به گزارش ایسنا، هم‌زمان با آغاز مذاکرات آمریکا و روسیه در هفته جاری درباره سرنوشت اوکراین و امنیت اروپا، این روزها، دیدگاه مشترک در واشنگتن و مسکو تحقیر آشکار رهبران اروپا است.
روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی با این مقدمه نوشت: آنچه بعدا رخ خواهد داد، مشخص خواهد کرد که آیا اتحاد دموکراسی‌های اروپایی در داخل و خارج از اتحادیه اروپا همچنان بازیگری قابل توجه در عرصه بین‌المللی باقی خواهد ماند؟
آزمون اروپا در برهه‌ای پرتنش
«بنیامین حداد» وزیر امور اروپایی فرانسه در این باره می‌گوید: انکار دیگر ممکن نیست. پیام واضح است؛ زمان آن رسیده که مسئولیت‌های خود را برای صیانت از امنیت‌مان بر عهده بگیریم. اولین آزمون این خواهد بود که از تسلیم شدن در اوکراین خودداری کنیم.
مشکل این است که آیا اروپا قادر است به آنچه رهبران اروپایی، اکنون، بزرگترین چالش امنیتی نسل‌های اخیر می‌نامند، پاسخ دهد؟ انجام دادن این کار مستلزم افزایش فوری هزینه‌های نظامی، تجدید انسجام سیاسی و تمایل به پذیرش این واقعیت است که پیوند فرا آتلانتیکی که اجماع اروپایی از سال ۱۹۴۵ با آن تعریف می‌شود، ممکن است به طور جبران‌ناپذیری از بین رفته باشد.
«نیکو لانگ» مقام پیشین دفاعی ارشد آلمان و عضو ارشد کنفرانس امنیتی مونیخ، گفت: سوال مهم همه این است که آیا می‌توانیم به آمریکا اعتماد کنیم؟ اکنون، جدیتی حاکم است. پس از ۱۰ سال هشدار، هشدار بعدی برای اروپایی‌ها ممکن است آژیر حمله هوایی باشد.
این آزمون در زمانی پرتنش انجام می‌شود. آلمان، بزرگترین قدرت اروپا، در حال برگزاری انتخابات است و به مدت چند ماه دولت باثباتی نخواهد داشت. از سوی دیگر، یک دولت اقلیت آسیب‌پذیر در فرانسه حکومت می‌کند. کشورهایی مانند مجارستان و اسلواکی، حتی قبل از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، به دنبال مماشات با مسکو بودند. «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه در حال گردآوری رهبران کلیدی اروپا از جمله «کر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا، برای برگزاری نشستی اضطراری، امروز در پاریس است.
«گابریلیوس لاندزبرگیس» که تا همین اواخر وزیر امور خارجه لیتوانی بود، می‌گوید: همه می‌دانند که اکنون، موضوع اروپا است. تنها سوال این است که آیا این تکان به اندازه کافی قوی خواهد بود تا بیمار را بیدار کند؟ من نگرانم که این تکان ممکن است بیمار را بکشد!
تحقیر اروپا، رویکرد دولت جدید ترامپ
در ادامه این گزارش آمده است: «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه، مدت‌هاست اروپا را که با احتساب انگلیس اقتصادی ۱۲ برابر بزرگتر از روسیه و جمعیتی نزدیک به چهار برابر روسیه دارد، به عنوان یک وزنه سبک در ژئوپلیتیک نادیده گرفته است. پوتین در اظهارات اوایل فوریه خود با لبخندی گفت که رئیس‌جمهور ترامپ «نظم را به اروپا بازخواهد گرداند» و کشورهای اروپایی «همگی در پای ارباب خواهند ایستاد و دم خود را تکان خواهند داد.»
ترامپ، به سرعت، اظهارات پوتین را در شبکه‌های اجتماعی بازنشر کرد. «جی دی ونس» معاون اول رئیس‌جمهور آمریکا، جمعه گذشته، در کنفرانس امنیتی مونیخ بحث‌ها در این باره را تهییج کرد. او به رهبران اروپایی که گرد هم آمده بودند گفت که دموکراسی‌های آن‌ها دچار نقص و بزرگترین تهدیدی که اروپا امروز با آن مواجه است، از سوی روسیه یا چین نیست، بلکه ناشی از مهاجرت گسترده و امتناع نخبگان سیاسی از به قدرت رساندن احزاب راست افراطی است.
اظهارات ونس که باعث شد بسیاری از مقامات اروپایی جلسه را ترک کنند، با تبلیغات علنی «ایلان ماسک» میلیاردر حوزه فناوری آمریکا، مشاور ترامپ و حامی جمهوری‌خواهان به نمایندگی از احزاب راست افراطی اروپا، به ویژه «آلترناتیو برای آلمان»، هم‌خوانی داشت.
تحقیر در روز شنبه نیز ادامه یافت؛ ژنرال بازنشسته «کیت کلاگ» نماینده ویژه ترامپ در امور اوکراین، در یک مراسم ناهار با مقامات و رهبران اروپا به گفت‌وگو در این باره پرداخت. او صراحتا، به آن‌ها گفت که اروپا اجازه نخواهد داشت در مذاکرات درباره آینده اوکراین مشارکت کند؛ اگرچه، واشنگتن انتظار دارد که نیروهای اروپایی بر آتش‌بس نهایی نظارت کنند و می‌خواهد اروپا هزینه بازسازی اوکراین را بپردازد.
استدلال کلاگ این بود که میراث توافقنامه «مینسک ۲» در سال ۲۰۱۵، که با میانجیگری آلمان و فرانسه مذاکره شد، توجیهی برای حذف اروپا است. او گفت: من چیزی به شما می‌گویم که واقعا صادقانه است. وقتی به مینسک ۲ نگاه می‌کنید، افراد زیادی در میز مذاکره بودند که واقعا توانایی اجرای نوعی فرایند صلح را نداشتند و این توافق به طرز فجیعی شکست خورد. بنابراین، ما این مسیر را دنبال نخواهیم کرد.
«ماریا مالمر استنرگارد» وزیر امورخارجه سوئد، در لحظه‌ای که نقش کمرنگ اروپا را برجسته می‌کرد، از کلاگ درخواست کرد تا تجدید نظر کند؛ او گفت «اگر قرار است ما در صحنه باشیم، واقعا، باید سر میز مذاکره حضور داشته باشیم. بنابراین لطفا، لطفا، اجازه دهید ما هم ملحق شویم.»
محافظه‌کاری راهبردی پایتخت‌های اروپایی
در حالی که سیاست خارجی ترامپ برای بسیاری از متحدان آمریکا هنوز ناپخته و نامشخص است، به نظر می‌رسد که او مصمم است به سرعت جنگ در اوکراین را به پایان برساند، حتی اگر این به معنای امتیازهای بزرگی از سوی کی‌یف و دستاوردی استراتژیک برای روسیه باشد. بخشی از این فوریت، تمایلی برای تضعیف پیوند رو به رشد بین روسیه و چین است که از سوی مقام‌های اروپایی آرمان‌شهری و گمراه‌کننده تلقی می‌شود. ونس در گفت‌وگوی اخیرش با وال‌استریت ژورنال گفت: به نفع پوتین نیست که در ائتلافی با چین نقش برادر کوچک را داشته باشد.
جنبه دیگر این است که اروپا و حتی اوکراین می‌تواند با نزدیکتر شدن به چین تلافی کرده و محدودیت‌های اقتصادی را که بخشی از آن به نام همکاری امنیتی فرا آتلانتیکی اعمال شده بود را از میان بردارند. وزیران امور خارجه اوکراین و چین، شنبه گذشته در مونیخ ملاقات کرده بودند. «وانگ یی» وزیر امور خارجه چین پس از آن گفت: چین، اوکراین را به عنوان یک دوست و شریک می‌بیند و همیشه با دیدگاهی بلندمدت روابط چین و اوکراین را در نظر دارد و پیش می‌برد.
ممکن است محافظه‌کاری‌های راهبردی بیشتری از این دست در میان باشد، چراکه بسیاری از رهبران اروپایی متقاعد شده‌اند که اهداف پوتین فراتر از اوکراین است. آن‌ها می‌ترسند که اگر روسیه فرصتی برای تحکیم قوای خود و تجدید تسلیحات پیدا کند، به ویژه اگر تحریم‌های بین‌المللی علیه آن به عنوان بخشی از یک توافق لغو شود، ناگزیر دوباره حمله خواهد کرد که شامل حملاتی علیه اعضای اتحادیه اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) نیز خواهد بود.
«مته فردریکسن» نخست‌وزیر دانمارک در این باره گفت: اگر ما باور نداشته باشیم که روسیه قصد دارد اقدامات خود را متوقف کند، این بحثی که باید داشته باشیم را کاملا، تغییر می‌دهد و من فکر نمی‌کنم آن‌ها قصد متوقف کردن چیزی را داشته باشند. ما دیگر نمی‌توانیم ادعا کنیم که در زمان صلح هستیم. یک ماشین هیبریدی هنوز یک ماشین است، درست است؟ جنگ هیبریدی نیز جنگ است. خطر بزرگی وجود دارد که چیزی که روی کاغذ خوب به نظر می‌رسد، به روسیه این امکان را بدهد که نیروهای را اعزام کند، تجدید تسلیحات کند و ادامه دهد، شاید در اوکراین، یا جای دیگر.
برنامه‌ریزان نظامی آلمان تخمین زده‌اند روسیه که در حال حاضر، به اندازه کافی مهمات تولید می‌کند تا مهمات برای جنگ آینده را ذخیره کند، تا سال ۲۰۲۹ آماده یک جنگ گسترده‌تر علیه اروپا خواهد بود.
موفقیت مقاومت اوکراین در کاهش نیروی انسانی و تجهیزات نظامی روسیه، این فرصت تنفس را به اروپایی‌ها داده است تا آماده شوند. اما بسیاری از مقام‌های رسمی هشدار داده‌اند که اروپا، بدون افزایش شدید هزینه‌ها، سربازگیری و تولید صنعتی، حتی برای رسیدن به مهلت ۲۰۲۹ نیز تحت فشار خواهد بود.
ارتش اوکراین امروز، بزرگتر و توانمندتر از ارتش‌های آلمان، فرانسه، ایتالیا و بریتانیا است. همچنین در کنار روسیه، تنها ارتش در جهان است که تجربه‌ای غنی در جنگ مدرن در مقیاس بزرگ علیه دشمنی همتراز دارد.
اگر اوکراین شکست بخورد یا به عنوان بخشی از یک توافق مذاکره‌شده توسط آمریکا با روسیه خنثی شود، بقیه اروپا به شدت آسیب‌پذیر خواهد شد، به ویژه اگر تعهدات آمریکا به امنیت آن از بین برود.
«آندری پلنکوویچ» نخست وزیر کرواسی گفته در چنین فضایی، اروپایی‌ها نمی‌توانند از نظر سیاسی ساده‌لوح باشند. او افزود: اگر روسیه ۱۰ درصد از تولید ناخالص داخلی و ۴۰ درصد از بودجه را صرف هزینه‌های نظامی می‌کند، این صرفا یک تمرین کوتاه‌مدت نیست، بلکه یک اقتصاد جنگی است که اهداف بلندمدت دارد. و به عهده ما است که این را در چارچوب مذاکرات صلح در نظر بگیریم.
انتهای پیام
نظرات