حجت‌الاسلام سید اسماعیل حسینی لیلابی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: آنچه که در وحدت حوزه و دانشگاه مهم است وحدت در هدف بوده و هدف نیز رفع مشکلات جامعه با کمک علوم تجربی و دینی است.
وی اضافه کرد: معتقدیم چنانچه یکی از این دو مقوله باشد و دیگر نباشد جامعه دچار آسیب می‌شود.
این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه علوم حوزوی و علوم تجربی که در دانشگاه مورد بحث است هر دو برای مشگل‌گشایی جامعه آمده‌اند و با کمک علم و دانش مشکلات مردم را مرتفع سازند، بیان کرد: رسانه‌ها، مراکز تصمیم‌گیری، مراکز مردم نهاد باید تلاش کنند وحدت بین همه مراکز علمی (حوزوی، دانشگاهی، دولتی و خصوصی) برقرار شود.
حسینی لیلابی گفت: جامعه امروز از مشکلات زیادی از مادی، معیشتی و اقتصادی گرفته تا فرهنگی نظیر تاخیر در ازدواج، ازدیاد طلاق و اختلافات خانوادگی رنج می‌برد و حل این موضوع هم به نسخه علمی تجربی و هم به نسخه علوم دینی نیاز دارد.
وی در ادامه گفت: وحدت در بین مذاهب، وحدت بین دولت و ملت و حوزه و دانشگاه و وحدت بین آحاد جامعه از ابتکارات امام خمینی (ره) است، البته قبل از امام راحل، بزرگانی همچون آیت‌الله العظمی بروجردی منادی وحدت بودند و امام خمینی (ره) آن را ادامه دادند و شاهدیم که در فرمایشات امام راحل به طور مکرر این موضوع ذکر شده است.
این مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب نیز فرمایشات امام خمینی (ره) را در خصوص وحدت حوزه و دانشگاه تفسیر، تبیین و توضیح داده‌اند، بیان کرد: منظور از وحدت حوزه و دانشگاه عبارت از این است که این دو کانون علمی، این دو مرکز تعلیم و تعلم را از لحاظ اخلاق حاکم بر آنها، از لحاظ سیستم و سازماندهی حاکم بر آنها و از لحاظ برخی از محتواها به هم نزدیک کنیم.
حسینی لیلابی با بیان اینکه هم‌اکنون حوزه و دانشگاه دو شعبه از یک موسسه تحت عنوان موسسه علم و دین که رسالت دینی و علمی دارند هستند و آنها راهبردهایی را تعریف و در راستای کمک به جامعه در مسیر این راهبردها حرکت می‌کنند.
وی در ادامه با اشاره به مسائل روز منطقه به ویژه سوریه گفت: در سوریه اتفاقاتی می‌افتد و یک عده افراد خشک‌مذهب که ادای دین دارند اما توجهی به دستاوردهای علمی جدید و مراکز علمی ندارند و این تفکر و بی‌اعتنایی به علوم جدید سبب ایجاد خشونت شده است و چنانچه افرادی علوم جدیدی تجربی را بیشتر در دانشگاه‌های دینی تدریس کنند و دین، تقوا و رعایت دستورات دینی را نادیده بگیرند نتیجه آن می‌شود تولید بمب اتم و ویروس‌هایی همچون کرونا که سلامت، امنیت و آسایش جوامع را به مخاطره می‌اندازد و در یک کلام باید در کنار تخصص که همان علوم جدید است تعهد یعنی علوم دینی و معرفتی را داشته باشیم.
این مدرس حوزه و دانشگاه یادآور شد: دانش بدون معنویت ترس و ناامنی ایجاد می‌کند و علوم دینی منهای دانش جدید جامعه را تهدید می‌کند.
حسینی لیلابی اظهار کرد: چنانچه معنویت و دانش جدید در کنار هم حرکت کنند و برای رسیدن به هدف واحد تلاش کنند بسیاری از مشکلات جامعه بشری برطرف خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات