به گزارش ایسنا، پایگاه خبری scheerpost در گزارشی مینویسد: دو نفر از حامیان فلسطین در برلین میگویند که آلمان به کشوری پلیسی علیه فعالان و حامیان فلسطین بدل شده و بدون اخطار قبلی به منازلشان حمله میکند.
«سعید» و «یاسمن» 2 فعال فلسطینی هستند که به صورت همزمان با یورش پلیس به منازلشان در برلین روبهرو شدند و این تاکتیک پلیس در حمله همزمان برای این است که فعالان فرصت نداشته باشد یکدیگر را مطلع کنند.
پلیس همینطور تمامی وسایل ارتباطی آنها را توقیف و تلفنهایشان را ضبط کرده است.
سعید در یکسری مطالب در رسانههای اجتماعی نوشت که این بار سوم است که پلیس اینطور حمله میکند و بابت فعالیتهایش هدف پلیس است و کار اشتباهی انجام نمیدهد.
او نوشت: اصلا خوب نیستم. چرا دولت آلمان تلاش میکند تا هرکاری از دستش برمیآید برای مجرم کردن من انجام دهد؟ من کار اشتباهی انجام ندادهام؟ دولت آلمان و رسانه را مسؤول اتفاقاتی که برای من میافتد، میدانم.
یاسمن نیز گفت که به دلیل فیلمی که علیه اقدام دیپلمات رژیم صهیونیستی و سفیر این رژیم در برلین در رسانه اجتماعی منتشر کرده، به خانهاش حمله کردهاند.
او نوشت: من در ویدیوی خود توضیح دادم که چرا فعالان به «رون پروسر»، سفیر رژیم صهیونیستی اعتراض میکنند، اما پلیس این فیلم را به عنوان مدرکی در نظر گرفت که من در جمع معترضان بودم در حالیکه من اصلا آنجا نبودم.
یاسمن معتقد است که این یورش فقط یک رویداد نیست بلکه در اصل، یک کارزار بزرگتر علیه فعالان حامی فلسطین از سوی مقامهای آلمان است. ما را دستگیر و هدف حمله قرار میدهند و در حالیکه در یک تجمع قانونمند هستیم، دستبند میزنند.
او ادامه داد: یک روز پس از آنکه من را بدون هیچ دلیل محکمی دستگیر کردند، از من اثر انگشت گرفتند، تصویرم را گرفتند و زندانیام کردند. بعد من را تحت نظر پلیس به منزلم برگرداندند. همه اینها به این خاطر بود که من فعالی هستم که علیه نقض حقوق بشر توسط اسرائیل اعتراض میکنم. من نگرانم و سوال من اینجاست که گام بعدی چیست؟ آیا آنها به من تیراندازی میکنند؟
این نخستین باری نیست که پلیس برلین به منازل مردم بابت ارسال مطالب در رسانههای اجتماعی حمله میکند. اوایل ماه جاری میلادی هم، پلیس به خانه یک زن میانسال به این دلیل حمله و او را دستگیر کرد که در رسانه اجتماعی نوشته بود: از نهر تا بحر فلسطین آزاد میشود.
پلیس برلین در بیانیهای اعلام کرد که این زن به استفاده از نمادهای سازمانهای خلاف قانون اساسی متهم شده است. در آلمان، وزارت کشور خودش تشخیص داد که شعار اعتراضی مردمی شعار حماس و شبکه همبستگی صامدون، یک سازمان ممنوعه طرفدار فلسطین است.
آلمان به عنوان امتداد دولت آپارتاید اسرائیل عمل میکند. آلمان نه تنها همان تبلیغات اسرائیل را به فلسطینیها تعمیم می دهد بلکه همچنین تاکتیکهای مشابه جنگ روانی را علیه فعالان حامی فلسطین برای جلوگیری از همبستگی در داخل کشور اتخاذ کرده است.
یورش پلیس ناشی از فعالیت در رسانههای اجتماعی بسیار شبیه به «سیاست تحمل صفر» اسرائیل در قبال فعالیت رسانههای اجتماعی در فلسطین است که منجر به دستگیری صدها فلسطینی با تابعیت اسرائیلی شد که همبستگی یا حمایت خود را از مردم غزه اعلام کردند. اوایل جنگ غزه، پلیس اسرائیل یک زن را به دلیل انتشار یک مطلب در واتساپ دستگیر کرد.
البته که این مطالب تهدیدی علیه اسرائیل و آلمان نیست اما این یورشها و دستگیریها برای ایجاد ترس و بازداشتن دیگران از شرکت در راهیپماییها یا انتقاد از نسل کشی اسرائیل در غزه صورت میگیرد.
در برلین اقدامات پلیس به شکل فعالیتهای فوق العاده برای ساکت کردن و سرکوب فعالیتهای حامی فلسطین صورت میگیرد. همین اواخر، دولت و رسانهها به بهترین شکل ممکن تلاش کردند تا کنگره فلسطین را که تجمعی از نخبگان بینالمللی، فعالان و خبرنگارانی چون «سلمان ابو سیتا» و «علی ابونیما» است، تعطیل کنند.
«ایریس اسپرانگر»، یکی از مقامهای وزارت کشور آلمان اظهار داشت که مقامها، کنفرانس برنامه ریزی شده فلسطین را زیر نظر دارند، در حالی که «دیرک استتنر»، رهبر فراکسیون اتحاد دموکرات مسیحی خواستار آن است که برای جلوگیری از رویداد ضد یهودی باید هر کاری انجام شود.
یکی از سازمان دهندگان این کنفرانس گفت: این نقض جدی آزادی بیان ما است. این واقعیت که دولت و مطبوعات آلمان این کنفرانس را یک گردهمایی نفرت ستیزانه نامیدهاند، بدون اینکه حتی به محتوای کنفرانس بپردازند و یا اشاره کنند که یک گروه برجسته یهودی در برگزاری آن کمک میکند و یک چهارم سخنرانان یهودی هستند، نشان میدهد که سیاستمداران آلمانی علاقهای به حفاظت از زندگی یهودیان در آلمان ندارند، بلکه ترجیح میدهند سازمان دهندگان را مرعوب، تهدید و از نظر مالی محدود کنند تا از ایدئولوژی نسل کشی خود محافظت کنند.
«Judische Stimme»، گروه یهودی ضدصهیونیست در کمیته سازماندهی این کنفرانس، بودجه کنگره را تامین میکند. این مساله اکنون به هدف کمپین سرکوبگرانه دولت تبدیل شده است. روز سهشنبه، بانک دولتی برلینر اسپارکاسه، حساب این گروه را مسدود کرد و تمام سرمایههای جمعآوریشده از GoFundMe برای کنگره اکنون غیرقابل دسترسی است. این بانک خواستار دانستن نام و آدرس به روز شده هر یک از اعضای سازمان شد که درخواستی بیسابقه و عجیب بود. این گروه معتقد است که این امر مستقیما با همبستگی آنها با فلسطین مرتبط است.
سازمان دهندگان این کنگره گفتند: دولت آلمان یهودیانی را که در برابر نسل کشی میایستند، جرم انگاری و تهدید میکند.
این اقدام علیه کنگره برای حمایت از یهودیان نیست بلکه برای توجیه پاسخ استعماری آلمان به هولوکاست و با حفاظت از امنیت داخلی اسرائیل است. آلمان همچنین با تایید اینکه اسرائیل در واقع نماینده واقعی یهودیت جهان است و باید تعریف ضد صهیونیسم و یهودی ستیزی را واقعیت دانست، دیگر جایی برای هویت فلسطینی نمیگذارد.
در واقع، یهودیان ضدصهیونیست همان تهدیدی را برای آلمان دارند که فلسطینیها چون آنها برلین را مجبور میکنند تا نسل کشی گذشته، حمایت از نسل کشی و آپارتاید کنونی را به حساب بیاورد.
به چالش کشیدن کشور پلیسی آلمان
محمود دیگر فلسطینی است که بابت شرکت در یک راهپیمایی حمایت از فلسطین و بیان این جمله که «بدون توجه به مذهب یا فرقه و از نهر تا بحر، فلسطین برای همه است» هدف پلیس کارلسروهه قرار گرفت و همین جمله کافی بود تا پلیس اعلام کند که او با زیر سوال بردن حق موجودیت اسرائیل، مرتکب جرم انزجاری شده است. او باید ۷۵۰۰ یورو جریمه بپردازد.
محمود نه تنها گفت که این اتهام چقدر سورئال و مضحک بود، بلکه این را هم گفت که دولت حاضر است تا حد زیادی تلاش کند تا او و همه فلسطینیها را به عنوان جنایتکاران خطرناک طبقه بندی کند که باید محاکمه شوند.
نگرانی و ترس از اینکه یک فعال حامی فلسطین باشی، در خیابانهای آلمان حس میشود. بسیاری دیگر به تظاهرات نمیآیند. مسلمانان و مساجد تبلیغات اعتراضات را متوقف کردند و بسیاری حتی در انتشار پست در رسانههای اجتماعی محتاط عمل میکنند. تاثیر روانی جنگ آلمان بر فلسطینیها کار خود را انجام میدهد، در حالی که نخبگان رسانهای به لفاظیهای هژمونیک دولت کمک میکنند.
با وجود اقدامات شدید دولت برای جرم انگاری همبستگی با فلسطین، فعالانی مانند محمود، یاسمین و سعید، اکنون و پیش از عملیات طوفان الاقص، پیوسته در حمایت از مردم فلسطین ایستادگی کردهاند. با این حال، بسیاری در آلمان هنگام انتخاب شرکت در یک تظاهرات یا به اشتراک گذاشتن یک پست در رسانههای اجتماعی مجبورند خطرات متعددی را محاسبه کنند چون متوجه میشوند که تلاش آنها برای متوقف کردن نسل کشی معادل به چالش کشیدن خود دولت آلمان است.
یاسمن که خودش فلسطینی نیست گفت که با وجود این نگرانیها، هرگز از مبارزه برای مساله فلسطین دست نمیکشد و افزود: مادام که نسل کشی و همکاری متوقف نشود، تا زمانی که جنایتکاران واقعی آنجا هستند، من صدای فلسطینیان هستم. من نمیتوانم شبها بخوابم چون میدانم در این مورد کاری انجام نمیدهم، حتی اگر فقط در اعتراض شرکت کنم.
سعید در اینستاگرام نوشت که با وجود هدف قرار گرفتنش توسط دولت ساکت نمینشیند.
محمود هم حس مشابهی داشت و گفت: من به عنوان یک فلسطینی چارهای ندارم. ما باید بجنگیم. میدانم که کار اشتباهی انجام ندادهام و میدانم من و دیگر فعالان حامی فلسطین در طرف درست تاریخ هستند.
انتهای پیام
نظرات