علی نوری‌نژاد مدیر جهاد کشاورزی سوادکوه شمالی، در گفت‌وگو با ایسنا فعالیت حرفه‌ای نوغانداری در ایران را از زمان صفویان اعلام کرد و گفت: در زمان صفویان مناطقی مانند اصفهان، کاشان، گیلان، مازندران و قزوین به تولید پیله کرم ابریشم می‌پرداختند.

نوری نژاد افزود: پیش از این به دلیل ورود صنایع ریسندگی و بافندگی صنعت ابریشم رشد چشمگیری داشت و تا ۳۰ سال پیش هنوز رونق خود را حفظ کرده بود. ولی در سالهای اخیر شاهد کم فروغی رونق  این رشته های لطیف هستیم.

واردات بی رویه نخ‌های ابریشم و سازگار نبودن آن با  دستگاههای صنایع آن زمان، قطع درختان توت و ارزان بودن محصول تولیدی دلیلی شد تا صنعت نوغان‌داری در روستاها، بخصوص مناطق جنگلی سوادکوه از رونق بیفتد.

نوری نژاد اظهار کرد: سوادکوه شمالی، بویژه منطقه لفور از سالیان گذشته در تولید پیله کرم ابریشم زبانزد بود و بخش عمده‌ای از نخ مورد نیاز صنایع را تولید می‌کرد. حتی کارخانه رنگرزی و نخ ریسی نیز در این منطقه فعالیت داشت و نتیجه این تلاش و رونق ابریشمی، ثبت روستای بورخانی منطقه «لَفور» به عنوان روستای مرکز تولید «پیله تر» بود.

سد لفور؛ تهدید یا فرصت

از نظر توپوگرافی و ارتفاع ، لفور برای رشد و تولید درخت توت بسیار مناسب است. ولی بعد از احداث سد، اقتصاد منطقه متکی بر گردشگری شد و اراضی باغی که پیش از آن برای کشت توت مورد استفاده قرار می‌گرفت، به فعالیت‌های گردشگری و بوم‌گردی اختصاص پیدا کرد و این موضوع یکی از آسیب ها و چالش های صنعت نوغان‌داری شد. کاهش دو سوم از اعضای شرکت تعاونی ۹۰۰ نفره نوغانداران لفور از مهمترین اثرات تغییر رویکرد اقتصادی منطقه بود.

مدیر جهاد کشاورزی سوادکوه شمالی در این خصوص گفت: برای رفع مشکلات این صنعت، جلسات و کلاس های متعدد آموزشی برگزار شد، همچنین توزیع نهال توت و تخم نوغان رایگان برای روستاییان تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی، تولید پاییزه و تلاش برای احیای کارخانجات نخ ریسی و رنگرزی بخش دیگری از برنامه ریزی جهاد کشاورزی برای نوغانداران منطقه است.

نوری نژاد با اشاره به قیمت پیله‌های تر، بیان کرد: سود اصلی این صنعت در فرآوری و تولید ارزش افزوده است. قیمت ۴۰۰ هزار تومان برای هر کیلو پیله تر، در صورت تبدیل شده به نخ به هر کیلو ۱۰ میلیون تومان خواهد رسید که بسیار قابل توجه خواهد بود.

روزگاری لباس های محلی و روستایی بانوان لفور با تزئینات ابریشمی، خواهان زیادی در کشور و حتی اروپا داشت. امروز هم می توان با تلفیق گردشگری و نوغان‌داری و ارائه زنجیره تولید ابریشم و صنایع دستی ، رونق را به این صنعت هدیه داد.

دهستان لفور از۲۹ آبادی و روستا تشکیل شده‌است. دهستان لفور از مجموعه دره‌ها و ارتفاعات تشکیل شده ‌است که بلندترین نقطه آن به نام روستای بورخانی،۶۵۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

براساس آخرین سرشماری عمومی کشور، جمعیت منطقه لفور ۴۸۲۶ نفر و مساحت آن با احتساب مناطق جنگلی ان حدود هشت‌هزار هکتار است. آیت الله صالحی مازندرانی نفت‌چالی از مشاهیر بزرگ این دهستان بودند که بخاطر وی نام سد البرز به سد آیت الله صالحی مازندرانی تغییر نام پیدا کرد.

انتهای پیام