«محمد درویش» امروز چهارشنبه ۲۶ دی به مناسبت گرامیداشت هفته ملی هوای پاک در گردهمایی با حضور مسئولین استانی و مدیران صنایع استان یزد که در سالن شهید منتظرقائم استانداری حضور داشتند، طی سخنانی اظهار کرد: یزدیها نشان دادهاند که عاشق ایران هستند و به «ویل دورانت» نشان دادند که میتوان در سرزمینی بیبهره از رودخانه نیز تمدن ایجاد کرد.
وی با اشاره به ایجاد این تمدنها با حفر قنوات و کاریزهایی در زیر زمین، گفت: مجموع طول کاریزهایی که ایرانیان با مشارکت شگفتانگیز خود ایجاد کردند معادل هفت برابر مسافت زمین تا کره ماه است و مردمانی که به «قنات و قنوت و قناعت» شهره هستند، در این رابطه اسوه بودهاند.
وی در ادامه با قرائت شعری از وحشی بافقی شاعره پرآوازه استان یزد، به درایت و فهم این شاعر نامدار در مورد طبیعت اشاره کرد و گفت: امروز در حوزه منابع طبیعی درگیر کارزاری برای مقابله با جمع آوری چوبهای خشک کف جنگلهای کشور هستیم چرا که معتقدیم همین چوبهای خشک نیز بخشی از این اکوسیستم و تاثیرگذار در حفظ و بقای جنگلها هستند و این شاعر بافقی به نوعی در شعر خود به چنین موضوعاتی میپردازد.
درویش در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به آمارهای ارائه شده از سوی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی مبنی بر این که ایرانیان برای درمان بیماریهای ناشی از آلودگی هوا و خسارات آن ۱۲.۱ میلیارد دلار از سرمایههای خود را هزینه میکنند، تصریح کرد: این در حالیاست که در پیشنویس بودجه ۱۴۰۴ کشور با لحاظ قیمت دلار ۶۵ هزار تومان، ۹۸.۵ میلیارد دلار است.
وی تاکید کرد: همه کسانی که تاکنون در گردش چرخ اقتصاد کشور فعالیت داشتهاند، باید بدانند که با مصلحتاندیشیهای گذشته و زیر پا گذاشتن مسائل زیست محیطی نه تنها GDP(تولید ناخالص ملی) را در کشورمان افزایش ندادهاند بلکه خسارتهای جبران ناپذیری را به کشور افزودهاند.
وی با اشاره به آمارهای ارائهشده توسط وزیر بهداشت دولت سیزدهم، تلفات سالانه آلودگی هوا در تهران را هفتهزار نفر ذکر کرد و مدعی شد: این خسارت در سطح کشور حدود ۵۰ هزار نفر است و این در حالیاست که در آمارهای ارائه شدهی مرکز پژوهشهای مجلس نیز خساراتی مانند بروز افسردگیها، ناتوانیها و کاهش شدید دایره خلاقیتها در جامعه نیز لحاظ نشده است.
این فعال محیطزیست در ادامه رکوردشکنی یزد و برخی شهرستانهای استان در آلودگی هوا را بهرغم گستردگی وسعت و تراکم اندک جمعیت، معجزهای معکوس خواند و گفت: شاخص هوا در اردکان با جمعیت کمتر از ۱۲۰ هزار نفر به ۶۰۰ رسیده در حالی که شاخص بیش از ۱۰۰ نشاندهنده شرایط بحرانی است.
وی با پیش بینی این وضعیت نگران کننده برای دیگر شهرستانهای یزد، تاکید کرد: نباید اجازه بدهیم در استانی که فخر معماری جهان و در انواع گردشگری دارای پتانسیلهای فراوانی است، به نحوی رفتار شود که سرمایهگذاری در حوزه گردشگری آن به مخاطره بیافتد چرا که حجم قابلتوجهی از سرمایهگذاریهای صورت گرفته در این کهن زادبوم با آلودگیهای زیست محیطی از بین خواهد رفت.
درویش در این رابطه به ایجاد ۲۳ میلیارد مترمکعب مخزن ذخیره آب در خوزستان برای تولید برق اشاره کرد و با بیان این که حدود ۴۰ درصد از ۵۵ میلیارد مترمکعب مخزن ساخته شده در کل کشور متعلق به استان خوزستان است، گفت: مطالعات نشان داده است که بارگذاریهای صورت گرفته در بالادست خوزستان، سالانه یک هزار میلیارد تومان ضرر به قیمت سال ۱۳۹۸ به این استان وارد میکند و در استان یزد نیز به دلیل افزایش بار آلایندگی، شاهد نابودی حجم سرمایهگذاری در حوزه گردشگری این استان هستیم.
وی با بیان این که مخالف توسعه صنعت نیستیم بلکه معتقدیم توسعه صنعت و کسب و کارها در موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی کشورمان یک مزیت است، گفت: منتها نباید همه تخممرغهایمان را در چنین شرایطی تنها در یک سبد قرار دهیم و تنها چشممان به آسمان باشد که در این صورت امروز باید شاهد ناترازی ۱۵۱.۵ میلیارد مترمکعبی آبخوانهای کشورمان باشیم.
وی ادامه داد: سالها قبل در یزد به تولید یونجه در این استان کم آب افتخار میکردند در حالی که معتقدیم نباید استانی با تبخیر بالای چهار هزار میلیمتر آب در سال، به صادرات آب مجازی خود افتخار کند.
وی با بیان این که صادرات کشاورزی ایران بعد از جنگ هشت ساله، به چهار برابر افزایش یافته یا اینکه صادرکننده مواد لبنی به دیگر کشورها هستیم را، اسفبار دانست و گفت: اینها افتخار نیست.
درویش، تداوم کشاورزی ناپایدار، کمآبی و توسعه صنایع آلاینده در استانی مانند یزد را بسیار نگران کننده خواند و گفت: چرا باید یزد به جای توسعه درآمدهای پاک به سمت توسعه صنایع آلاینده برود.
وی بودجه سازمان حفاظت محیط زیست را بعد از بهاصطلاح رشد از سوی مسئولان ۳.۶ همت ذکر کرد و گفت: بودجه محیط زیست کشور به اضافهی بودجه سازمانهای دیگری مانند ورزش و جوانان که متولی افزایش نشاط و سلامت در جامعه هستند، حتی یکبیستم بودجه وزارت بهداشت و درمان کشورمان نیز نمیشود و عملاً این سازمانها حتی در تامین پول مایحتاج خود هم ماندهاند.
این فعال محیطزیست، ساخت بزرگترین بیمارستانهای خاورمیانه را افتخار ندانست و گفت: چرا هیچ کسی نمیپرسد مردم ایران برای چه اینقدر بیمار میشوند؟!
درویش تاکید کرد: قطعاً کشوری که تعداد بیمارستانها و داروخانههایش بیشتر از باشگاهها و موزهها و کتابخانههایش باشد در مسیر توسعه پایدار حرکت نمیکند!
وی با بیان این که در کشورمان افزون بر ۲۵۰۰ گونه اندمیک و منحصربفرد داریم که متاسفانه دو گونه ببر مازندران و شیر ایرانی آن منقرض شده و بعید نیست که یوز ایرانی نیز به سرانجام آنها دچار شود، گفت: میلیونها گردشگر حاضرند که برای دیدن این گونهها که شکل گیری هر یک از انها حداقل به دو میلیون سال زمان نیاز دارد، هزینه کرده و آنها را از نزدیک تماشا کنند ولی متاسفانه از این ظرفیتها به خوبی استفاده نکردهایم.
درویش در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: محیط زیست یک محور توسعه نیست بلکه بستر توسعه است و این بستر قابل معامله با هیچ چیزی نیست.
وی با اشاره به این که بیشترین حجم سرمایهگذاری انجام شده در بین استانهای کشور مربوط به استان خوزستان و در حوزههای نفت و گاز و سدهای آبی بوده و این در حالیاست که خوزستان ظرفیتهایی مانند حاصلخیزترین جلگه ایران، ۷۰۰ سایت تاریخی و غیره نیز دارد، تصریح کرد: متاسفانه بنا بر آخرین سرشماری در کشورمان، خوزستان بهرغم برخورداری از بالاترین نرخ زاد و ولد طی این سالها افزایش جمعیت نداشته و برخی ساکنانش در حال مهاجرت هستند.
وی خوزستان را آزمایشگاه عبرت ایران خواند و گفت: اگر ملاحظات زیست محیطی در راه کسب درامد و اقتصاد بهتر ذبح کنیم، قطعاً زمانی ملاحضات سرمایهای و اقتصادیمان نیز قربانی خواهد شد لذا نباید به چنین سرانجامی دچار شود.
درویش پیشنهاد توسعه فرهنگ دوچرخهسواری را در راستای کمک به کاهش آلودگی هوا ارائه کرد و گفت: بنا بر نتایج تحقیقات، اگر هر فرد ایرانی تنها یک سال از وسایل نقلیه با پایه سوخت فسیلی در سفرهای درون شهری خود استفاده نکند، معادل ۵۷ درخت به زیستگاهش بدون نیاز به آبیاری و مراقبت کمک کرده است.
وی یزد را در گذشته شهر دوچرخهها و امروز شهر دیابت دانست و گفت: یزدیها که به سختکوشی و تلاش شهره بودند اکنون از کم تحرکی و چربی و فشار خون بالا رنج میبرند.
وی ترافیک در شهر کمجمعیتی مانند یزد را شگفتانگیز خواند و در ادامه با اشاره به وجود دو هزار اصله درخت کهنسال در ایران که بیشترین آنها مانند سرو چهار هزار ساله در استان یزد است، تصریح کرد: این درختان که تنها ۸۰۰ تای آنها در اروپا با وسعت ۵.۵ برابر ایران وجود دارد، در برابر عوامل مختلف طبیعت دوام اورده و اکنون بذر آنها میتواند آینده بوم شناختی کشورمان را برای قرنها حفظ کند.
این فعال حوزه محیط زیست از خشکی ۹۰ درصد قنوات استان یزد ابراز تاسف کرد و گفت: اگر این قنوات را حفظ کرده بودیم امروز دچار ناترازی ۳۰۰ میلیون مترمکعبی آب، موجهای فرونشست زمین و چشمههای گردو خاک در یزد نبودیم.
وی گفت: کند کردن حرکت هیچ نفعی برای آینده این سرزمین نخواهد داشت بلکه باید شجاعت تغییر مسیرمان را داشته باشیم. امروز نیازمند جراحی در این حوزه هستیم و باید به سمت اقتصادی با کمترین نیازمندی به آب پیش برویم.
وی با اشاره به تدوین و تصویب سند امنیت غذایی کشور، گفت: بنا بر مفاد این سند، تمام بخشنامههای در تضاد با آن کانلمیکن تلقی میشوند و باید در افق ۱۴۱۱ یعنی تا هفت سال دیگر میزان آب مصرفی در بخش کشاورزی کشور را به میزان ۳۰ میلیارد مترمکعب و در بخشهای صنعت و خدمات نیز حدود ۱۵ تا ۱۶ میلیارد مترمکعب کاهش دهیم.
درویش مطالبه گری برای اجرای این سند را ضروری خواند و گفت: باید به نحوی عمل کنیم که به عاقبت چشمانداز ۲۰ ساله کشور دچار نشویم و به کمک کارآفرینان و توسعه پایدار و مبتنی بر ظرفیتهای موجود و منابع تجدیدپذیر، «دوباره ایران را ایران کنیم.»
انتهای پیام
نظرات