اولین روز تابستان ۱۳۳۲ بود که مرتضی بازوکار در سلفچگان به دنیا آمد. با اینکه علاقه زیاد به تحصیل داشت اما به علت مبارزه با رژیم شاهنشاهی تحصیلاتش را رها کرد و به مبارزه پرداخت.

سرانجام شهید مرتضی بازوکار در دهم آبان ۱۳۶۱ در عملیات محرم به شهادت رسید و در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قم آرام گرفت.

در وصیت‌نامه شهید مرتضی بازوکار آمده است:

با درود بر خورشید عالم تاب حامی مستضعفان کوبنده ستمگران، آن مرد نورانی و مجسمه تقوا نایب امام زمان (ع) حضرت آیت الله عظمی امام خمینی که زمینه ساز انقلاب مهدی است.

آن مرد نورانی و مجسمه تقوا که تمام صفات مؤمن که قرآن فرموده است بر آن مجسم است، مردی که تاریخ جز انبیا یاد نمی‌ دهد مجتهد یا رهبری مانند خمینی مردی که رژیم ۵۰ ساله شاهنشاهی پهلوی را دگرگون کرد و می رود ان‌شاءالله هرچه مستضعف در جهان هست نجات بدهد و تا مستکبر و ستمگر در جهان هست نابود کند به یاری‌ خدا و امام زمان و مردم حزب الله.

و حال وصیت من بر شما مادر عزیز و خانواده خودم و برادران و خواهرانم و عمو و زن عمویم.

بسم الله الرحمن الرحیم 

سلام من بر مادر عزیز و دلسوزم و سلام من بر برادران و خواهرانم و سلام من بر عموی محترم و زن عمویم و سلام من بر خانواده محترم و دلسوزم و سلام من بر دختران شیرینم و سلام من بر اهل آبادی و سلام من بر دوستان دینی خودم.

از همه شما می خواهم به بزرگی خودتان اگر از من ناراحتی که حتماً ناراحتی دیدید ببخشید که خدا شما را در عوض می بخشد و بر من گریه اصلاً نکنید چون راه راستی است که خودم انتخاب کردم و امیدوارم که شما هم در همین راه شهید بشوید.

گریه نکنید که چرا به آن چیز که من خودم می خواستم رسیدم، گریه نکنید که چرا سرباز امام و امام زمانم، گریه نکنید که چرا با کفر می جنگیدم نه شما اینطور نیستید شما گریه نمی کنید؛ اگر هم گریه کردید گریه سازنده است، گریه‌ای است که دوستی شما را به اسلام و امام زیادتر می‌کند و به صدام کینه تان بیشتر می شود و به جبهه بیشتر بروید و به جبهه بیشتر کمک می کنید در آخر بچه هایم را مثل زینب تربیت کنید و از همه می‌ خواهم که امام را تنها نگذارید.

یعنی قرآن یعنی حسین یعنی امام زمان را که با تنها ماندن عذاب ابدی بر خود می خریم.

انتهای پیام