به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال‌ترندز، شرکت نورالینک(Neuralink) متعلق به ایلان ماسک اعلام کرده است که اکنون درخواست‌های‌ داوطلبین انسانی را که مایل به کاشت رابط رایانه‌ای آزمایشی N۱ این شرکت در مغز خود هستند، می‌پذیرد.

اولین مطالعه انسانی نورالینک، به نام پرایم(PRIME) برگرفته از سرواژه‌های کلمات رابط دقیق رباتیک کاشته شده مغز و رایانه به زبان انگلیسی، توجه افراد مبتلا به فلج چهار اندام به دلیل آسیب نخاعی گردن یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک(ALS) را به خود جلب می‌کند. آنها همچنین باید دستکم ۲۲ سال سن داشته باشند و یک مراقب ثابت و قابل اعتماد نیز داشته باشند.

ماسک در سال ۲۰۲۲ گفت که قصد دارد این دستگاه را در مغز خودش قرار دهد، اما بعید به نظر می‌رسد که او جزو اولین دسته از شرکت‌کنندگان در آزمایش باشد.

شرکت نورالینک که در سال ۲۰۱۶ تشکیل شد، در حال توسعه فناوری است که مغز انسان را با یک رابط رایانه‌ای ادغام می‌کند تا افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی را قادر سازد با دستگاه‌های مختلف ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را کنترل کنند.

به عنوان مثال، فردی که فلج است، به طور بالقوه می‌تواند از تلفن خود صرفا با تصور حرکت دادن دست‌هایش استفاده کند. با این حال، در دراز مدت، ایلان ماسکِ همیشه جاه‌طلب پیشنهاد می‌کند که این فناوری می‌تواند انسان‌ها را به «شناخت مافوق بشری» مجهز کند.

نورالینک می‌گوید که قبل از تلاش برای رسیدن به آن افق‌های دور، می‌خواهد از مطالعه پرایم برای ارزیابی ایمنی ایمپلنت N۱ و ربات جراحی R۱ استفاده کند.

همچنین عملکرد اولیه رابط مغز و رایانه(BCI) خود را که افراد فلج را قادر می‌سازد تا دستگاه‌های خارجی را با افکار خود کنترل کنند، ارزیابی کند.

نورالینک در پستی در وبسایت خود توضیح داده است: در طول این مطالعه، ربات R۱ برای قرار دادن نخ‌های بسیار ظریف و انعطاف‌پذیر ایمپلنت N۱ در ناحیه‌ای از مغز که تصمیم برای حرکت را کنترل می‌کند، به‌ کار می‌رود. هنگامی که ایمپلنت N۱ در جای خود قرار گیرد، از نظر زیبایی ‌شناختی نامرئی است و برای ضبط و انتقال سیگنال‌های مغز به صورت بی‌سیم به اپلیکیشنی که تصمیم برای حرکت را رمزگشایی می‌کند، وابسته است.

این شرکت افزود که هدف اولیه رابط مغز و رایانه اعطای توانایی به افراد برای کنترل نشانگر یا صفحه کلید رایانه با استفاده از افکار است.

به گفته نورالینک مطالعه پرایم نشان دهنده گام مهمی در تلاش برای توسعه یک رابط مغزی برای ایجاد استقلال در افرادی است که نیازهای پزشکی برآورده نشده دارند.

نورالینک سال گذشته فیلمی از یک میمون با رابط مغزی رایانه‌ای منتشر کرد که در حال انجام بازی پونگ صرفا با فکر کردن در مورد آن بود. همچنین با استفاده از همین روش توانست نشانگر ماوس را حرکت دهد.

این شرکت به دلیل استفاده از حیوانات در تحقیقات خود با انتقاداتی نیز روبرو شده است، به رغم اینکه اصرار دارد که همیشه با احتیاط با آنها رفتار می‌کند. اوایل این ماه، ماسک به ادعاهایی مبنی بر اینکه از ۲۳ میمون دارای ایمپلنت ۱۵ مورد مرده‌اند، پاسخ داد و گفت: هیچ میمونی در نتیجه کاشت نورالینک نمرده است و افزود که در آزمایش‌های اولیه روی حیوانات از میمون‌های دارای بیماری لاعلاج استفاده کرده است.

شرکت‌های دیگر پیش از این فناوری مشابه نورالینک را توسعه داده‌اند. برای مثال، برین گیت(BrainGate) به یک مرد فلج این امکان را داده است تا با تبدیل دستخط تصوری خود به متن، افکار خود را به اشتراک بگذارد.

اکنون هنوز روزهای اولیه برای نورالینک است، اما امید می‌رود که این فناوری روزی بتواند به ایجاد مزایای واقعی برای افراد فلج منجر شود یا حتی امیدهای بزرگ ماسک برای دستیابی به چیزی بسیار بزرگ‌تر را برآورده کند.

انتهای پیام