به گزارش ایسنا، این روزنامه در مقاله‌ای نوشت: «در روزهایی که ترامپ مصمم به پایان دادن به جنگ در خاورمیانه و اوکراین است افزایش تقاضا برای سلاح قطعی نیست و این یک فرض موجه است و بنابراین این کارخانه‌ها پروژه‌های غیراقتصادی خواهند بود.

روزنامه عبری هاآرتص در توجیه این موضوع که نیازی به افزایش تولید مهمات نیست، نوشت انتظار می‌رود آتش‌بس در غزه، همراه با توقف جنگ در جبهه شمالی، در هفته‌های آینده منجر به کاهش جذب نیروهای ذخیره و تخلیه محور فیلادلفیا و گذرگاه‌های رفح و نتزاریم شود. همچنین یکشنبه هفته آینده شصتمین روز آتش‌بس در شمال با لبنان است، تاریخی که نیروهای ارتش صهیونیستی می‌توانند از لبنان خارج شوند. بنابراین،‌ با عقب‌نشینی ارتش از غزه و لبنان، حدود پنج لشکر ارتش به خانه باز می‌گردند و وجود ده‌ها هزار سرباز ذخیره با حقوق‌های گزاف دیگر ضرورتی نخواهد داشت و برای دفاع از رژیم صهیونیستی، موشک‌های رهگیر و مهمات کمتری استفاده خواهد شد.

این رسانه صهیونیستی در ادامه نوشت این در حالی است که اوایل ژانویه، وزارت جنگ و شرکت Elbit Systems اعلام کردند که قراردادهایی به ارزش یک میلیارد شکِل برای تولید هزاران بمب هوایی سنگین و تأسیس «کارخانه مواد خام اسرائیل» امضا کرده‌اند. چهار ماه قبل از آن هم، وزارت جنگ رژیم صهیونیستی اعلام کرده بود، قراردادی به ارزش ۱.۴ میلیارد شِکِل برای خرید مهمات از شرکت «البیت» امضا شده است.

هاآرتص نوشت تل‌آویو به دلیل تمایل به دستیابی به استقلال در زمینه تسلیحات در حال بستن چندین قرارداد دیگر با شرکت‌های مختلف است، در حالی که محافل بسیاری در سرویس‌های امنیتی با این دیدگاه که «رژیم صهیونیستی باید در تولید سلاح به استقلال دست پیدا کند و قادر به انجام این کار است»، کاملا مخالفند.

این روزنامه به انتقاد خود از تصمیم رژیم صهیونیستی برای تولید بیشتر تجهیزات نظامی که هزینه بالایی خواهد داشت، ادامه داد و نوشت تسلیحات هیستریک ارزشی ندارد، زیرا مهمات تاریخ مصرف دارند و با فرض برقراری آرامش نسبی، هزینه تولید مهمات بیشتر از سود همراه با انتقال منابع است. از سوی دیگر، آنچه مهم است و باید مورد توجه قرار بگیرد، نوآوری فناوری و فکری است.

این روزنامه با بیان اینکه این تجهیز تسلیحات در حالی صورت می‌گیرد که محافل زیادی در دستگاه امنیتی وجود دارند که این دیدگاه را که اسرائیل باید و می‌تواند در تولید تسلیحات به استقلال دست یابد را «یک افسانه شهری» می‌دانند و یکی از توجیهات آنها این است که ساختار بودجه نظامی به کمک آمریکا تکیه دارد.

هاآرتص ادامه داد: «این قاعده به این معناست که در حقیقت، ارتش اسرائیل موظف است صنایع آمریکایی را بر صنایع اسرائیل ترجیح دهد و اگر انواع مهمات مورد استفاده ارتش اسرائیل در نظر گرفته شود، منابع کافی برای رسیدن به وضعیتی که در آن همه چیز در اسرائیل تولید شود را نداریم.»

هاآرتص تاکید کرد: حتی اگر ترامپ مصمم به پایان دادن به جنگ باشد و حتی اگر در این کار موفق شود، این اتفاق یک شبه نمی‌افتد و روند تسلیح ارتش‌ها در جهان بلافاصله متوقف نمی‌شود.

انتهای پیام