به گزارش ایسنا، تغییرات ناگهانی در اطرافیان «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا طی این هفته باعث شد «مارکو روبیو» نخستین فرد در ۵۰ سال گذشته باشد که هم‌زمان دو سمت اصلی امنیت ملی در دولت آمریکا را در اختیار دارد؛ نقطه اوجی برای مسیری که از رقیب ریاست‌جمهوری ترامپ بودن آغاز شد و به یکی از برجسته‌ترین مشاوران او ختم شد.
وب‌سایت خبری بلومبرگ با بیان اینکه صعود مارکو روبیو پرسش بزرگ‌تری را پنهان می‌کند، پرسید: چه کسی مشاور اصلی ترامپ است؟
صعود روبیو به مقام وزیر امور خارجه و مشاور موقت امنیت ملی هم‌زمان بود با سقوط «مایک والتز» کسی که مواضع تندش در سیاست خارجی موجب نگرانی پایگاه وفادار به ترامپ موسوم به جنبش ماگا شده بود.
والتز پس از آنکه به‌طور ناخواسته یک خبرنگار را به گروه چت سیگنال درباره عملیات نظامی افزود، از سمت خود در کاخ سفید برکنار شد و قرار است به عنوان سفیر ترامپ در سازمان ملل معرفی شود.
در ظاهر، این تحولات، مهارت سناتور سابق فلوریدا - روبیو - در عبور از تردیدها درباره وفاداری دیرهنگامش به دنیای ترامپ و ظهور او به‌عنوان پیام‌رسان پرشور رئیس‌جمهور آمریکا را نشان می‌دهد. با این حال، اینکه چه کسی محبوب ترامپ شده یا از چشم او افتاده، واقعیتی را پنهان می‌کند؛ نه روبیو و نه والتز هیچ‌کدام رهبری مسائل مهم سیاست خارجی مدنظر ترامپ را برعهده نداشته‌اند و نفوذشان هرگز به‌طور واقعی آزموده نشده است.
با وجود اینکه روبیو عالی‌رتبه‌ترین دیپلمات آمریکاست، اما در زمینه پایان دادن به جنگ اوکراین و مقابله با برنامه هسته‌ای ایران، نقش فرعی دارد و «استیو ویتکاف» دوست دیرین ترامپ و فعال حوزه املاک، پیشتاز این موضوعات است.
در آفریقا، ترامپ «مسعد بولوس» پدرشوهر دخترش تیفانی را برای نظارت بر مذاکرات مربوط به جمهوری دموکراتیک کنگو و مسائل دیگر منصوب کرده است. «ریچارد گرنل» رقیب روبیو برای سمت وزیر خارجه و فرستاده ویژه، مذاکرات با «نیکولاس مادورو» رئیس‌جمهور ونزوئلا را پیش برده و گاه با روبیو دچار اختلاف شده است.
این‌ها جدای از دیگر افرادی هستند که بر ترامپ نفوذ دارند؛ از جمله «ایلان ماسک» که آژانس توسعه بین‌المللی آمریکا و نهادهای دولتی دیگر را منحل کرد، «دونالد جونیور» پسر ترامپ، «تاکر کارلسون» مجری تلویزیونی و « لورا لومر» فعال افراطی راست‌گرا که خود را عامل پاکسازی قبلی در شورای امنیت ملی آمریکا معرفی کرده است.
«جاستین لوگان» مدیر مطالعات دفاعی و سیاست خارجی در مؤسسه «کاتو» که گرایش لیبرترین دارد، گفت: «حضور روبیو حالا گسترده‌تر شده است، اما اینکه چه استفاده‌ای از این فرصت می‌کند، هنوز مشخص نیست.»
او افزود: «مشاور امنیت ملی معمولاً به‌خاطر نزدیکی‌اش به رئیس‌جمهور نقش مهمی دارد، اما در این کاخ سفید ممکن است اهمیت کمتری داشته باشد، چون قدرت در این دولت به‌شدت در دست یک نفر متمرکز است.»
اقدامات روبیو در هفته‌های آینده روشن خواهد کرد که مجموعه اختیارات گسترده‌اش تا چه حد به نفوذش می‌افزاید. اما این کار آسان نخواهد بود، چرا که کاخ سفید هنوز افراد زیادی را برای سمت‌های ارشد در وزارت خارجه و شورای امنیت ملی آمریکا منصوب یا معرفی نکرده است. شاید روبیو این دو سمت را برای مدت طولانی حفظ نکند. آخرین کسی که هر دو پست را داشت، هنری کیسینجر در دهه ۱۹۷۰ بود.
کاخ سفید در حال بررسی گزینه‌هایی برای جایگزینی دائم والتز است. نامزدها شامل گرنل، «استیون میلر» معاون رئیس دفتر کاخ سفید و «سباستین گورکا» فعال و مفسر رسانه‌ای انگلیسی-آمریکایی-مجارستانی هستند.
یک مقام وزارت خارجه آمریکا که خواست نامش فاش نشود، روز شنبه گفت: «رئیس‌جمهور تیمی در سطح جهانی گرد هم آورده که برای اجرای سیاست‌های او هماهنگ عمل می‌کنند.»
او مدعی شد: «هیچ خودخواهی‌ای در کار نیست و همه در یک مسیر پارو می‌زنند.»
وبگاه خبری بلومبرگ می‌نویسد، هرچند خروج والتز قدرت بیشتری به روبیو می‌دهد، اما هم‌زمان او را در برخی مسائل بدون متحدی در واشنگتن تنها می‌گذارد. او و والتز در بسیاری از مواضع علنی‌شان هم‌راستا بودند؛ با گرایشی محافظه‌کارانه سنتی که با دهه‌ها سیاست‌گذاری جمهوری‌خواهان هم‌خوانی داشت. این دیدگاه با حامیان جنبش ماگا مانند «جی‌دی ونس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا، کارلسون و سایر اعضای دولت ترامپ هم‌سو نیست.
در موضوعاتی مانند ایران، لوگان گفت: «آیا روبیو تلاش خواهد کرد که بر چنین روند تصمیم‌گیری‌ای تأثیر بگذارد؟»
او می‌گوید: «تصور می‌کنم که او چنین کند، اما اگر ببیند با رئیس‌جمهور به تقابل می‌رسد، آیا عقب‌نشینی خواهد کرد یا پیش خواهد رفت؟ این پرسشی است برای مارکو روبیو.»
صعود روبیو یکی از تغییرات شگفت‌انگیز دوره دوم ترامپ است، چرا که او بسیاری از دیدگاه‌های پیشین خود — درباره ولادیمیر پوتین، ناتو و ارزش یواس‌اید — را کنار گذاشته تا لحنی تندتر و مطابق با خواسته‌های پایگاه ترامپ در پیش گیرد.
او نگرانی‌ها درباره انحلال یواس‌اید را رد کرد و خبرنگارانی را که از لغو ویزای ده‌ها دانشجوی بین‌المللی در آمریکا انتقاد کرده بودند، ساکت کرد. همچنین، او مدافع سرسخت اقدام ترامپ در اخراج «کیلمار آرماندو آبریگو گارسیا» بود؛ شهروندی از مریلند که به اشتباه به زندانی در السالوادور تبعید شد.
چند ساعت پس از انتصاب روبیو به عنوان مشاور موقت امنیت ملی آمریکا، او در مصاحبه‌ای با «شان هنیتی» در فاکس نیوز حاضر شد و به شوخی جی‌دی ونس درباره اینکه ممکن است به خاطر سرعت صعودش به‌زودی پاپ بعدی شود، واکنش نشان داد. او همچنین به عملکرد ۱۰۰ روز نخست سیاست خارجی ترامپ اشاره کرده و آن را تحسین کرد.
او درباره جنگ روسیه و اوکراین گفت: «پرسش این است که تنها رهبر جهان که می‌تواند با هر دو طرف صحبت کند و امیدوار باشد آن‌ها را به توافق برساند، چه کسی است؟ و آن شخص، رئیس‌جمهور ترامپ است.»
بلومبرگ می‌نویسد، این اظهارات تنها به خاطر گوینده‌اش در کاخ سفید فعلی قابل‌توجه بودند.
روبیو که در سال ۲۰۱۶ رقیب ترامپ در رقابت‌های درون‌حزبی جمهوری‌خواهان بود، «رکس تیلرسون» مدیرعامل سابق اکسون موبیل و نخستین گزینه ترامپ برای وزارت خارجه را به‌خاطر خودداری از نامیدن پوتین به‌عنوان «جنایتکار جنگی» به‌شدت مورد انتقاد قرار داده بود.
او همچنین پیش‌تر از یواس‌اید و بسیاری از برنامه‌هایی که اکنون در وزارت خارجه آمریکا در حال منحل شدن هستند، تمجید کرده بود.
«کوری شاکه» عضو ارشد مؤسسه امریکن اینترپرایز و از اعضای دولت جورج دبلیو بوش، گفت: «او زمانی مخالف سرسخت دولت‌های اقتدارگرا و منتقد ولادیمیر پوتین بود. و هیچ‌کدام از این مواضع، نه انتخاب‌های دولت فعلی هستند و نه دیدگاه‌هایی که وزیر خارجه همچنان بر آن‌ها پایبند باشد.»
انتهای پیام
نظرات