به گزارش ایسنا، این افشاگری در گزارشی که نشریه آمریکایی دیلی بیست با استناد به محتوای یک مستند پخش نشده با نام "کاندیدای گوانتانامو" منتشر کرد، مطرح شده است.

بر اساس گزارش این روزنامه آمریکایی، این مستند شامل مصاحبه با منصور احمد سعد الضیفی، یک زندانی سابق زندان بدنام نظامی آمریکا در خلیج گوانتانامو که مظنون به عضویت در گروه القاعده بود و در سال 2016 از زندان آزاد شد، است. الضیفی که هم اکنون در صربستان زندگی می‌کند در این مستند گفت لحظه‌ای را به یاد می‌آورد که ران دی‌سانتیس، فرماندار ایالت فلوریدا زمانی که در زندان به زور به او غذا می‌خوراندند از پشت حصار زندان به او لبخند می‌زد.

الضیفی گفت، دی‌سانتیس را نخستین بار در سال 2006 زمانی که به همراه چند گروه از مقامات با هدف "تحت کنترل گرفتن اردوگاه" به گوانتانامو آمد ملاقات کرد. به گفته الضیفی، او در آن زمان به همراه چند بازداشتی دیگر گوانتانامو در اعتصاب غذا در اعتراض به حبسشان به سر می‌برد. دی‌سانتیس که در آن زمان به عنوان وکیل نیروی دریایی آمریکا کار می‌کرده، مسئول دادن مشاوره حقوقی به مقامهای بازداشتگاه گوانتانامو بود.

به گزارش نشریه اینسایدر، الضیفی در این مستند توضیح داد: "همینطور که الان من دارم شما را نگاه می‌کنم، آن موقع آنها را در پشت میله‌های زندان دیدم که داشتند ما را تماشا می‌کردند و دی‌سانتیس در حال لبخند زدن بود."

او ادامه داد: خودتان را جای من بگذارید وقتی که فریاد و جیغ می‌زدم، خونریزی و مشکلات مشابه دیگر داشتم، استفراغ می‌کردم و خودم را کثیف می‌کردم و بعد کسی را ببینید که دارد به شما لبخند می‌زند؟! نمی‌توانید این لحظه را فراموش کنید.

او در ادامه مصاحبه‌اش در این مستند گفت، چند سال بعد از این اتفاق به عکس دی‌سانتیس برخورد و نام او را دید.

او اضافه کرد: "نمی‌توانم فراموش کنم که او چطور ما را هنگام به زور غذا خوردن تماشا می‌کرد. نمی‌توانید آنها را فراموش کنید چون آن افراد واقعا زخم‌هایی بد به روح شما زدند."

نشریه آمریکایی هالیوود ریپورتر نیز گزارش داد، شبکه "شو تایم" جلوی پخش این مستند را که قرار بود در تاریخ 28 مه انتشار یابد، گرفت.  یک نماینده این شبکه آمریکایی به هالیوود ریپورتر گفت، که در مورد تصمیمات درباره زمانبندی پخش برنامه‌ها اظهار نظر نمی‌کند. این شبکه تلویزیونی توضیحی درباره این که چرا جلوی پخش این مستند گرفته شد، نداده است.

دی‌سانتیس هر گونه نقش داشتنش در این غذا خوراندن اجباری به افراد زندانی در گوانتانامو و یا اجازه دادن به این رخداد را تکذیب کرده است.

دی‌سانتیس در مصاحبه‌ای با شبکه سی.بی.اس در سال 2018 در اظهارنظری متناقض گفته بود، مشاوران حقوقی ارتش آمریکا به فرماندهان مسئول زندان خلیج گوانتانمو گفته بودند مجاز به "غذا خوراندن زوری" به زندانیان هستند. واشنگتن پست در ماه مارس به نقل از دو زندانی سابق، چند مقام پایگاه و وکلای مدافع فاش کرده بود دی‌سانتیس نظارت نزدیکی بر اتفاقات آزاردهنده که در این زندان رخ دادند، داشته است.

دی‌سانتیس در ماه آوریل در برابر خبرنگاری که از او درباره ادعاهای الضیفی سوال کرد از کوره در رفت و در کنفرانسی مطبوعاتی خطاب به این خبرنگار گفت: "آیا شما صادقانه به معتبر بودن این ادعاها باور دارید؟ آن زمان یک مقام رده پایین بودم، آیا شما فکر می‌کنید که آنها من را به خاطر سپرده‌اند؟"

الضیفی در مطلبی در رسانه الجزیره در ماه آوریل نیز نوشته بود، دی‌سانتیس ناظر بر بستن او به یک صندلی و به زور غذا خوردن به او از طریق لوله تغذیه بود.

الضیفی در آن مطلب نوشت: همچنان که برای آزاد شدن تلاش می‌کردم، متوجه صورت خوشتیپ دی‌سانیس در میان جمعیت حاضر در آن سوی حصار شدم. او من را که تقلا می‌کردم تماشا می‌کرد. وقتی که من از سر درد جیغ می‌زدم او به همراه کارمندان دیگر به من می‌خندیدند و لبخند می‌زدند.

الضیفی در مطلب خود در الجزیره نوشت، دسانتیس دستور به این که با توسل به خشونت اعتصاب غذای زندانی‌ها را بشکنند نداده و صرفا اتفاقات را تماشا می‌کرد.

او نوشت: دی‌سانتیس فقط کسی بود که ادعا می‌کرد برای کمک به ما آنجا است و سپس زمانی که داشتیم شکنجه می‌شدیم صرفا ما را تماشا می‌کرد. او من را شکنجه نکرد اما مطمئنا به نظر می‌آمد که دارد از تماشای آن لذت می‌برد.

انتهای پیام