به گزارش ایسنا، در حالی که چندی پیش جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا وعده ارسال جنگنده های اف-۱۶ برای کی‌ِیف را داد،‌ نشریه نیویورک تایمز در تحلیلی به نقل از چندین کارشناس نظامی نوشت که بعید است این جنگنده‌ها با توجه به روند فعلی جنگ در اوکراین تحول چندانی در اجرای ضدحمله ارتش این کشور به وجود بیاورند.

این نشریه آمریکایی می‌نویسد: دولت بایدن بیش از یک سال صبر کرد تا به کشورهای ناتو اجازه ارسال جنگنده های اف-۱۶ به اوکراین را بدهد. زمانی که خلبانهای اوکراینی کار با این جنگنده های پیشرفته را فرا گرفته باشند، دیگر برای پشتیبانی از نیروهای زمینی درگیر در مرحله فعلی نبرد و کمک به آنها با این جنگنده ها خیلی دیر است.

ژنرال فیلیپ بریدلاو، ژنرال بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و فرمانده عالی سابق ناتو گفت: نبرد (اوکراینی‌ها) باید بالاجبار بدون جنگنده‌های اف-۱۶ انجام شود اما من معتقدم که آنها می‌توانند (بدون آن جنگنده‌ها) بجنگند.

نیویورک‌تایمز مدعی است نه اوکراین و نه روسیه که قطعا نیروی هوایی قدرتمندتری دارد نتوانسته‌اند از زمان آغاز جنگ در فوریه ۲۰۲۲ به برتری هوایی در این جنگ دست یابند.

در آن زمان تعداد جنگنده های روسیه ۱۰ برابر بیشتر از جنگنده های نیروی هوایی اوکراین - ۷۷۲ در برابر ۶۹ -  بود . بر اساس شاخص جهانی قدرت آتش که توانمندی‌های جنگی متعارف کشورها را رتبه‌بندی می‌کند، بسیاری از جنگنده های روسیه از نظر فناوری بسیار پیشرفته‌تر از جنگنده های اوکراین هستند. با این حال، در مدت ۱۸ ماه گذشته از جنگ در اوکراین هر دو طرف برای حملات به طرف مقابل به توپخانه، پهپادها و موشک‌های دوربرد متکی بوده‌اند.

دلیل این وضعیت این است که هم اوکراین مجهز به موشک‌های ضدهوایی پاتریوت و دیگر تسلیحات ضد هوایی و هم روسیه مجهز به سامانه‌های پدافند هوایی اس-۴۰۰ از ظرفیت دفاع هوایی قدرتمندی برخوردار هستند که این امر حد زیادی آنها را از انجام حملات هوایی به نزدیک یا پشت خطوط مقدم نبرد با هواپیماهای جنگی سرنشین دار باز داشته است.

خلبانان اوکراینی که در حال حاضر با جنگنده‌ها میگ و سوخوی متعلق به دوران شوروی پرواز می کنند، عمدتا در نزدیک‌شدن به اهداف خود یا پرواز برای مدتی طولانی در احتیاط می‌کنند تا خودشان هدف حمله قرار نگیرند. آن‌ها تا هر میزان که جرأت می‌کنند به اهدافشان نزدیک می‌شوند و سپس موشک‌هایی، از جمله موشک‌های دوربردی که اخیراً از انگلیس و فرانسه دریافت کردند به سمت اهدافی نظیر انبارهای سوخت و مهمات و دیگر اهداف نظامی شلیک کرده و بعد عقب می‌کشند.

یک مقام دولت بایدن که نامش را فاش نکرد در پس زمینه این محدودیت‌ها هفته گذشته در مصاحبه‌ای گفت، مشخص نیست که آیا نیروهای اوکراینی حتی در صورت برخورداری از جنگنده های اف-۱۶ قادر به پشتیبانی هوایی با آنها از نیروهای زمینی باشند.

اوکراین در مراحله اولیه ضدحمله اخیر خود علیه روسیه تلاش داشت از رویکرد عملیات با ترکیبی از تسلیحات ترکیبی استفاده کند اما در این رویکرد متحمل خسارات سنگین شد. متعاقب آن برخی از فرماندهان اوکراینی تصمیم گرفتند چنین رویکردی را کنار گذاشته و تاکتیک‌هایی که بیشترین تسلط را بر آنها دارند - شلیک توپخانه و موشک برای کاهش توانایی رزمی روسیه در یک جنگ فرسایشی – دوباره به خدمت بگیرند.

از نظر کارشناسان نظامی چنین تصمیمی غافلگیرکننده نبود. این کارشناسان گفتند که مشکلات اوکراینی‌ها فراتر از فقدان یک نیروی هوایی است. استیو بویلن، سرهنگ بازنشسته و از خلبان‌های ارتش ایالات متحده و سخنگوی سابق مرکز تسلیحات ترکیبی این ارتش در پایگاه فورت لیونورث گفت، سال‌ها طول کشید نیروهای آمریکایی یاد بگیرند "چگونه این رویکرد را به طور موثر به دور از میدان جنگ پیاده کنند."

همانطور که از نام رویکرد ترکیب تسلیحات بر می آید، در این رویکرد همزمان سربازان پیاده نظام، تانکهای زرهی، آتش توپخانه و نیروی هوایی به منظور مسلط شدن بر همه حوزه های جنگ زمینی به خدمت گرفته می‌شوند. بویلن اظهار کرد، این تاکتیک بعد از جنگ های خونین سنگر به سنگر در زمان جنگ جهانی دوم، به عنوان راه بهتری برای نبرد توسعه یافت اما سربازان آمریکایی در واحد های رزم با ترکیب تسلیحات در زمان جنگ ۱۹۹۰-۱۹۹۱ خلیج فارس این تاکتیک را پیاده کردند.

بویلن گفت: فقدان هر یک از این عناصر در این رویکرد- نیروی هوایی در مورد ارتش اوکراین – نظامیان را مجبور به تطبیق دادن خود می کند اما فکر می‌کنم آنها مجبورند آموزش‌ها، دستور العمل ها و تاکتیک های ما را به عنوان مبنای کارشان در نظر گرفته و با چیزی که برای خودشان بهتر تشخیص میدهند تطبیق دهند.

وی افزود: با وجود همه ظرفیت‌های که نیروی هوایی می‌تواند در نبرد ایجاد کند، تا زمانی که شما نیروی هوایی را با نیروهای زمینی ترکیب نکرده و عملا با آنها به خدمت نگیرید، صاحب آن نیستید و نمی‌توانید آن را حفظ کنید.»

انتهای پیام