احمد امیری در گفت و گو با ایسنا، با انتقاد از سکوت برخی چهرههای شناخته شده ادبی و فرهنگی در قبال فاجعه انسانی در غزه، بهویژه کودککشیهای مکرر رژیم صهیونیستی، اظهار کرد: صحنههایی که این روزها از غزه به ما میرسد چیزی فراتر از یک بحران سیاسی است.
وی تصریح کرد: ما با جنایتی روبهرو هستیم که نامی جز کودککشی بر آن نمیتوان نهاد و در چنین روزهایی انتظار میرود صدای وجدان فرهنگی جامعه بلندتر از همیشه باشد.
امیری بیان کرد: من نمیگویم هر هنرمند یا نویسنده باید بیانیه بدهد یا موضعی خاص بگیرد اما در برابر رنج کودکان بیپناه حتی یک کلمه هم میتواند نشانهای از همراهی و انساندوستی باشد.
این شاعر افزود: سکوت برخی از چهرههای شناخته شده آن هم در زمانی که قلم باید پناه مظلوم باشد برای بسیاری از علاقهمندان فرهنگ و ادبیات جای پرسش دارد.
او عنوان کرد: چرا در برابر کودککشی هیچ واکنشی دیده نمیشود؟ چرا در برابر اشک مادران و پدران داغدار واژهای از همدلی بیان نمیشود؟
امیری با تاکید بر نقش اخلاقی اهل قلم گفت: نوشتن درباره غزه، درباره درد، درباره بیپناهی کودکان لزوما بیانیه سیاسی نیست. گاهی فقط یادآوری است از انسان بودن، از رسالتی که اهل فرهنگ بر دوش دارند.
وی گفت: من باور دارم که بسیاری از اهل فرهنگ در دل خود رنج غزه را احساس میکنند. شاید زمان آن رسیده باشد که این همدلی در کلام و نوشتهها نیز بازتاب یابد؛ هر واژهای که از دل برخیزد، مرهمی خواهد بود بر زخمهای بیصدا.
انتهای پیام
نظرات