پروین فرج‌زاده در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: اختلال ADHD یا بیش‌فعالی، مشکلاتی را در کودکان ایجاد می‌کند که این مشکلات به دو دسته‌، اختلال کاستی توجه و اختلال تکانش‌گری بیش‌فعالی تقسیم می‌شود.

این روانشناس خانواده گفت: افرادی که دارای اختلال بیش‌فعالی هستند معمولاً آرام و قرار ندارند، مشکلات اجتماعی متعددی را دارند، با والدین خود سخت کنار می‌آیند و با آن‌ها معمولاً درگیری‌هایی را دارند، به جزئیات توجه‌ای ندارند و سخت می‌توانند تمرکز کنند.

وی افزود: درواقع مشکلاتی که در شخصیت افراد است باعث می‌شود هم‌ سن و سالانشان آن‌ها را افرادی منفی بدانند و تمایل دوستی با آن‌ها را نداشته باشند.

فرج‌زاده ادامه داد: افراد بیش فعال فعالیت بالایی دارند و همچنین حواس‌پرتی و داشتن عملکردی ضعیف، از دیگر مشکلاتی است که آن‌ها در وجود خود دارند.

وی در رابطه با مشکل کاستی توجه در این افراد گفت: این افراد معمولاً بیشتر از ۱۵ دقیقه نمی‌توانند روی فعالیت‌هایی که ارادی است تمرکز کافی داشته باشند، اما برای تمرکز کردن به کارهای غیرارادی و فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز ارادی ندارد مشکلی در آن‌ها ایجاد نمی‌شود.

وی ادامه داد: کودکان بیش فعال معمولاً نمی‌توانند تکالیف مدرسه را به خوبی انجام بدهند و زمان کوتاهی پس از شروع انجام تکالیف از جای خود برمی‌خیزند و به کارهای دیگر می‌پردازند و بعد از چندین دقیقه دوباره به سراغ تکالیف خود می‌روند.

استادیار دانشگاه فرهنگیان گفت: این اختلال باید شش نشانه از فهرست نشانه‌های مربوطه را به مدت ۶ ماه و در موقعیت‌های متفاوت دارا باشد تا بتوان آن را بیش‌فعال دانست‌.

وی در ادامه این بحث در رابطه با تکانش‌گری گفت: تکانش‌گری یعنی افراد بیش فعال نمی‌توانند در مسائلی که رعایت نوبت الزامی است رفتار مناسب را انجام دهند، زیرا آن‌ها توانایی و تحمل ماندن در نوبت را ندارند به طورمثال اگر در کلاس درسی برای پاسخ به سوال دانش‌آموزان دست بالا می‌گیرند تا به نوبت جواب دهند افراد بیش‌فعال نمی‌توانند این شرایط را تحمل کنند و بدون ماندن در نوبت پاسخ جواب را می‌دهند.

وی گفت: افراد با اختلال بیش‌فعالی معمولا کارهای خطرناکی انجام می‌دهند و از این کارها هم عبرت نمی‌گیرند، معمولاً افرادی که بیش‌فعالی آنان از نوع تکانش‌گری است چون نمی‌توانند آسیب را پیش‌بینی کنند و از آن اجتناب کنند عموماً خیلی آسیب‌پذیر هستند.

فرج‌زاده در رابطه با علت‌های بیش‌فعالی بیان کرد: عوامل دخیل در بیش فعالی می‌تواند ژنتیکی و زیستی و حتی مربوط به عوامل اجتماعی باشد، یعنی زندگی در محیط‌های پر از چالش و والدینی که به دلیل دغدغه‌های زیاد متوجه فرزند خود نیستند، می‌تواند مبتلا به اختلال ADHD شود.

این روانشناس در رابطه با درمان این اختلال تصریح کرد: باید صبر را در برابر این‌گونه افراد بالا برد و آن‌ها را وادار به انجام فعالیت‌های گوناگونی همچون ورزش‌های پر تحرک کرد تا انرژی درونی مصرف شود.

وی گفت: خانواده‌ها باید آستانه صبر خود را بالا ببرند و میزان تحملشان را افزایش دهند، زیرا این مشکلات به مرور زمان تا نوجوانی برطرف خواهد شد و اگر بیش‌فعالی آنان شدید باشد باید در اولین مرحله به پزشک ارجاع داده شوند، زیرا ممکن‌است آسیب‌ها و خطرات زیادی را برای خود ایجاد کنند.

فرج‌زاده در رابطه با افرادی که بیش‌فعالی آنان شدید است، بیان کرد: اولین و مهم‌ترین مرحله، دارودرمانی است که اگر به طور صحیح انجام شود تا حدود زیادی می‌توان این افراد را کنترل و به آرامش رساند.

وی گفت: این اختلال در جامعه و فرهنگ ما یک برچسب و انگ محسوب می‌شود که خانواده‌ها از آن‌ اجتناب می‌کنند، به طوری‌که این کودکان ممکن است باعث طرد از سمت خانواده و وابستگان خود شوند.

فرج‌زاده در پایان توصیه کرد: امروزه سایت‌هایی در دسترس هستند که والدین این نوع کودکان با یکدیگر انجمن‌هایی تشکیل داده‌اند و در این نوع انجمن‌ها تجربیات خود را به اشتراک می‌گذارند، زیرا این والدین سختی زیادی را برای تربیت و مراقبت از فرزند خود تحمل می‌کنند و بهتراست خانواده سایر افراد بیش‌فعال در این مدل انجمن‌ها شرکت کنند و آگاهی و تجربه خود را برای برخوردی بهتر، بالا ببرند.

انتهای پیام