چشمه دارای آبی بسیار گوارا و املاح معدنی است؛ روستاهای همجوار و رهگذران از آب چشمه برای مصارف خانگی استفاده می‌کنند و چون آب دارای املاح معدنی بوده و رسوب ندارد، برای همین از آن استفاده می‌کنند.

کتیبه «عین‌الروم» اشنویه، قدیمی‌ترین سنگ نوشته اورارتویی با مضمونی در ارتباط با آب است؛ کتیبه‌ای که وقف‌نامه اهدا آب چشمه‌ای به همین نام به مردم منطقه به شمار می‌رود و اهمیت مایه حیات را در حدود سه هزار سال قبل بازگو می‌کند.

این کتیبه توسط «ولفرام کلایس»، باستان‌شناس شهیر آلمانی مورد مطالعه قرار گرفته و وی آن را به دوران پادشاهی «منوا» (۸۱۰ - ۸۲۵ قبل از میلاد مسیح) از پادشاهان اورارتو متعلق دانسته است.

بر اساس مطالعات این باستان‌شناس، «منوا» در این کتیبه خود را پادشاه سرزمین اورارتو معرفی کرده و از کلمه‌ای به نام «لوگال» در ارتباط با این چشمه استفاده کرده است.

به گفته کارشناسان، «لوگال» در سومری باستان کلمه‌ای بوده که از لحاظ مفهومی به معنی در ارتباط با مردم یا در جهت استفاده مردم به کار می‌رفته و می‌توان با مطالعه‌ای دقیق در متن به جا مانده در این کتیبه، آن را به عنوان وقف‌نامه‌ای تفسیر کرد که در آن پادشاه اورارتو، آب این چشمه را به عنوان هدیه‌ای از طرف خود به اهالی منطقه تقدیم کرده است.

این کتیبه ارزشمند تاریخی در سال ۱۳۹۳ شمسی توسط میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. این کتیبه دارای ۱۵۰ سانتی‌متر ارتفاع بوده و به صورت هلالی شکل بر سر چشمه «عین‌الروم» قرار دارد.

به گزارش ایسنا؛ «اشنویه» یا «شنو» همان شهر تاریخی سرسبزی است که در سفرنامه‌های مستشرقین و جهانگردان ادوار پیشین از آن به عنوان قصبه‌ای با درختان و باغ‌های فراوان یاد می‌شود.

این شهر به جهت قرار گرفتن بر سر راه تجارت با ملل همسایه، دارای مردمانی تاجر، کشاورز یا دامدار بوده است.

انتهای پیام