به گزارش ایسنا، برنامه جهانی غذا روز سه‌شنبه در پیامی در حساب رسمی خود در پلتفرم ایکس با این عبارت «تا زمانی که شرایط امن فراهم شود» اعلام کرد که ورود کمک‌های بشردوستانه به محاصره‌شدگان در شمال نوار غزه را متوقف کرده است و این تصمیم تنها سه روز پس از آغاز مجدد تلاش‌ها برای وارد کردن کمک‌های بشردوستانه به این منطقه اتخاذ شد.

پیش از این تصمیم برنامه جهانی غذا و پس از آنکه ارتش رژیم اشغالگر یک کامیون کمک رسانی را در جاده ساحلی جنوب غربی شهر غزه قبل از ورود به منطقه محاصره شده بمباران کرد، ارسال انواع کمک‌ها به مدت سه هفته متوقف شده بود.

بیانیه برنامه جهانی غذا با بیانیه یونیسف همزمان شد که در آن گفته شده بود مرگ ۶۰۰ هزار کودک در رفح در جنوب نوار غزه را تهدید می‌کند؛ چراکه آنها بدون غذا و دارو و در شرایط بسیار خطرناک در اردوگاه‌های شهر زندگی می‌کنند.

شبکه الجزیره در گزارشی در این باره نوشته است: در فاصله میان شمال تا جنوب نوار غزه، سرنوشت تاریکی برای صدها هزار نفر ترسیم می‌شود که در خطر قحطی قرار دارند و از گرسنگی و کمبود آذوقه در نتیجه تجاوزات رنج می‌برند.

سیاست قحطی چگونه کلید خورد؟

۴۸ ساعت پس از آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه، «یوآو گالانت» وزیر جنگ این رژیم تصمیم خود را برای جلوگیری از ورود غذا، آب و سوخت به نوار غزه اعلام کرد. این تصمیم لحظه واقعی و نقطه آغاز تحمیل محاصره، گرسنگی دادن و قحطی بر نوار غزه بود.

رژیم صهیونیستی تمام گذرگاه‌های نوار غزه را که روزانه ۶۰۰ کامیون از طریق گذرگاه «کرم ابو سالم» وارد آن می‌شد، بست و کمک‌های بشردوستانه که به فرودگاه «العریش» مصر می‌رسید تا ۱۵ روز کامل در آنجا متوقف شد و در نهایت و درپی توافق آمریکا، مصر و رژیم صهیونیستی مقادیری وارد نوار غزه شد که  تنها یک درصد نیاز این باریکه را برآورده می‌کرد.

ارتش رژیم صهیونیستی تهاجم زمینی خود را به شمال نوار غزه در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳ (نهم آبان) و چند روز پس از اجازه ورود منظم کمک‌ها به این باریکه آغاز کرد. تل‌آویو با جداسازی استان‌های شمال غزه از استان مرکزی با قطع خیابان صلاح الدین و پیشروی به سمت خیابان ساحلی «الرشید» به سمت غرب محاصره شهر غزه و شهرهای شمال نوار غزه را در دستور کار قرار داد.

در پی این اتفاق سازمان‌های بین‌المللی به سرعت از شمال نوار غزه خارج شدند و بیش از یک میلیون شهروند تحت آتش ماشین جنگی رژیم صهیونیستی قرار گرفتند و با محاصره شمال این باریکه از چهار جهت، ذخایر مواد غذایی به تدریج به سمت اتمام پیش رفت، همچنان از ورود هر نوع کمکی جلوگیری ‌شد و محله‌های مسکونی، بازارها، فروشگاه‌ها و نانوایی‌ها به‌طور سیستماتیک تخریب ‌شدند.

در هفته‌های نخست، منابع غذایی در خانه‌ها و فروشگاه‌های شمال نوار غزه به اتمام رسید و شهروندان به جستجو در خانه‌های ویران شده یا خالی از سکنه برای یافتن کنسرو یا کالاهای یخ زده روی آوردند.

با اصرار رژیم صهیونیستی در جلوگیری از ورود هرگونه کمک غذایی، در سایه موج بمباران‌های شدید هوایی و درگیری‌های شدید زمینی با مقاومت، نشانه‌های قحطی بر ساکنان باقی مانده در شمال نوار غزه ظاهر شد.

در جنوب نوار غزه و منطقه مرکزی، شرایط زندگی نسبتاً بهتر از شمال بود و تعداد محدودی کامیون‌های حامل کمک وارد این مناطق شد، اما هجوم صدها هزار آواره از شمال نوار غزه، ذخایر مواد غذایی در این منطقه را تحت تاثیر قرار داد و نیاز به مقادیر بیشتر کمک را افزایش داد.

در اوایل دسامبر، اشغالگران عملیات زمینی خود را برای حمله به شهر خان‌یونس در جنوب نوار غزه آغاز کردند که باعث آواره شدن صدها هزار نفر از ساکنان آن، عمدتاً به سمت شهر رفح شد و به دنبال آن نوار غزه به سه بلوک جمعیتی یعنی رفح، ناحیه مرکزی و شمال تقسیم شد.

تاکتیک‌های تل‌آویو برای ایجاد قحطی در جنوب و مرکز غزه

در مرکز و جنوب نوار غزه، تاکتیک‌های محاصره اعمال شده توسط رژیم صهیونیستی شکل جدیدی به خود گرفت و در همین راستا، توافق جدیدی طی ماه دسامبر برای رساندن کمک‌ها به نوار غزه از طریق گذرگاه کرم ابو سالم، پس از ورود آن از مصر به اراضی اشغالی از طریق گذرگاه «العوجا» منعقد شد.

این اقدامی بود که سازمان ملل اعلام کرد با هدف تسریع سرعت کمک‌های ورودی به نوار غزه و افزایش مقدار آن از طریق گنجاندن کمک‌های وارده از اردن در توافق انجام شده است، اما نه تنها هیچ تفاوت قابل توجهی حاصل نشد، بلکه امکان کنترل مطلق رژیم صهیونیستی بر ورود کمک‌ها به جنوب نوار غزه را فراهم کرد.

مقامات رژیم صهیونیستی در ادامه تاکتیک‌های خود در این زمینه به طور کامل در جلوگیری از ورود کمک‌ها به نوار غزه مشارکت کردند و به شهرک نشینان اجازه دادند تا در مقابل جاده‌های منتهی به گذرگاه کرم ابو سالم و العوجا تظاهرات کنند و از عبور کامیون‌ها جلوگیری و مسیر حرکت آنها را مسدود کنند.

در پی این اقدامات ساکنان شمال نوار غزه به جست‌وجوی پر زحمت برای یافتن هر غذایی که می‌توانستند بخوردند، متوسل شدند و به نقطه آسیاب کردن خوراک دام و طیور برای خوردن آن رسیدند. اکنون در جنوب و مرکز نوار غزه، ساکنان در تهیه مواد غذایی با مشکل شدید مواجه هستند؛ چراکه کمبود مواد غذایی و قیمت‌های بالای کالاهای موجود کاملا مشهود است.

در حالی که رژیم صهیونیستی همچنان از گرسنگی دادن و قحطی به عنوان سلاح جنگی علیه مردم غزه استفاده می‌کند، تعداد مرگ و میرها در نتیجه این قحطی و یا سوء تغذیه و گسترش گسترده بیماری‌های گوارشی در نتیجه نوشیدن آب آلوده شروع به افزایش کرده است.

انتهای پیام