زیور حجتی، نویسنده و کارگردان فیلم «ژیله‌مو» در گفت‌وگو با ایسنا گفت: من در این فیلم سعی کرده‌ام که یک داستان را روان و ساده روایت کنم تا مخاطب بتواند در ۱۵دقیقه با فیلم همراه شود.
او ادامه داد: فیلم «ژیله‌مو» این ظرفیت را داشت که با خودنمایی کارگردان در اجرا همراه باشد، اما می‌خواستم در این فیلم یک روایت ساده را بدون هیچ هیاهویی در فضایی سخت تلفیق کنم و بسیار آرام حس و دنیای شخصیت فیلم را نشان دهم.
حجتی با اشاره به اینکه «ژیله‌مو» یک اصطلاح کُردی به معنای آتش زیرخاکستر است، بیان کرد: مخاطب در «ژیله‌مو» با نوجوانی روبرو می‌شود که سال‌هاست در کُشتی در بازی با یک نفر شکست می‌خورَد. همین نوجوان در روند فیلم با یک دو راهی اخلاقی روبرو می‌شود که برای او موقعیت جدیدی است.
این کارگردان ضمن اشاره به برخی از دغدغه‌های خود در نوشتن اظهار کرد: شنیدن یک خاطره باعث شد فیلمنامه «ژیله‌مو» را بنویسم و یکی از چالش‌های من در این کارگردانی، فضای جغرافیایی فیلم «ژیله‌مو» بود. من می‌دانستم که اگر فضای کوهستانی برفی را انتخاب کنم به اقتضای فیلمنامه با چالش‌های جدیدی روبه‌رو خواهم شد، ضمن اینکه باید اشاره کنم تمام صحنه‌های این فیلم واقعی است و از جلوه‌های ویژه استفاده نشده است.
نویسنده و کارگردان فیلم «ژیله‌مو» که در بخش داستانی چهل و یکمین جشنوارۀ فیلم کوتاه تهران نیز حضور داشت، با تأکید بر اینکه هر چالشی نسبت به هر فیلم متفاوت است، افزود: از آنجایی که برای فیلم‌های قبل، خودم به‌عنوان تهیه‌کننده نیز مسئولیت داشتم اما داشتنِ تهیه‌کننده برای فیلم «ژیله‌مو» باعث شد بر روی کارگردانی این فیلم بیشتر تمرکز کنم و این یک نقطه قوت فیلم «ژیله‌مو» بود. همچنین توانستیم با یک پیش تولید و برنامه‌ریزی درست و فشرده، این فیلم را در چهار روز فیلمبرداری کنیم که این روند یک اتفاق بسیار خوب بود. در واقع اگر بتوانیم با سرعت و تمرکز متناسب با شرایط، فعالیت خود را به سرانجام برسانیم و به جلو حرکت کنیم قطعاً تجربه خوبی کسب کرده‌ایم.
انتهای پیام
نظرات