پس از اثبات کارآمدی چنین نشست‌هایی، تداوم آن در دستور کار سه کشور برگزارکننده آن قرار گرفت. این کشورها در پایان هر نشست بیانیه‌ای صادر می‌کنند و بر حفظ تمامیت ارضی سوریه تاکید می‌ورزند. اما چرا با وجود اینکه هنوز برخی کشورها سوریه را هدف حملات نظامی قرار می‌دهند و به نوعی حاکمیت ارضی این کشور را نشانه می‌گیرند، باید دور نوزدهم آن برگزار شود؟ 

حسین اصغری ثانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به برگزاری دور نوزدهم نشست آستانه در هفته گذشته در آستانه، پایتخت قزاقستان، اظهار کرد: این گونه نشست‌های سلسله‌وار به دنبال آن است که بحران سوریه را بدون درگیری نظامی حل کند. یکی از دلایل برگزاری نشست نوزدهم آستانه، به قرار قبلی کشورهای شرکت‌کننده آن بازمی‌گردد که نتیجه آن در بیانیه‌ پایانی منتشر شد.

وی ادامه داد:  بیانیه پایان نشست به حفاظت از یکپارچگی و تمامیت ارضی سوریه در مقابله با گروه‌های جدایی‌طلب چه در شمال سوریه و چه در شرق فرات و همچنین محکومیت حمایت آمریکایی‌ها و کشورهای ثالث برای حمایت از جدایی‌طلبی در شمال و شرق سوریه اشاره کرده و بیشتر گفت‌وگوها در رابطه با امنیت انسانی مردم سوریه انجام شده است.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه اضافه کرد: علاوه بر این موارد کلی، جزئیاتی در رابطه با این نشست وجود دارد که فراهم کردن فضایی برای بازگرداندن آوارگان، محکومیت سرقت نفت سوریه و محکومیت اسرائیل برای حمله به اردوگاه‌های نظامی از جمله آن‌ها است. 

اصغری ثانی دلیل دیگر برگزاری این نشست را مسائل بین‌الملل دانست و افزود: حمله اسرائیل به پایگاه‌های نظامی سوریه و کشته شدن تعدادی از نظامیان، تهاجم ترکیه به شمال سوریه و اتفاقاتی در مرزهای غربی نشان‌دهنده اهمیت برگزاری چنین نشستی در جهت گفت‌وگو میان کشورهاست.

وی خاطرنشان کرد: نشست نوزدهم آستانه به نوعی مخاطب خود یعنی ترکیه را به دلیل چشم دوختن آن به شمال سوریه و قصد آن برای شهرک‌سازی در این کشور را نشانه می‌گیرد و از سویی دیگر با توجه به تحرک کردها در شمال سوریه و شرق فرات، هرگونه حرکت تجزیه‌طلبانه در کل منطقه خاورمیانه را محکوم می‌کند.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه در پاسخ به اینکه آیا این نشست‌ها نتیجه مطلوبی برای سوریه داشته است، بیان کرد: دور از انتظار است که شاهد بازگشت سوریه به گذشته خود باشیم. تفاسیر گوناگون و روایت‌های مختلفی از وضعیت سوریه مخابره شده، اما حقیقت آنچه در سوریه رخ داده، نامعلوم است و ورای تمام روایت‌هاست. 

اصغری ثانی با بیان اینکه تنها حقیقت موجود آوارگی تعداد زیادی سوری و کشته شدن بسیاری از آنهاست، افزود: شاید دولت سوریه بتواند با استفاده از برخی سازوکارها خشونت را کنترل و نظم را برقرار کند و به کمک کشورهایی مانند ایران، روسیه و ترکیه از گسترش دامنه خشونت جلوگیری کند، اما پایان دادن به خشونت‌ها بایستی توسط خود دولت سوریه انجام گیرد.

وی با تاکید بر اینکه نشست‌های آستانه به جلوگیری از خشونت می‌انجامد، اظهار کرد: آستانه می‌تواند مانع تخریب بیشتر سوریه شود، اما از بین بردن خشونت و احیای سوریه به دست دولت این کشور قابل حصول است. سوریه زمانی به آرامش واقعی خود بازمی‌گردد که سازوکار جدی‌تری توسط دولت آن در پیش گرفته و اعتماد از دست رفته احیا شود.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه در خصوص منافات داشتن اقدام ترکیه برای حمله به شمال سوریه با شرکت در نشست آستانه گفت: حال که ترکیه به عنوان یکی از شرکت‌کنندگان آستانه به شمال سوریه حمله کرده است، دیگر نمی‌تواند با حسن نیت کامل در نشستی شرکت و بیانیه‌ای را امضا کند که منع دخالت و تهاجم و حفظ یکپارچگی سوریه در آن لحاظ شده است.

اصغری ثانی با اشاره به جنگ اوکراین و خروج نیروهای روسیه از منطقه، در خصوص گره خوردن مسئله اوکراین به سوریه اظهار کرد: این دو به هم‌ گره نخورده است، اما می‌توان نشست آستانه را این گونه تحلیل کرد که روس‌ها در تلاشند فضا را برای ترکیه محدود کنند تا به این طریق‌ از جلوگیری از تحرکات خاطر جمع شوند و نیروی کمتری در سوریه به کار گیرند.

وی افزود: ترکیه منافع خاص خودش را در شمال سوریه دارد و ممانعت از تحرکات آن نه تنها از طریق آستانه بلکه باید توسط دولت سوریه انجام شود. دولت سوریه باید در ابتدا آرامش را در داخل کشورش برقرار کند و سپس به مسائل ترک‌ها بپردازد.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه در رابطه با تاثیر نشست آستانه بر کمرنگ شدن رقابت‌های ایران و روسیه با ترکیه عنوان کرد: ترکیه کشوری بندباز است که کاملا از منافع خود در منطقه مطلع است و می‌داند چگونه به منافعش دست یابد. این کشور همزمان به اوکراین پهپاد می‌فروشد و از طرف دیگر قبول می‌کند گاز روسیه از طریق ترکیه به اروپا صادر شود. 

اصغری ثانی با بیان اینکه ترکیه برای رسیدن به منافعش با کسی تعارف ندارد، ادامه داد: به همین سبب است که این نشست‌ها نمی‌تواند بر گرم و سرد شدن روابط کشورها تاثیر شگرفی بگذارد.

وی لازمه پایان منازعات در سوریه را اقدامات دولت این کشور دانست و گفت: در حوزه بین‌الملل دولت‌ها مستاجر و ملت‌ها صاحبخانه اند، بنابراین حتی اگر با حضور نهادهای بین‌المللی در سوریه به حاکمیت شخصی رای داده شود، بالتبع آن شخص باید مورد پذیرش مردم باشد تا از خشونت بیشتر جلوگیری شود و این میسر نمی‌شود مگر با ایجاد قانون اساسی در سوریه که به اما و اگرها پاسخی قاطع دهد. 

انتهای پیام