به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، مریخ این روزها توجه بسیاری از زمینیان را به خود جلب می‌کند اما اخیرا سیاره زهره نیز به طور فزاینده‌ای در کانون توجه قرار گرفته است. این توجه به طوری است که ناسا، "آژانس فضایی اروپا"(ESA) و شرکت "راکت لب"(Rocket Lab) همگی در نظر دارند طی سال‌های آینده ماموریت‌هایی را به آنجا بفرستند.

علاوه بر اینها، ناسا در نظر دارد با به حرکت درآوردن یک بالون رباتیک موسوم به "ایروبات"(Aerobot) در میان بادهای سیاره زهره، به اکتشاف در این سیاره سکونت‌ناپذیر بپردازد.

به عنوان بخشی از تحقیقات برای این مأموریت، "آزمایشگاه پیش‌رانش جت"(JPL) ناسا اخیرا دو پرواز آزمایشی نمونه اولیه ایروبات را بر فراز صحرای بلک راک نوادا انجام داد و پروازهای کنترل‌شده را در این فرآیند با موفقیت پشت سر گذاشت.

فرستادن یک فضاپیما به سیاره زهره، پیشنهاد دشواری است زیرا فشار بسیار بالا، گرمای شدید و گازهای خورنده این سیاره، فضاپیما را تنها در چند ساعت بی‌فایده می‌کنند اما چند ده کیلومتر بالاتر از این منطقه غیر قابل سکونت، منطقه‌ای است که یک ایروبات می‌تواند با خیال راحت در آن مانور دهد.

آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا در وب‌سایت خود توضیح داد: یک مفهوم، جفت شدن بالون را با یک مدارگرد زهره پیش‌بینی می‌کند که در کنار هم برای بررسی سیاره خواهر زمین کار می‌کنند. در این مفهوم، اگرچه مدارگرد بسیار بالاتر از جو باقی می‌ماند اما بررسی‌های علمی را انجام می‌دهد و به عنوان یک پل ارتباطی عمل می‌کند. در این فرآیند، یک بالون رباتیک هوایی یا ربات هوایی با قطر حدود ۱۲ متر به جو سیاره سفر می‌کند.

نمونه اولیه بالون دارای یک مخزن داخلی سفت و پر از هلیوم و یک بالون هلیوم بیرونی است که می‌تواند منبسط و منقبض شود. دریچه‌های هلیوم به گاز امکان می‌دهند تا از بین بخش داخلی و خارجی عبور کند، سطح شناور را تغییر دهد و در نتیجه، راهی را برای کنترل ارتفاع ایروبات به دانشمندان ارائه دهد.

برای آزمایش این طرح، دانشمندان و مهندسان آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا و شرکت "نییر اسپیس کوآپریشن"(Near Space Corporation)، دو پرواز را برای آزمایش نمونه اولیه بالونی انجام دادند که به اندازه یک سوم بالونی بود که قرار است به زهره برود. آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: این بالون یک کیلومتر به سمت مکانی در جو زمین پرواز کرد که مشابه تراکمی است که ایروبات در حدود ۵۵ کیلومتری بالای زهره تجربه می‌کند.

موفقیت آزمایش‌های نوادا نشان می‌دهد که ایروبات می‌تواند برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در ارتفاعات بالای سیاره زهره شناور باشد. ایروبات پس از نظارت کافی بر جو زهره و تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی ابرهای این سیاره، با همه داده‌های جمع‌آوری‌شده، به وسیله مدارگرد همراه خود به زمین بازمی‌گردد.

"یاکوب ایزرلویتز"(Jacob Izraelevitz)، متخصص فناوری رباتیک در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: ما از عملکرد نمونه اولیه بسیار خوشحال هستیم. این نمونه پرتاب شد، مانورهای کنترل‌شده در ارتفاع را پشت سر گذاشت و پس از هر دو پرواز در شرایط خوبی بازیابی شد.

وی افزود: ما کوهی از داده‌های این پروازها را ثبت کرده‌ایم و مشتاقانه منتظریم که از آنها برای بهبود مدل‌های شبیه‌سازی پیش از کاوش در سیاره زهره استفاده کنیم.

از زمانی که شوروی با موفقیت از چنین طرحی به عنوان بخشی از ماموریت‌های "وگا۱" (Vega 1) و "وگا۲" (Vega 2) در سال ۱۹۸۵ استفاده کرد، بالون‌ها به عنوان روشی مناسب برای اکتشاف زهره در نظر گرفته شده‌اند. این دو بالون پر از هلیوم کمی بیش از ۴۶ ساعت از میان بادهای سیاره زهره حرکت کردند تا اینکه باتری دستگاه‌های آنها تمام شد.

آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا گفت: زمان کوتاهی که آنها در جو زهره سپری کردند، اشاره‌ای وسوسه‌انگیز به یک هدف علمی را نشان می‌دهد که می‌توان با فرستادن یک بالون بزرگ‌تر در جو سیاره به آن دست یافت.

انتهای پیام