به گزارش ایسنا، به نقل از مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین، جنایت صبرا و شتیلا علیه ساکنان این دو اردوگاه به مدت سه روز (روزهای ۱۶، ۱۷ و ۱۸ سپتامبر) طول کشید و در جریان آن شمار زیادی از ساکن آنها؛ اعم از مرد و زن و کودک و سالخورده به شهادت رسیدند که اکثر آنها فلسطینی و تعدادی نیز لبنانی بودند.

در آن زمان شمار شهدای این جنایت ۳۵۰۰ الی ۵۰۰۰ نفر از مجموع ۲۰ هزار ساکن اردوگاه‌های صبرا و شاتیلا اعلام شد. این جنایت پس از آن آغاز شد که ارتش صهیونیستی به فرماندهی «آریل شارون» وزیر جنگ وقت این رژیم و رافائیل ایتان این دو اردوگاه را به محاصره خود درآورد و به دور از چشم رسانه‌های گروهی با استفاده از سلاح‌های سرد و غیره ساکنان این اردوگاه را به خاک و خون کشید.

در جریان این جنایت، ارتش لبنان نیز با ارتش صهیونیستی در محاصره اردوگاه‌های صبرا و شتیلا همکاری کرد و سپس صدها نیروی مسلح به بهانه جستجوی مبارزان فلسطینی وارد این دو اردوگاه شدند. این در حالی بود که در این اردوگاه جز زنان و کودکان و سالخوردگان کسی نبود؛ اما عناصر مسلح زنان و کودکان را به خاک و خون کشیدند و اکثر جنازه‌ها را در خیابان‌های این اردوگاه‌ها ریخته بودند؛ اما در ادامه بلدوزرهای صهیونیستی وارد ماجرا شدند تا این اردوگاه و منازل داخل آن را تخریب کرده و صحنه جنایت را کاملا از بین ببرند.

جنایت مذکور انتقامی از فلسطینیان بود که طی سه ماه محاصره، در برابر ماشین جنگی رژیم صهیونیستی ایستادگی کرده بودند و جامعه بین‌الملل ضمانت داده بود که پس از خروج مقاومت فلسطین از بیروت، از ساکنان بی‌پناه اردوگاه‌های فلسطینی حمایت کند؛ اما کشورهای ارائه دهنده این ضمانت‌ها به وعده‌ها و تعهدات خود عمل نکردند و ساکنان بی‌گناه این اردوگاه‌ها را در برابر جنایت متجاوزان تنها گذاشتند. 

هدف از این جنایت، ایجاد رعب و وحشت در میان فلسطینیان به منظور مجبور کردن آنها به ترک خاک لبنان و ایجاد فتنه داخلی در این کشور در ادامه تجاوز سال ۱۹۸۲ اسرائیل به لبنان و نیز تحریک فلسطینیان به شورش علیه مقامات فلسطینی بود.

انتهای پیام