علی نعمتی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: هنر شهری به عنوان یکی از عناصر مهم در فضای عمومی باید بازتاب‌دهنده‌ فرهنگ، هویت و تاریخ یک جامعه باشد. در طول سال‌های اخیر، شاهد تحولاتی در این عرصه در ایران هستیم که به نظر می‌رسد نه تنها به تقویت این جایگاه کمک نکرده‌اند، بلکه در بسیاری از موارد، هنر شهری را از رسالت اصلی خود دور کرده‌اند.

وی اضافه کرد: این در حالی است که در گذشته آثار هنری شهری نقشی اساسی در بیان اندیشه‌ها، روایت‌های تاریخی، فرهنگی و حتی نقدهای اجتماعی ایفا می‌کردند؛ امروز نیز شاهد آن هستیم که این آثار به سوی کارهای سطحی، بی‌روح و بعضاً تجاری سوق یافته‌اند. این تغییر مسیر باعث شده است که هنر شهری ایران به یک سراشیبی افتاده و در حال افول باشد.

نعمتی خاطرنشان کرد: یکی از ویژگی‌های بارز هنر شهری در سال‌های اخیر، روی آوردن به بزرگنمایی اجسام و کاراکترهای کارتونی است. این رویکرد به وضوح بر جذابیت بصری و جلب توجه فوری تأکید دارد، اما از نظر مفهومی و معنایی اغلب هیچ پیام و یا ایده خاصی پشت این آثار وجود ندارد.

وی ادامه داد: آثار بزرگ‌نمایی شده از اجسام معمولی یا کاراکترهای محبوب، اگرچه ممکن است برای لحظاتی چشم‌نواز باشند، اما به سرعت به فراموشی سپرده می‌شوند و هیچ تاثیری در تغییر نگرش و تفکر مردم ندارند.

نعمتی عنوان کرد: به نظر می‌رسد که این آثار بیشتر به دنبال جلب نظر مخاطب به ‌صورت سطحی و بدون داشتن هدفی عمیق هستند. در واقع آنچه که در این نوع آثار بیشتر دیده می‌شود، استفاده از الگوهایی است که در آن‌ها هیچ نوآوری یا هویت خاصی برای مخاطب ایرانی وجود ندارد. این آثار ممکن است در لحظه جذابیت داشته باشند، اما در بلندمدت هیچ تأثیر عمیق یا تحول فرهنگی را ایجاد نخواهند کرد.

اهمیت طراحی و تفکر در هنر شهری

وی اضافه کرد: هنر شهری باید از لحاظ طراحی و ساختار هنری غنی و متفکرانه باشد. آثار شهری باید به گونه‌ای طراحی شوند که در دل فضای عمومی، هم‌راستا با زندگی روزمره مردم قرار بگیرند و آن‌ها را به تفکر و تعمق وادارند.

اثر هنری باید علاوه بر زیبایی محتوای مفهومی داشته باشد

این طراح هنری فضای شهری ادامه داد: متأسفانه در بسیاری از آثار اخیر طراحی به یک امر فرعی تبدیل و بر عنصر جذابیت بصری تأکید بیشتری صورت گرفته است. اثر هنری باید علاوه بر زیبایی، محتوای معنایی و مفهومی داشته باشد. باید مخاطب را به نوعی با خود درگیر کند و باعث شود که سوالاتی در ذهنش مطرح شود. اگر هنر شهری تنها برای زیباسازی فضا استفاده شود، نه تنها از رسالت اصلی خود باز می‌ماند، بلکه تبدیل به تزیینات بی‌محتوا می‌شود.

کمرنگ شدن اصالت و هویت بومی در هنر شهری

نعمتی گفت: یکی دیگر از مشکلات اساسی که در هنر شهری این روزها به وضوح دیده می‌شود، از دست رفتن هویت بومی در طراحی و اجرای آثار است. در بسیاری از مواقع طراحان به جای استفاده از نمادها، ایده‌ها و اشکال الهام‌گرفته از فرهنگ و تاریخ ایران، به راحتی به تقلید از الگوهای جهانی روی می‌آورند؛ این کار نه تنها به هویت بومی آسیب می‌زند، بلکه موجب می‌شود که آثار هنری شهری به موجوداتی بی‌روح و فاقد ارتباط عاطفی با مردم تبدیل شوند.

هنر شهری باید بازتاب‌دهنده هویت و فرهنگ یک ملت باشد

وی افزود: هنر شهری باید بازتاب‌دهنده هویت و فرهنگ یک ملت باشد. باید از دل تاریخ، فلسفه، ادبیات و هنر این سرزمین بیرون بیاید و به مردم یادآوری کند که در کجا ایستاده‌اند و چه میراث فرهنگی غنی‌ای دارند.

نعمتی ادامه داد: اگر این هنرها به صورت بی‌هویت و بی‌روح کپی‌برداری شوند، نه تنها معنای خود را از دست می‌دهند، بلکه ممکن است باعث فاصله گرفتن نسل‌های جدید از تاریخ و فرهنگ خود شوند.

انتهای پیام