حمیدرضا ویژه در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص لزوم و دلایل غیبت حضرت مهدی(عج) اظهار کرد: برای درک دلایل و حکمت غیبت امام زمان(عج)، ابتدا باید با مفهوم غیبت آشنایی پیدا کنیم. برای فهم مفهوم غیبت لازم است دو واژه حاضر(حضور) و ظاهر(ظهور) را همواره مدنظر داشته‌ باشیم. گاهی در خصوص غیبت امام زمان(عج) این‌گونه بیان می‌شود که ایشان وجود ندارند؛ در حالی که در مفهوم غیبت امام زمان(عج) این معنا اراده نشده‌ و در واقع معنای این غیبت آن است که ایشان حاضر بوده اما ظاهر نیستند و در حقیقت حضور دارند اما ظهور ندارند. 

وی ادامه داد: به این معنی که جسم فیزیکی امام زمان(عج) وجود دارد زیرا انسان کامل و حجت خداوند در هر زمانی باید وجود داشته‌ باشد. بنابراین در مورد غیبت امام زمان(عج) این‌گونه بیان می‌شود که ایشان در بین مردم حضور دارند، از مردم دستگیری کرده و به آن‌ها کمک می‌کنند ولی ظهور ندارند و ما نمی‌توانیم ایشان را بشناسیم. سؤالی که در چنین شرایطی پیش می‌آید این است که چرا باید امام زمان حضور داشته‌ اما ظهور نداشته‌ باشد؟

این کارشناس مذهبی بیان کرد: اولین نکته در خصوص این موضوع، حفظ وجود شریف صاحب‌الزمان(عج) است. به طوری که با توجه به شرایط سیاسی موجود در آن زمان که همه مردم بر اساس آیات و روایات منتظر فرزند امام حسن عسکری(ع) بوده‌اند، طبیعی است که افراد زیادی در پی پیدا کردن امام زمان(عج) و به قتل رساندن ایشان باشند. بنابراین یکی از دلایلی که امام حسن عسکری(ع) و امام هادی(ع) را به سامرا آوردند و آنان را چند سالی در شرایطی همانند زندان تحت نظر و مراقبت نگه‌ داشتند، این بود که اگر فرزندی از ایشان به دنیا آمد، بلافاصله کودک را بکشند و به تعبیری این انقلاب را در نطفه خفه کنند؛ بنابراین یکی از دلایل غیبت امام زمان(عج) حفظ جان ایشان است. 

ویژه افزود: علاوه بر این حکومت شرایطی را ایجاد کرد که یکی از مباحث و اثرات وجود این شرایط ایجاد شبهه بوده‌ است و یکی از این شبهات فرزند نداشتن حضرت عسکری(ع) است. به این ترتیب با ترفندهای متفاوت چنین شرایط سختی را به وجود آوردند. یکی از کسانی که این شبهات را ایجاد می‌کرد و با حکومت نیز رابطه خوبی داشت، فرزند امام هادی(ع)، معروف به جعفر کذاب بوده‌ است. 

وی خاطرنشان کرد: به شکلی که در آغاز مطرح شدن امامت امام حسن عسکری(ع)، وی نیز ادعای امامت کرده و به دلیل همکاری‌هایی که با حکومت وقت داشت، پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) یکی از شبهاتی که ایجاد کرد، عدم وجود امام زمان(عج) و فرزند نداشتن امام عسکری(ع) بود. به علاوه از طرفی دیگر دشمنان به دنبال این بودند که فرزند امام حسن عسکری(ع) را پیدا کرده و به قتل برسانند زیرا آنان از وجود حضرت مهدی(عج) آگاهی داشتند. بنابراین دشمنان از طرفی شبهه ایجاد می‌کردند که فرزندی وجود ندارد و از طرفی دیگر در پی یافتن و قتل فرزند امام حسن عسکری(ع) بودند که منجر به ایجاد شرایط سختی شده‌ بود.

این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: رهایی از عهد ظالمان دومین دلیلی است که در مباحث روایی آمده‌ است. امام زمان(عج) در روایتی فرمود تمام پدران من در زمان حکومت‌های طاغوت و ظالم زندگی کرده‌، در بسیاری از مواقع تقیه کردند و در برخی شرایط نیز به اجبار بعضی مباحث را پذیرفته‌اند. به عنوان مثال امام حسن مجتبی(ع)، امام رضا(ع) و... به‌ واسطه شرایط موجود مجبور شدند برخی مسائل را بپذیرند اما ظهور من زمانی اتفاق خواهدافتاد که تحت هیچ حکومت ظالم و طاغوتی نباشم. 

ویژه اضافه کرد: عاشورا مهم‌ترین سند و تجلی این موضوع است که امام دلسوز و هدایتگر مردم، به راحتی به قتل رسانده شدند؛ به این ترتیب امام زمان(عج) به پرده غیبت رفتند تا واقعه عاشورا دوباره اتفاق نیافتد و از عهد ظالمان رهایی پیدا کنند و شرایطی ایجاد شود که دیگر حکومت طاغوتی وجود نداشته‌ باشد.

وی تشریح کرد: دلیل سومی که می‌توان در خصوص دلایل غیبت حضرت مهدی(عج) بیان کرد، این است که در آن دوران شرایط به صورتی بوده‌ که قابلیت پذیرش در انسان‌ها فراهم نبوده‌ است. برای درک این موضوع می‌توان فرض کنید شخصی بیماری مانند زخم معده داشته‌باشد و خوردن میوه این فرد را دچار مشکل می‌کند. در چنین شرایطی مشکل از میوه نیست بلکه مشکل از معده بیمار است و بیمار آمادگی و قابلیت استفاده از این میوه را ندارد. بنابراین ما نیز قابلیت و آمادگی ظهور امام زمان(عج) را نداریم و نمی‌توانیم به درستی از آن بهره‌مند شویم. بنابراین به تدریج باید بتوانیم شرایط و بستر مناسب ظهور ایشان را فراهم کنیم.

این کارشناس مذهبی عنوان کرد: مثال بیان‌ شده، مثالی فردی است که می‌توان آن را به جامعه و اجتماع بسط و گسترش داد به این معنی که بشریت آمادگی پذیرش امام(عج) را ندارد و به همین دلیل امام زمان(عج) از نظرها غایب شده‌اند. این قابلیت و آمادگی باید به صورت فردی نیز صورت گیرد اما آنچه در خصوص حکومت صاحب‌الزمان(عج) وجود دارد، نیاز به آمادگی و وجود قابلیت اجتماعی در همه انسان‌ها دارد. 

ویژه در خصوص وظایف ما در جهت تعجیل و نزدیک‌تر شدن فرج امام زمان(عج) بیان کرد: به نظر من یکی از مهم‌ترین و اولین گام‌ها در این زمینه، معرفت و شناخت امام زمان است. همانطور که در روایات نیز بیان شده که هر کس امام زمان خود را نشناسد و بمیرد، به مرگ جاهلیت مرده‌ است. مطمئنا گام‌ها و وظایف دیگری نیز بر عهده ماست که باید گام به گام و مرحله به مرحله آن‌ را پیش ببریم که تجلی آن‌ در گفتار و رفتار ما نمایان شود.

وی اظهار کرد: معرفت گاهی اوقات به صورت عامیانه و برخی مواقع به صورت عالمانه در نظر گرفته‌ می‌شود. معرفت عامیانه، شناختی شناسنامه‌ای است مانند این که بدانیم پدر و مادر امام زمانمان چه کسانی هستند. معرفت عالمانه به این معنی است که ما جایگاه امام، وظایف امام نسبت به ما و وظایف خود نسبت به امام را بشناسیم و طبعا وظیفه‌ای که بر عهده ما قرار دارد، برخورداری از این معرفت و شناخت عالمانه است. 

این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه مطمئنا معرفت‌های عامیانه‌ای که امروزه در مورد اسم، سن و... امام وجود دارد، مد نظر نیستند، خاطرنشان کرد: این نکته به معنی بد و نامناسب بودن این معرفت و شناخت نیست اما با توجه به این نکات می‌توان دریافت که کسب معرفت عالمانه برای ما بسیار مهم است. بنابراین وظیفه امام نسبت به ما معلم و مربی بودن ایشان است و وظیفه ما نسبت به امام این است که ما معرفت کسب کرده، از آن‌ها تبعیت کنیم و به ایشان یاری رسانیم. 

ویژه با بیان اینکه به نظر من موضوع شناخت امام و به ویژه شناخت جایگاه امام به واسطه برخی شرایط در حال فراموش شدن هستند، ادامه داد: امروز اگر بتوانیم جایگاه امام را بشناسیم، در برابر بسیاری از مکاتب بشری، حرفی برای گفتن خواهیم داشت زیرا اگر بتوانیم جایگاه امام را به درستی ترسیم کنیم به معنی حکومت الله در برابر تمام حکومت‌های بشری که در حال حاضر وجود دارد، است و بر این اساس اهمیت این موضوع مشخص می‌شود. 

وی افزود: نکته دیگری که در مورد معرفت وجود دارد، معرفت عارفانه است که در این مرحله پرده‌ها کنار می‌رود و انسان می‌تواند امام زمان(عج) را در همین زمان ببیند که این معرفت برای خواص اتفاق می‌افتد و در شرایطی که این اتفاق رخ دهد، افراد اظهار نخواهند کرد زیرا همانطور که می‌دانید و طبق آنچه بیان شده‌، اگر کسی به این موضوع اظهار کند، باید او را انکار کنیم. امیدواریم که همه افراد این مراحل معرفت را طی کرده و پوسته معرفت عامیانه را کنار زده و پس از رسیدن به معرفت عالمانه به سمت معرفت عارفانه قدم بردارند که در این مرحله انسان رنگ و بوی امام خود را خواهدگرفت. 

انتهای پیام