حجت‌الاسلام اصغر عالیه‌پور در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: وحدت بین تشیع و تسنن درجوامع اسلامی آن هم در شرایطی که یکی از اساسی‌ترین نیازهای جامعه اسلامی امروزی است مطرح می‌شود که جدایی‌ها و ظهور جریاناتی آتشین بین این مذاهب، کیان جهان اسلام را تهدید می‌کند.

وی با اشاره به این‌که تقریب مذاهب اسلامی، قبل از دوره اخیر در نتیجه تلاش و پایمردی مصلحان بزرگ و آرزومند وحدت اسلامی در جامعه اسلامی مطرح شد، بیان کرد: بدون شک اگر تفرقه‌ای وجود نداشت و خطر تفرقه، نزاع و آتش تعصب‌های مذهبی نبوده و اگر ضرورتی عینی و سرنوشت ساز و سوء استفاده دشمنان نبود این عالمان آگاه و دلسوز موضوع وحدت اسلامی را مطرح نمی‌کردند.

عالیه‌پور با اشاره به ضرورت بیان راه کارهای ایجاد وحدت بین شیعه و سنی وارائه راهبردهایی که بتواند به وحدت و یکپارچگی جهان اسلام بینجامد و زمینه های تحریک، درگیری و جنگ‌های فرقه ای را خنثی کند، بیان کرد: در قرآن کریم سخن از وحدت و مذمت اختلاف به میان آمده و خطرات آن بازگو شده است.  

این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که زادگاه اختلاف از نظر قرآن در میان حاملان دین و از سوی برخی عالمان بسته اندیش است، تصریح کرد: این عالمان گاه به جای کاهش دادن اختلاف‌ها و نزدیک کردن افکار و اندیشه‌ها، زمینه‌های رویارویی را فراهم می‌کنند و با سطحی‌نگری، طرح موضوعات سست و بی‌پایه، برگزاری جلسات موهن، استناد به احادیث ضعیف، همواره هیزم اختلاف را بیشتر و بیشتر می کنند.

وی با اشاره به این‌که برخی از عالمان مذاهب اسلامی اهمیت وحدت را درک و بر آن تأکید دارند، بیان کرد: با اتحاد و دوری از اختلافات، ترس و اندوه از جامعه مسلمان دور می‌شود همانگونه که خداوند در آیه ۱۳۹ سوره مبارکه آل‌عمران می‌فرماید: «وَلاتَهَنوا وَ لاتَحزَنُوا وَ اَنتُمُ الاَعلُونَ إِن کُنتُم مُؤمِنینَ، سستی نکنید و غمگین نشوید، اگر شما ایمان داشته باشید، برترید» بنابراین با حفظ وحدت و یکپارچگی می‌توان بین شیعه و سنی همبستگی ایجاد کرد.

عالیه‌پور تأکید کرد: معنای صحیح وحدت شیعه و سنی این است که با توجه به اینکه بین دو مذهب مشترکات بسیاری است دو گروه باید بر محور این مشترکات به هم نزدیک شوند و برای حفظ و تعالی اسلام با همدیگر همکاری و هم یاری داشته باشند.

این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به این‌که مقصود از وحدت یکی کردن مذاهب، شیعی کردن سنیان و یا سنی کردن شیعیان نیست، ادامه داد: منظور حصر مذاهب به یک مذهب و یا حتی گرفتن مشترکاتی که بین همه طوایف و فرقه های اسلامی وجود دارد و طرد متفرقات آنها نیست، بلکه مراد از وحدت، برداشتن موانع مصنوعی و پیشگیری از اموری است که باعث جدایی، کینه و دشمنی میان مسلمانان م‌شود.

وی تصریح کرد: اخوت اسلامی بدین معنا و مفهوم است که همه عالمان مذاهب اسلامی باید با تلاش، کوشش و اخلاص در راه تحقق وحدت بین صفوف مسلمین بکوشند و همه باید در برابر حرکت‌های ضد اسلامی و موضع‌گیری بنگاه‌های استکباری و تدبیرهای صلیبی و نیرنگ‌های صهیونیستی در بلاد اسلامی که شب و روز برای برافروختن آتش نزاع و تفرقه بین مسلمانان اهتمام می‌ورزند بیدار باشند و با وحدت، همسویی و همدلی نگذارند که به اهداف ناروای خود برسند.

عالیه‌پور با بیان اینکه آنچه بر سر مسلمانان آمده و می‌آید به علت دوری از یکدیگر بوده، اضافه کرد: حوادث صدر اسلام اگرچه باعث دیدگاه‌های متفاوت بین مسلمانان نسبت به صحابه شد ولی ما امروزه در برابر آن حوادث مسئول نیستیم و باید افکار و اندیشه‌ها را متوجه آینده کنیم زیرا دشمن از راه‌های مختلف و گوناگون و با انگیزه‌های جدید، اختلافات را بین مسلمانان برای همه زمان‌ها دامن می‌زند.

این مدرس حوزه و دانشگاه تأکید کرد: سزاوار نیست مسلمانان به علت اختلاف سلیقه‌ها و برداشت‌های مختلف از برخی ادلۀ شرعی، با هم در مسائل اجتماعی و سیاسی اختلاف داشته و در برابر یکدیگر صف‌آرایی کنند در حالی که در تمام اصول عقاید و عمده مبانی و منابع اصلی استنباط احکام الهی و در بیشتر فروع، دارای باور و نگرشی یکسان هستند.

وی تصریح کرد: ازجمله دلایل اتحاد بلاد اسلامی می‌توان به اتحاد و اتفاق همۀ دشمنان اسلام و هجوم آن‌ها بر مسلمانان در همه ابعاد اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و ... اشاره کرد و اینکه سیاست دشمنان اسلام در این زمان پیچیده‌تر از سیاست آن‌ها در گذشته است.

عالیه‌پور بیان کرد: اولین و مهم ترین راهکار جهت وحدت بین شیعه و سنی، گفتمان علمی است، بدین معنا که نظریه پردازان و عالمان دینی فرقه های اسلامی در کنار هم قرار گرفته، گفتگوهای علمی انجام داده و در این آن‌ها بر مسائل مشترک تأکید شده و عالمان اسلامی با مبانی یکدیگر آشنا شوند.

انتهای پیام