همان زمان یکی از روستاهای متفاوت از سایر روستاهای دیگر شود و امروز این روستا را به نام روستای پرفسور مارسل بالتازار بشناسند.

به گفته دهیار روستای اکنلو، هم اکنون با گذشت بیش از ۷۰ سال از آن زمان مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران در این روستا تنها پایگاه تحقیقاتی بیماری نوپدید و بازپدید کشور و دهمین پایگاه انستیتو پاستور جهان و تنها آزمایشگاه مرجع کشور و نخستین آزمایشگاه مرجع کشوری خارج از تهران در حوزه سه بیماری طاعون، تب کیو و تولارمی است و در این مرکز، تحقیقات مختلف دانشگاهی از قبیل طرح‌های پژوهشی جونده‌شناسی، حشره‌شناسی و مطالعه بیماری‌های نوپدید و بازپدید مشترک بین انسان و حیوان مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

دهیار روستای اکنلو در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: دکتر مارسل بالتازار یکی از شخصیت‌هایی است که در طرح ریزی و انجام مطالعات طاعون به محوریت پایگاه اکنلو نقش مهمی ایفا کرده است.

علیرضا زارعی با اشاره به ورود بالتازار به ایران همزمان با سومین موج اپیدمی طاعون در ایران افزود: در سال ۱۳۲۷ همزمان با شیوع اپیدمی طاعون در روستای آقبلاغ مرشد واقع در ۲۰ کیلومتری اکنلو طی یک هفته، از جمعیت ۳۰۰ نفری این روستا حدود ۱۷ نفر فوت می‌شود و به واسطه همین، یک حکیم محلی موضوع را به وزارت بهداشت وقت آن زمان اطلاع می دهد و وزارت بهداشت نیز این امر را به انستیتو پاستور ایران ارجاع می دهد.

وی خاطرنشان کرد: وضعیت در این روستا در شیوع طاعون به گونه ای بوده است که برای نابودی این روستا از ترس سرایت بیماری در آن زمان تصمیم به بمباران روستا می‌گیرند.

زارعی با اشاره به اینکه در آن زمان منوچهر قراگوزلو از خیّران و نماینده وقت مردم همدان در مجلس شورای ملی بوده است، گفت: نماینده، اکیپ انستیتو پاستور که پرفسور بالتازار نیز جزء این اکیپ بوده، برای کارهای تحقیقاتی و شروع درمان طاعون به روستای آقبلاغ آمدند را برای سکونت به خانه یکی از بزرگان روستای اکنلو می‌فرستد و آنها در اکنلو ماندگار می‌شوند.

وی تصریح کرد: پس از سه سال در سال ۱۳۳۱ پرفسور بالتازار پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران را با کمک همکاران و با حمایت مالی منوچهر قراگزلو در روستای اکنلو تأسیس کرد و توانست با تحقیقاتی که با همکاری همکاران ایرانی خود نظیر دکتر بهمنیار، دکتر شمسا، دکتر سیدیان، دکتر کریمی و کارشناسانی نظیر آقایان حنیفی، خیرالله زاده و ... انجام داد، بیماری طاعون را در منطقه کنترل و مهار و ریشه‌کن کند.

زارعی با اشاره به اینکه بالتازار در سال ۱۳۲۵ به عنوان سومین رئیس فرانسوی انستیتو پاستور ایران، ریاست انستیتو پاستور ایران را عهده دار می‌شود و ۱۲ سال ریاست انستیتو پاستور ایران در تهران را بر عهده داشته است، خاطرنشان کرد: سازماندهی واکسیناسیون جمعی علیه بیماری آبله و سل، تأسیس یک مرکز برای نوتوانی جذامیان در ایران و تحقیقات بر روی بیماری طاعون و هاری از جمله موارد اقدامات پرفسور بالتازار بوده که تحقیقات وی بر روی بیماری طاعون از دلایل شهرت جهانی وی بوده است.

وی افزود: ورود بالتازار به ایران همزمان با سومین موج اپیدمی طاعون در ایران بود و به کمک همکاران ایرانی خود برای کنترل این بیماری در غرب کشور مطالعات وسیعی را پایه گذاری و پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور ایران را در اکنلو تأسیس کرد و تحقیقات پزشکی فراوانی را در این پایگاه انجام داد تا این بیماری را ریشه کن کند.

زارعی بیان کرد: از سال ۳۱ با تأسیس این پایگاه تحقیقاتی در اکنلو توسط دکتر بالتازار و آغاز فعالیت آن به طور رسمی، در آن زمان به صورت دوره ای پزشکان و محققان به نام و مشهور بسیار داخلی و خارجی به روستای اکنلو می‌آمدند و از ۴۴ کشور محقق و پزشک در این پایگاه به همراه بالتازار فعالیت داشته‌اند تا بعد از مدتی بیماری را شناسایی و درمان آن را کشف کرده و مردم را نجات می دهند.

وی با بیان اینکه مارسل بالتازار از ۶۳ سال زندگی خود تقریباً ۱۷ سال را در ایران زندگی کرد و ۱۲ تا ۱۳ سال به عنوان بنیان گذار انستیتو پاستور ایران رئیس آن بود و در اول سپتامبر ۱۹۷۱ چشم از جهان فرو بسته است، خاطرنشان کرد: بعد از دکتر بالتازار فعالیت این پایگاه همچنان به صورت مستمر تا سال ۱۳۷۰ ادامه داشته و در سال ۷۰ تا سال ۹۰ این مرکز تحقیقاتی تقریباً تعطیل و مخروبه می‌شود.

دهیار روستای اکنلو ادامه داد: بعد از سال ۱۳۹۰ با مرمت و بازسازی و اضافه شدن آزمایشگاه و ساخت دو تا سه ساختمان دیگر به عنوان طرح توسعه فعالیت مجدد پایگاه شروع می‌شود و این‌فعالیت همچنان ادامه دارد.

زارعی یادآور شد: در حال حاضر این پایگاه تنها پایگاه تحقیقاتی بیماری نوپدید و بازپدید کشور و دهمین پایگاه انستیتو پاستور جهان، تنها آزمایشگاه مرجع کشور و نخستین آزمایشگاه مرجع کشوری خارج از تهران در حوزه سه بیماری طاعون، تب کیو و تولارمی است و هر جای ایران اگر هر بیماری نوپدید و بازپدید مشاهده شود تحقیقات آن در این پایگاه انجام می‌گیرد.

وی با بیان اینکه در حال حاضر دکتر احسان مصطفوی، رئیس پایگاه تحقیقاتی بیماری‌های نوپدید و بازپدید اکنلو است، اظهار کرد: دکتر مصطفوی با شش دانشگاه معتبر اروپایی تفاهم نامه همکاری داشته و رئیس مرکز مشاوره سازمان جهانی بهداشت، رئیس امور روابط بین الملل انستیتو پاستور ایران، عضو هیأت علمی انستیتو پاستور ایران، رئیس پایگاه اکنلو بوده و حوزه فعالیت وی در کل کشور و جهان است.

زارعی بیان کرد: در سال ۹۰ با احیای مجدد این پایگاه تحقیقاتی در مراسم افتتاح پایگاه دختر و پسر دکتر بالتازار حضور پیدا کردند و یک فیلم ۴۵ یا ۴۶ دقیقه ‌ای مربوط به این روستا درباره این پایگاه تحقیقاتی در زمان فعالیت دکتر بالتازار را به روستا آوردند که این فیلم نخستین فیلم رنگی استان همدان مربوط به روستای اکنلو و مربوط به این پایگاه است.

برگزاری سالیانه ۱۰ تا ۱۵ مورد کارگاه ملی و بین المللی در روستای اکنلو

وی با اشاره به اینکه هر ساله بیش از ۱۰ تا ۱۵ مورد کارگاه ملی و  بین المللی در این روستا برگزار می‌شود، خاطرنشان کرد: همزمان با رویداد ۲۰۱۸ در سال ۹۷ روستای اکنلو میزبان ۱۶ کشور آسیایی، آفریقایی و اروپایی جهان در یک دوره هشت روزه بود.

نامگذاری معابر اکنلو به نام محققان انستیتو پاستور ایران

زارعی در ادامه با اشاره به اقدامات عمرانی انجام شده دهیاری روستای اکنلو گفت: روستای اکنلو دارای ۳۲ معبر بوده که هر یک از این معابر و خیابان‌ها به نام محققان انستیتو پاستور ایران نامگذاری شده ضمن اینکه پنج معبر و خیابان و کوچه به نام شهدای روستاست.

دهیار روستای اکنلو بیان کرد: از سال ۱۳۸۵ اجرای طرح هادی در این روستا آغاز و ۲۳ هزار متر جدولگذاری، دو کیلومتر آسفالت و ۱۰۰ متر کانال سیلاب ایجاد شده است.

وی با اشاره به اینکه روستاس اکنلو خوشبختانه از زیرساخت های لازم اینترنت پرسرعت، فیبرنوری، آب و برق و گاز و تلفن برخوردار است، افزود: شغل اکثر اهالی روستا کشاورزی، دامداری و باغداری و جنگل‌داری بوده که به علت بهره بردن از نعمت سه قنات و چشمه ها روستای سرسبزی با درختانی برافراشته و تاکستان‌ها و چمنزارهای فراوان بی نظیرترین روستا را از لحاظ فضای سبز و طبیعتی عالی در سطح شهرستان کبودراهنگ را فراهم کرده است ضمن اینکه گندم و جو، صیفی‌جات و انگور به عنوان غالب محصولات کشاورزی این روستا به شمار می‌رود.

دهیار روستای اکنلو در ادامه خاطرنشان کرد: "ای ران شوربا" یکی از غذاهای محلی روستای اکنلو بوده که این غذای محلی در سال ۹۵ ثبت فهرست آثار ناملموس کشور شده است.

زارعی بیان کرد: سبقه روستای اکنلو از نظر فرهنگی تأثیر بالایی در تحصیلات اهالی روستا داشته به طوریکه این روستا علاوه بر مشاغل مختلف چون استاد و معلمی چندین پزشک تحویل جامعه داده و در استان و یا خارج‌ از استان مشغول به طبابت هستند.

وی در ادامه بیان کرد: موزه پزشکی این روستا مربوط به وسایل پزشکی آزمایشگاه بالتزار در اکنلو و عکس‌های تحقیقات پایگاه در دوران بالتازار در این پایگاه راه اندازی و فعالیت دارد اما بازدید از این موزه برای علاقمندان به علت قرار داشتن موزه در پایگاه تحقیقاتی دارای محدودیت بوده و باید با هماهنگی پایگاه  تحقیقاتی انجام شود.

اکنلو تنش آبی ندارد

دهیار روستای اکنلو در ادامه با اشاره به اینکه روستای اکنلو یکی از روستاهایی است که با توجه به خشکسالی ها با تنش آبی مواجه نبوده، گفت: جنگل و فضای سبز روستای اکنلو بی مثال بوده و چشم گردشگران را محو تماشای خود می‌کند.

نبود درمانگاه در اکنلو عمده ترین مشکل اهالی روستا

وی نبود درمانگاه در اکنلو را یکی از مهمترین مشکلات اهالی روستا دانست و خاطرنشان کرد: در روستای اکنلو از سال ۱۳۳۸ مرکز بهداشتی درمانی دایر بود که حدود هشت سال پیش یک خیّر در روستای دیگری در نزدیکی روستای اکنلو نسبت به احداث درمانگاه اقدام کرد و همین امر موجب شد درمانگاه اکنلو تعطیل و با درمانگاه روستای همجوار تجمیع شود که بُعد مسافت و سختی تردد به این درمانگاه از مشکلات اهالی اکنلو طی این مدت شده است.

دهیار اکنلو آسفالت نبودن برخی از معابر روستا، آسفالت نبودن راه بین دو روستای اکنلو و پیر بادام به طول شش کیلومتر را از دیگر مشکلات اکنلو برشمرد و یادآور شد: در حال حاضر در این روستا علاوه بر دامداری، کشاورزی و باغداری تعداد دو کارگاه جوراب بافی، چند کارگاه قالیبافی بوده که برخی از اهالی به ویژه بانوانی در این کارگاه ها مشغول به کار هستند.

 بازدید سالیانه حدود ۴۰۰۰ نفر گردشگر از روستای اکنلو

مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودراهنگ هم در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه روستای اکنلو سالیانه به طور تقریبی دارای ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ نفر گردشگر و مسافر است، اظهار کرد: حمام قدیمی روستا مربوط به دوران قاجار، قنات پرآب و گوارای روستا، جنگل‌های ۱۵۰ هکتاری، بافت سنتی و زیبا در پای کوه همراه با مناظر طبیعی و کوه های یکنواخت و باغات انگور و نیز پایگاه تحقیقاتی انستیتو پاستور از جمله جاذبه‌های‌ روستای اکنلو به شمار می‌رود.

مهدی غلامی همچنین با اشاره به وجود یک قلعه اربابی خالی از سکنه تخریب شده در روستای اکنلو گفت: به دهیاری و اهالی روستا چندین بار مرمت و بازسازی قلعه را برای راه اندازی و استفاده  خانه بومگردی پیشنهاد دادیم که از این موضوع تاکنون استقبالی نشده است.

اکنلو خانه بوم‌گردی ندارد

وی با بیان اینکه ایجاد خانه بوم گردی در روستای اکنلو به واسطه جاذبه های گردشگری روستا توجیه اقتصادی خوبی خواهد داشت، مطرح کرد: این روستا فعلاً تنها دارای دو خانه اسکان موقت برای گردشگران و مسافران بوده و خانه بوم گردی ندارد.

غلامی یادآور شد: یک یا دو نفر برای راه اندازی خانه بوم گردی در روستای اکنلو متقاضی بودند که خانه های پیشنهادی آنها برای راه اندازی خانه بوم گردی ایمنی لازم را نداشت و مورد تأیید قرار نگرفت.

موزه فرهنگی- پزشکی اکنلو بازدید عمومی ندارد

وی همچنین با اشاره به موزه پزشکی روستای اکنلو بیان کرد: این موزه مربوط به وزارت بهداشت و انستیتو پاستور ایران بوده و به علت جانمایی موزه در مرکز تحقیقاتی پزشکی اکنلو بازدید عمومی ندارد و باید برای بازدید با این‌پایگاه تحقیقاتی پزشکی هماهنگی شود.

غلامی افزود: در سال ۱۳۳۱ که دکتر بالتازار برای تحقیقات پزشکی و شناسایی و درمان طاعون به روستای اکنلو می‌آید، برخی از وسایل باقیمانده از وی از آن دوران جمع آوری و گردآوری و توسط انستیتو پاستور ایران یک موزه داخلی پزشکی در سال ۹۲ در پایگاه تحقیقاتی بیماری‌های نوپدید و بازپدید اکنلو راه‌اندازی می‌شود.

وی تصریح کرد: برای بازدید عموم از این موزه به دهیاری روستای اکنلو پیشنهاد دادیم که اگر برای ایجاد موزه دارای زمین و یا ساختمان هستند نسبت به ساخت آن اقدام کنند ضمن اینکه میراث فرهنگی شهرستان نیز مجوز موزه را به نام دهیاری صادر خواهد کرد. پایگاه تحقیقاتی بیماری های نوپدید و بازپدید اکنلو هم با این موضوع برای ایجاد یک موزه  خارج از پایگاه تحقیقاتی پزشکی اکنلو  موافقت کرده است.

مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کبودراهنگ در ادامه با اشاره به غذای محلی "ای ران شوربا" روستای اکنلو یادآور شد: غذای محلی" ای ران شوربا" در سال ۹۵ به شماره ۱۱۷۰۱ ثبت فهرست ملی آثار ناملموس کشور شده است.

وی به نحوه پخت این غذا نیز اشاره کرد و گفت: شکل کلی این غذا شبیه آبگوشت است اما علاوه بر مواد داخل آبگوشت، دوغ محلی، روغن حیوانی و آرد نیز به این غذا افزوده می‌شود.

به گزارش ایسنا، چندی پیش مسلم غلامی، فرماندار کبودراهنگ در جلسه کمیته میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان بر ضرورت ایجاد بخش گردشگری و بوم‌گردی در روستای گردشگری اکنلو و روستاهای صنعتی ویان و کردآباد تأکید کرد.

در پایان امیدواریم پیگیری در راه اندازی خانه‌های بوم گردی این روستا موجب جذب گردشگران و فرصت‌های گردشگری بیشتری برای شهرستان کبودراهنگ به ویژه روستای اکنلو شود و گردشگران بیشتری را برای بازدید از روستای پرفسور بالتازاری که پرفسور بالتازار دنیای واقعیت بود، روانه این روستا کند.

انتهای پیام