-
بنیادسازی
در روزگاری که برخی همچنان به دنبال ایجاد نهادهای تازه با بودجه و ساختار مستقل هستند، وزارت فرهنگ در دولت چهاردهم راهی متفاوت برگزیده است؛ راهی که بر عقلانیت اداری و پرهیز از «چاه‌های میرزا آقاسی» استوار است. حسین انتظامی معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی، با روایت پشت‌پرده دو تجربه بنیادسازی ناکام، نشان می‌دهد چگونه جلوگیری از این روند می‌تواند هم به چابک‌سازی دولت کمک کند و هم مانع حیف‌ومیل منابع ملی شود.
-
آنچه جولانی هم می‌داند!
جولانی تلاش می‌کند به مخاطبان و افکار عمومی دنیا این‌گونه القا کند که توافق امنیتی با رژیم صهیونیستی محصول لابی‌ها و رایزنی‌های مستقیم دمشق- تل‌آویو بوده و بازیگران دیگر در انعقاد آن دخالتی نداشته‌اند.
-
تحلیل زیدآبادی از نوسان‌های غافلگیرکننده ترامپ/ گاه به راست و گاه به چپ می‌زند
نوسان موضع‌گیری‌های ترامپ در برابر چالش‌های بین‌المللی، امکانی برای درک خط مشی عملی او در هر حوزه‌ای فراهم نمی‌کند؛ گرچه خطوط کلان علایق ذهنی او کم و بیش آشکار است.
-
آقای ترامپ از چی شکایت داری؟
واقعیت این است که حرف ترامپ از یک منظر درست است. اما یک نفر باید همان جا بلند می‌شد و توی دهانش می‌زد. یک نفر باید پیدا می‌شد و به رئیس‌جمهور آمریکا می‌گفت تو از چیزی شکایت داری که خودت بانی آنی.
-
آغاز مدرسه، فصل شکفتن است؟
نعمت‌الله فاضلی در دیباچه کتاب «مرگ مدرسه» به نقل از تافلر می‌نویسد: «مدرسه‌های ما به جای آنکه به جامعه جدیدی که در حال پیدایش است چشم داشته باشند به یک سیستم در حال مرگ واپس می‌نگرند. همه توان‌هایشان در این جهت به کارگرفته می‌شود تا انسان‌هایی شبیه ابزار درست کنند و تحویل دهند؛ انسان‌هایی که بتوانند در سیستم محتضری که قبل از خودشان خواهد مرد به زندگی ادامه دهند».
-
راه نیویورک از تهران عبور می‌کند
درست است که اسراییل درنهایت حملاتی را به ایران انجام داد و موجب رقم خوردن جنگ دوازده روزه شد اما این به معنای آن نیست که با اجرای مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌ها، مشروعیتی برای حمله نظامی به ایران ایجاد شود.
-
پزشکیان می‌تواند تکرار هاشمی رفسنجانی باشد؟
در چهل‌وپنجمین سالگرد شروع جنگ و ۳۷ سال پس از تلاش هاشمی برای ختم آن، برخی انتظار دارند مسعود پزشکیان با بهره از اعتماد رهبری به خود، همین نقش را برای ختم مناقشه هسته‌ای برعهده گیرد. توصیه‌ای که به مذاق برخی‌ها خوش ننشسته است.
-
چرا شاملو نوبل نگرفت؟
بررسی اشعار و اقدامات شاملو، مبین این است که او نسبت به بسیاری از برندگان جایزه نوبل ادبیات، از وجاهت بیشتری برخوردار است. اما با وجود این، او هرگز این جایزه را دریافت نکرد.
-
ناگفته‌هایی درباره اسنپ بک
اگر به فرض اسنپ بک فعال شود و تحریم‌های سازمان ملل برگردند چه آثار و تبعاتی به دنبال خواهد داشت و چگونه باید با آن مقابله کرد؟ آنچه مسلم است هرگز نباید آثار آن را بر درآمد کشور و اقتصاد و فضای کسب و کار بیش از حد بزرگ کرد و هراس آفرید.
-
چرا به رسمیت شناختن دولت فلسطین مهم است؟
بریتانیا، فرانسه، کانادا و استرالیا، دولت و کشور فلسطین را به رسمیت می شناسند. چرا مهم است؟
-
مسئولان دنبال یک راه سوم باشند
مسئولان باید میان مذاکرۀ تحمیلی و تسلیم، یک راه سوم برای توافق بیابند. وزارت خارجه برای چه ساخته شده و حقوق و هزینه می‌گیرد؟ شورای امنیت ملی نیز!
-
کسروی در یک مقطع طولانی، مصلح دینی بود/ اهل سنت ۱۲ امامی یعنی چه؟
رسول جعفریان معتقد است که کسروی در یک مقطع طولانی، یک مصلح دینی بوده و می‌خواسته مسلمانان را با تحرک اجتماعی و انقلابی آشنا کند.
-
بگرام؛ میراث دردسرساز آمریکا برای منطقه
چرا رئیس‌جمهور آمریکا تا بدین حد به بازپس‌گیری پایگاه بگرام علاقه‌مندی و حساسیت نشان می‌دهد؟
-
۱۱ سپتامبر خاورمیانه! رمزگشایی از یک همانندسازی
نتانیاهو با گره زدن سرنوشت اسرائیل به تجربه تروماتیک آمریکا، نه‌تنها به دنبال جلب همدردی جهانی بود، بلکه می‌خواست کارت سفیدی برای هرگونه اقدام نظامی پیش‌دستانه و فرامرزی دریافت کند؛ درست همان‌طور که آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر دریافت کرد.
-
گام آخر ماشه
پایان رای‌گیری برای بازگرداندن مکانیسم ماشه در شورای امنیت یک گام جدی و به یک تعبیر گام نهایی حقوقی برای بازگرداندن تحریم‌های تعلیق‌شده به واسطه برجام یا همان برنامه جامع اقدام مشترک خواهد بود. هرچند روی کاغذ این احتمال وجود دارد که در مجمع عمومی سازمان ملل اتفاقی رخ دهد و ایران و اروپا به توافقی برسند، اما مواضع سخت‌گیرانه اروپا و آمریکا نشان می‌دهد که آنها فعلا به‌دنبال فعال کردن مکانیسم ماشه هستند. اما سوال اصلی این است که این اقدام آنها با چه هدفی صورت گرفته است؟
-
به بهانه روز جهانی صلح
یک تناقض تلخ
فردا یکشنبه ۳۰ شهریور برابر با ۲۱ سپتامبر، بنام روز جهانی صلح نامگذاری شده است. در این فرصت برآنیم بصورت مختصر واکاوی نماییم که در این سال‌ها صلح چه مفهومی پیدا کرده و به کدام بیراهه و ناکجا آباد رفته است؟
-
یک بام و دو هوای پروتکل‌های دیپلماتیک!
احمد زیدآبادی، روزنامه نگار و فعال سیاسی درباره انتقاد برخی گروه‌ها از مسعود پزشکیان درباره رعایت نکردن پروتکل‌ها یادداشتی منتشر کرد.
-
چرا فرشچیان می‌تواند نماینده صورتِ تحقّق‌یافته هنرِ تجسّمیِ ایرانی باشد؟
«نقّاشِ جادوگر»
محمود فرشچیان مهم‌ترین نقّاشِ معاصرِ ایران بود. فراتر از آن، هنرِ او می‌تواند برای ما نماینده برترین صورتِ تحقّق‌یافته هنرِ تجسّمیِ ایرانی در حدودِ چهار قرنِ اخیر باشد.
-
به بهانه روز شعر و ادب پارسی
بتهوون همان مولوی است
آنه‌ماری شیمل، خاورشناس و مولوی‌شناس بزرگ غربی معتقد است بتهوون نزدیک‌ترین مقام فرهنگی در غرب به مولانا است.
-
جهان ضد نظم
پس از جنگ جهانی دوم یاد گرفت، داشتن هر قاعده‌ای بهتر از نداشتن آن است. پس اگر فرضا نظم فعلی در نهایت فروبپاشد، بی‌تردید نظم دیگری سر بر خواهد آورد. در این میان، باید آرزو کرد که فروپاشی نظم کنونی همراه با هرج و مرجی فراگیر و فجایع انسانی نباشد.
-
خشاب خالی سلاح عربی
از امروز در غزه چه خواهد شد و آیا اسرائیل به هدف خود خواهد رسید یا نه، تاریخ مشخص می‌کند. و البته که سنت الهی ظالم را زمین خواهد زد و از دل آتش غزه، ققنوس انتقام بر سر اسرائیل فرود خواهد آمد. ولی تاریخ هم خواهد نوشت که کشورهای عربی و اسلامی به جز ایران و یمن و مقاومت لبنان، کسی در دفاع از فلسطین قدمی برنداشت.
-
جای وزن‌کشی در صندوق است، نه خیابان
خیابان را چاره‌ای جز عادی‌سازی نیست. خیابان را باید چنان که هست، پذیرفت. جایی برای آمدوشد، برای نمایش پوشش‌ها، رنگ‌ها و آوازهای مختلف. جایی برای کنسرت خیابانی. همچنان که جایی برای عزاداری مذهبی. اما خیابان جای خودفریبی نیست. برای ساده‌اندیشان سیاست، خیابان شیطانی است در لباس زیبارویی فریبا. گول می‌زند و به بیراهه می‌برد. سنجیدن وزن سیاسی با حضور خیابانی، مصداق خودفریبی است؛ چه تظاهرات و تجمعات باشد، چه تشییع یا کنسرت. جای وزن‌کشی در صندوق است، نه خیابان.
-
ماجرای یکی از تکان‌دهنده‌ترین عکس‌های تاریخ
این تصویر هنوز هم یکی از شوک‌آورترین عکس‌های تاریخ است؛ عکسی که درباره اخلاق عکاسی خبری بحث‌های جهانی را برانگیخت. اما داستان پشت این عکس معروف از کوین کارتِر چه بود؟
-
عطاءالله مهاجرانی: تشیع مکتب زندگی است نه مذهب عزا
وزیر سال‌های پیشین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مقاله‌ای خواهان توجه بیشتر به اعیاد و ولادت‌های ائمه شد.
-
تعامل با آژانس؛ انتخاب یا الزام راهبردی؟
در فضای کنونی، هر گونه تقابل با آژانس نه تنها بهانه‌سازی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی را تسهیل می‌کند، بلکه می‌تواند زمینه‌ساز صدور قطعنامه‌های جدید و افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی علیه ایران شود.
-
از ایران تا ایرانیان
ایران چیست؟ شاید با رسیدن به معنایی درست و همه‌پذیرتر از ایران، بتوان ایران را بهتر دریافت و نیز آن را از آفات بسیاری از اختلاف‌نظرها و «اختلالات شناختی» دور داشت. ایران هرچه باشد، بدون ربط و پیوند با مردم خود و ساحات فردی و اجتماعی آنها نخواهد بود.
-
پشت پرده بیانیه ناامیدکننده دوحه
نشست اخیر دوحه که با هدف محکومیت حمله مستقیم اسرائیل به خاک قطر برگزار شد، بار دیگر پرده از ضعف مزمن و تاریخی جهان اسلام در واکنش عملی به تجاوزات صهیونیسم برداشت.
-
تیشرت‌پوش‌هایی که قواعد کار را عوض کردند
ظهور «بی‌یقه»ها
اخیراً کتاب جالبی با عنوان «بی‌یقه‌ها» منتشر شده است که اشاره به نسل زد دارد. «یقه سفیدها» به کارمندان حرفه‌ای و حقوق‌بگیر گفته می‌شد و «یقه آبی‌ها» شامل کارگران یدی می‌شد؛ اما اکنون شاهد ظهور «نسل بی‌یقه»ها هستیم؛ تی‌شرت پوش‌هایی که مدیرعامل شرکت‌های بزرگ و بین‌المللی هستند و دیگر در قید و بند لباس رسمی یا رفتارهای سازمانی رسمی نیستند؛ همچون مارک زاکربرگ، مؤسس و مدیرعامل فیس‌بوک، که چنین سبک پوشش و مدیریتی دارد.
-
به وقت اتحاد!
رژیم صهیونیستی از درون در حال متلاشی شدن است و تمامی ساختارهای نگهدارنده آن، فرسوده و متزلزل شده است. قدرت‌نمایی نیروی هوایی این رژیم در بمباران دیگر کشورها، آن هم با هواپیماهای غربی را، نباید نشانه‌ای از یک کشور قدرتمند و پایدار دانست.
-
دیپلماسی گلوله
حمله اسرائیل به قطر به‌گونه‌ای ضربه‌ای جدی به روند عادی‌سازی روابط با تل‌آویو از طریق «پیمان ابراهیم» تلقی می‌شود. این حادثه «درس عبرتی» برای کشورهایی است که امنیت‌شان را در چارچوب پیمان ابراهیم جست‌وجو کرده‌اند.
برای دسترسی به اخبار قدیمی‌تر، در منوی مربوطه سال و ماه را محدود کنید.