علی سلطانی در گفت‌وگو با ایسنا افزود: بنده به‌عنوان تنها رکاب‌زن معلول استان هستم که تاکنون توانسته‌ام در مسابقات قهرمانی کشور ۳ مدال طلا، ۴ مدال نقره و ۵ مدال برنز در ماده‌های استقامت جاده، تایم تریل انفرادی، ۱ کیلومتر سرعت پیست و ۴ کیلومتر تعقیبی انفرادی پیست رشته دوچرخه‌سواری کسب کنم و ۳ بار به اردوی تیم ملی دعوت شده‌ام.
وی اضافه کرد: تا سال ۹۷ رشته پاراسایکلینگ یکی از رشته‌های ورزش‌های معلولین و جانبازان بود و تا آن زمان کم‌وبیش از طرف هیئت ورزش‌های معلولین و جانبازان حمایت می‌شدم؛ اما از سال ۹۸ بر اساس اعلام فدراسیون دوچرخه‌سواری این رشته به رشته‌های دوچرخه‌سواری افزوده شد.
به گفته سلطانی، سال ۹۹ به دلیل شیوع بیماری کرونا مسابقات لغو شد، پارسال و امسال در مسابقات در قالب تیم هیئت دوچرخه‌سواری استان اردبیل شرکت کردم و با اینکه در این ۲ سال نسبت به سال‌هایی که با هیئت ورزش‌های معلولین و جانبازان در مسابقات حاضر می‌شدم، در سطح بالاتری رکاب می‌زنم و امتیازات و مدال‌های بیشتری کسب کرده‌ام؛ اما متأسفانه هیچ‌گونه حمایتی از طرف مسئولین نشده‌ام.
این دوچرخه‌سوار معلول اردبیل تشریح کرد: جالب است بدانید حتی امسال که قهرمان ایران شدم هیچ یک از مسئولین با من تماس نگرفته‌اند و فقط استاد علیزاده به‌عنوان دوست و مربی که دبیر هیئت نیز هستند، کنار من بودند و با قرار دادن تجهیزات شخصی خود مرا حمایت کردند و همچنین اکبر خلیل آبادی رئیس هیئت شهرستان پیگیر بودند.
وی با بیان اینکه از سال ۹۳ با حمایت، تشویق و راهنمایی‌های استاد رحیم علیزاده از دوچرخه سواران پیشکسوت و از مربیان باتجربه و با علم روز حال حاضر کشور و شهر اردبیل که گاهی مورد بی‌مهری‌ها قرار گرفته‌اند، دوچرخه‌سواری را شروع کردم، اضافه کرد: با حمایت‌های مسئولین، اسپانسرها و برگزاری مسابقات متعدد می‌توان افراد زیادی را به این رشته جذب کرده و رکاب‌زنانی که در حال حاضر هستند را نیز تشویق کرد.
سلطانی ادامه داد: در سال‌های اخیر استعدادهای درخشانی در اردبیل کشف شد و کسانی بودند که به‌جرات می‌توان گفت سال‌ها می‌توانستند برای اردبیل افتخارآفرینی کنند؛ اما بی‌توجهی‌ها و عدم حمایت‌ها باعث شد زود کنارگیری کنند.
این دوچرخه‌سوار اردبیلی با بیان اینکه رشته دوچرخه‌سواری یکی از پرهزینه‌ترین ورزش‌ها در سطح بین‌المللی بوده و مختص کشور ما نیست، بیان کرد: اکثر دوستان دوچرخه‌سوار که به‌صورت حرفه‌ای وارد این رشته شده و ادامه داده‌اند از خانواده‌های کم‌درآمد و محروم جامعه هستند.
سلطانی با اشاره به اینکه بزرگ‌ترین چالش دوچرخه سواران هزینه این ورزش است که به نظرم با جذب اسپانسر تا حدودی می‌توان باری از دوش ورزشکاران برداشت، گفت: بنده نیز هم اکنون بیکار هستم و به دلیل تداخل اکثر شغل‌ها با تمرینات دوچرخه‌سواری که تمام‌وقت هستند، نیازمند شغلی هستم که بتوانم در کنار آن ورزشم را نیز ادامه بدهم و افتخارآفرین سرزمینم باشم.
وی ابراز امیدواری کرد: با حمایت مسئولین آینده روشنی در انتظار دوچرخه‌سواری باشد.
انتهای پیام
نظرات