به گزارش ایسنا، «سیریل رامافوزا» رئیس جمهور آفریقای جنوبی در اولین سخنرانی خود پس از حضور در مجمع عمومی سازمان ملل تاکید کرد که توسعه پایدار تنها از طریق نهادهای چندجانبه فراگیر و پاسخگو حاصل می‌شود.

او که در میان مردم آفریقای جنوبی درباره طرح سازمان ملل، موسوم به «پیمانی برای آینده» صحبت می‌کرد، اظهار داشت: رویکرد کنونی نسبت به صلح جهانی ناعادلانه، نابرابر و ناپایدار است. بنابراین، شورای امنیت سازمان ملل باید بیشتر نماینده اعضای فعلی این سازمان باشد.

رامافوزا با تاکید بر لزوم ایجاد تغییرات در شورای امنیت سازمان ملل و صندوق بین المللی پول، به واکنش‌ها به همه‌گیری کووید-۱۹ به‌عنوان نمونه‌ای از این نابرابری‌ها اشاره و تصریح کرد که این اتفاق نقص‌های جدی در معماری مالی نظام بین‌الملل را آشکار می‌کند.

رئیس جمهور آفریقای جنوبی خاطرنشان کرد: گفت: الزامات سخت وام‌دهی و سیستم‌های بیش از حد بوروکراتیک باعث شد تا بسیاری از کشورهای فقیرتر در زمانی که بیشتر به آن نیاز داشتند، قادر به دریافت کمک نباشند.

بنابر گزارش شبکه راشا تودی، آفریقای جنوبی یکی از چندین کشور ازجمله برزیل، هند، آلمان و ژاپن است که برای یک کرسی دائمی در شورای امنیت سازمان ملل رقابت می‌کنند. شورای امنیت در حال حاضر ۱۵ عضو دارد که شامل پنج عضو دائم با حق وتو و ۱۰ عضو غیردائم است که برای دوره‌های ۲ ساله انتخاب می‌شوند. اتحادیه آفریقا متشکل از ۵۵ کشور (AU) نیز مدتهاست که به دنبال عضویت دائمی در شورای امنیت سازمان ملل بوده است.

«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل که از مدافعان قدیمی نمایندگی آفریقا در شوراست، گفته که هر پنج عضو دائم شورای امنیت - روسیه، ایالات متحده، چین، انگلیس و فرانسه - از تقاضای این قاره حمایت می‌کنند.

«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه نیز بارها اعلام کرده است که یک کرسی برای اتحادیه آفریقا در سازمان ملل و گروه ۲۰ نشان‌دهنده تمایل کشورهای آفریقایی برای شنیده شدن صدایشان است. اتحادیه آفریقا در جریان نشست سران این اتحادیه در دهلی نو، پایتخت هند در سال گذشته به‌طور رسمی به عضویت گروه ۲۰ متشکل از اقتصادهای پیشرو درآمد.

سیریل رامافوزا در ادامه صحبت‌های خود وعده داد که وقتی پرتوریا در سال ۲۰۲۵ ریاست گروه ۲۰ را برعهده بگیرد، دولت او نیازها و آرزوهای آفریقا و جنوب جهانی را در اولویت قرار خواهد داد.

او با اشاره به طرح «پیمانی برای آینده» گفت: ما به‌عنوان امضا کنندگان این پیمان خواهان آن هستیم که توسعه پایدار و مبتنی بر مردم به واقعیت تبدیل شود.

به گفته او، این طرح، نه تنها فرصتی را برای پر کردن شکاف توسعه، بلکه برای تقویت مجدد سیستم چندجانبه و پیشبرد اصلاحات معماری حکمرانی جهانی، از جمله در شورای امنیت سازمان ملل که مدت‌ها به تعویق افتاده است، فراهم می‌کند.

انتهای پیام