به گزارش ایسنا، احمد فاطمی‌نژاد، در جلسه‌ای با موضوع FATF که به همت انجمن علمی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی lمشهد در دانشکده حقوق برگزار شد، اظهار کرد: کنوانسیون‌های موسوم به FATF در چارچوب یک لایحه به مجلس ارائه شد اما به خاطر افزایش مباحث و مناظرات در مجلس حدود دو ماه مسکوت ماند. تشکیل این گروه از ۱۹۸۹ به پیشنهاد گروه G7 و در قالب ۷ کشور صنعتی جهان شامل کانادا، آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان، ایتالیا و ژاپن مطرح شد.

وی با بیان این‌که «این امر ابتدا در چارچوب‌های لیبرال و اقتصادی بود»، عنوان کرد: این مساله بعدها به حوزه‌های سیاسی و امنیتی تسری پیدا کرد که سه هدف اساسی را نیز دنبال می‌کند که از این اهداف می‌توان به مقابله با پولشویی، تامین مالی تروریسم و تامین مالی اشاعه تسلیحات کشتار جمعی  نام برد. اعضا نیز شامل اصلی و دائم، ناظر و نهادهایی که همکاری می‌کنند است. اعضای اصلی آن نیز 35 کشور به اضافه دو سازمان کمیسیون اروپا و شورای همکاری خلیج فارس هستند. به لحاظ حقوقی کاملا مشخص است که این گروه، سازمان یا نهاد که خودشان می‌گویند ما نهاد بین دولتی هستیم، مشابه سایر نهادهای بین‌المللی می‌تواند مزایا وهزینه‌هایی برای عضو داشته باشد. هزینه‌هایی که طبیعتا محدودیت‌هایی برای همه کشورها دارد. کارکرد تمام نهادهای بین‌المللی به همین خاطر است تا بتوانند کشورها را تا حدودی در چارچوب قواعد و مقررات بین‌المللی محدود کنند.

وی اضافه کرد: این نهاد زمانی شکل گرفت که جنگ سرد فروکش کرده و همچنین از سوی دیگر مباحث اقتصادی نیز برجسته شده بود. مباحث نیز به سمت بحث‌های سیاست‌زدایی و امنیت‌زدایی از مباحث بین‌المللی می‌رفت و برعکس مباحث مرتبط با همکاری‌های گسترده اقتصادی، جهانی شدن و نهادهایی با این سبک، کمک کننده بودند و نهادهایی که به شفافیت مالی کمک کنند، مطرح بود. بعد از 11 سپتامبر که مباحث مرتبط با تروریسم بین‌المللی گسترده شد، در پی آن در سازمان ملل و شورای امنیت قطعنامه گرفتند و به افغانستان حمله کردند و با کشورهای زیادی از جمله آمریکا همکاری کردند. همچین به لحاظ بین‌المللی نیز تلاش کردند تا کنوانسیون، قواعد و قطعنامه‌ها را پشت آن‌ها بیاورند و مبارزه با تروریسم بین‌المللی را تقویت کنند. یکی از نهادهای موثر نیز FATF بود که هدف دیگری را اضافه کرد و بر تراکنش‌های مالی که مرتبط با حمایت از گروه‌های تروریستی باشد، حساس شد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: خصوصا عربستان و عراق نیز در آن فضا مورد توجه قرار گرفتند و اقداماتی انجام دادند. در فضای بین‌المللی بحث اشاعه هسته‌ای و تسلیحات کشتار جمعی مطرح بود و در نهایت یک هدف دیگر به این گروه اضافه شد و بحث مقابله با تامین مالی اشاعه تسلیحات هسته‌ای مدنظر قرار گرفت که این یکی از تهدیدات امنیت بین‌المللی و ملی کشورها بوده است. کنوانسیون‌های متعدد دیگری نیز در این زمینه‌ها وجود دارد. تمام این نهادها، گروه‌ها و سازمان‌های بین‌المللی در پیوند با هم در این زمینه‌ها  فعالیت می‌کنند. در این فضا در مورد ایران نیز این بحث اهمیت پیدا کرده که می‌‎تواند تهدیدات و مزایایی داشته باشد. چارچوبی است که در آن فضا می‌‎تواند سوتفاهم‌ها و بدبینی‌ها نسبت به اقدامات بین‌المللی ایران رفع شود البته می‌تواند هزینه‌هایی نیز داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: این‌که بیان می‌کنند که رابطه ما با حزب‌الله و حماس چگونه می‌شود، نگرانی بجایی است؛ زیرا درست است که هیچ کدام به عنوان گروه تروریستی در شورای امنیت و سازمان ملل مطرح نیستند اما بخش قابل توجهی از جامعه بین‌المللی و کشورها آن‌ها را به عنوان گروه تروریستی می‌شناسند. این موارد می‌تواند فضاسازی شود، تاثیر بگذارد و دیر نخواهد بود که در این لیست‌ها قرار خواهند گرفت و پیامدهای منفی خود را نشان خواهند داد. این به سیاست خارجی ما بستگی دارد و به اینکه به این گروه‌ها نیازی داشته باشیم یا نه.

انتهای پیام