محمد واعظ در گفتوگو با ایسنا درباره شعار سال؛ «سرمایهگذاری برای تولید» اظهار کرد: سرمایهگذاری تعاریف مختلفی دارد، زمانیکه واژه سرمایهگذاری در تولید را میشنویم، بیشتر در ادبیات اقتصادی به این گونه سرمایهگذاری، سرمایهگذاری مستقیم گفته میشود و این یکی از موضوعات کلیدی در اقتصاد است که تعاریف مختلفی دارد. در ادبیات اقتصادی، سرمایهگذاری در تولید بهطور خاص به سرمایهگذاری فیزیکی یا مستقیم اشاره دارد.
وی افزود: این نوع سرمایهگذاری به فعالیتهایی گفته میشود که با هدف افزایش موجودی کالاها همچون کالاهای مسکونی و غیر مسکونی، تجهیزات، ماشینآلات، سازهها و سایر ابزارهای تولید است، به عبارت سادهتر سرمایهگذاری معطوف به تولید بهصورت افزایش موجودی کارگاهها، کارخانهها، مزارع، باغها و بهطور کلی تقویت سازهها و زیرساختهای اقتصادی است.
عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان بیان کرد: رونق اینگونه سرمایهگذاری مستلزم مجموعهای از اقدامها در مقیاس خرد و کلان است، مهمترین عامل تاثیرگذار در مقیاس خرد روی سرمایهگذاری، تسهیل ارتباط میان عوامل تولید است، برای نمونه در یک خانوار، اگر فرهنگ همافزایی و همکاری تقویت شود، این خانوار میتواند با استفاده بهینه از امکانات محدود خود، مانند توسعه خانه یا تبدیل فضاهای بیاستفاده به فضاهای مفید، سرمایهگذاری کند. در این زمینه رسانهها میتوانند با تقویت همگرایی اجتماعی، این فرایند را تسریع و کمک کنند تا از امکانات موجود به بهترین شکل استفاده شود.
واعظ ادامه داد: یکی از چالشهای رایج در بسیاری از خانوارها تأمین مسکن برای فرزندان در سن ازدواج است، حال با تقویت روحیه همکاری در درون خانوار حتی میتوان بهصورت موقت اتاقی یا واحدی برای سکونت فراهم کرد، این مسئله زمانی که فرهنگ فردگرایی غالب باشد، بهطور طبیعی با تعارضات و کشمکشهایی همراه است که مانع استفاده بهینه از منابع میشود.
وی در ادامه مطرح کرد: روحیه همگرایی و همافزایی امکانات در مقیاس اجتماعی قابل طرح است. بسیاری از بنگاههای تولیدی کشور در زیر سقفهای موجود میتوانند با اندکی تغییر در موجودی سرمایه خود، تولید را افزایش دهند و اشتغال جدید ایجاد کنند.
عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان درباره فرهنگ سرمایهگذاری افزود: این امر میتواند از سوی رسانهها تقویت شود و از طریق رتبهبندیها و اعطای جوایز، انگیزه و ارزش برای بهبود کارایی در تولید ایجاد شود، در نهایت باید توجه داشت که سرمایهگذاری بهطور حتم در شکلگیری ایجاد بنگاههای جدید صورت نمیگیرد، بلکه میتوان در چارچوب بنگاههای موجود نیز فعالیتها را توسعه داد و بهینه کرد. شرایط اقتصاد کلان کشور منطبق با مورد دوم، بهرهمندی بیشتر از امکانات موجود است.
وی اظهار کرد: در اقتصاد کلان برای رونق سرمایهگذاری باید سیاستهای مناسبی اتخاذ شود که این سیاستها به سه بخش اصلی تقسیم میشوند؛ سیاستهای تسهیل صدور، پایش و پایان فعالیتهای اقتصادی، سیاستهای آسان در تأمین مالی فعالیتهای اقتصادی و مورد سوم، سیاستهای ثبات در اقتصاد کلان که در زمینه ثبات قیمتها و نرخ ارز است. با اجرای این سیاستها در لایههای مختلف، شرایط محیطی برای سرمایهگذاری بهبود پیدا میکند.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان ادامه داد: نوسانات نرخ ارز میتواند، بهعنوان موانع جدی برای فعالیت سرمایهگذاران عمل کند، چرا که این تکانهها پیشبینیپذیری شرایط و محیط پیشروی اقتصادی را دشوار میکند و موجب اطمینان نداشتن ناشی از تکانهها در تصمیمگیریهای سرمایهگذاری میشوند.
وی بیان کرد: امید است که در سالهای پیشرو، سرمایهگذاری در مقیاس خرد و کلان رونق پیدا کند و با بهرهبرداری بیشتر از امکانات موجود، شناخت و تحلیل عوامل تأثیر بتوانیم به اهداف اقتصادی خود دست پیدا کنیم.
انتهای پیام
نظرات