به گزارش ایسنا، رسانه آمریکایی در مطلبی با اشاره به پیروزی آنتونی آلبانیز در انتخابات سراسری استرالیا، به شرح تاثیر ترامپ بر این پیروزی و دیگر انتخاباتهای اخیر جهان پرداخت.
به گزارش والاستریت ژورنال، آلبانیز در روز شنبه در انتخابات سراسری این کشور بار دیگر به قدرت بازگشت؛ اتفاقی که او را به تازهترین رهبر چپگرایی تبدیل میکند که در سایه تحولات جهانی ناشی از سیاستهای ترامپ، به پیروزی انتخاباتی دست یافته است.
بر اساس آمار اعلامی شبکه «ایبیسی» استرالیا، تا ساعت ۱۱ شب به وقت سیدنی، پیشبینی میشد حزب کارگر به رهبری آلبانیز حداقل ۸۷ کرسی از مجموع ۱۵۰ کرسی مجلس نمایندگان را کسب کرده باشد؛ در حالیکه ائتلاف محافظهکار لیبرالها و ملیگراها حداقل ۴۰ کرسی را بهدست آوردهاند.
این نتیجه، پیروزی قاطع دیگری برای آلبانیز محسوب میشود؛ چهرهای که نهتنها جایگاه خود را حفظ کرد بلکه تعداد کرسیهای حزب کارگر را نیز افزایش داد. نظرسنجیها پیش از رأیگیری نشان میدادند که آلبانیز اندکی از رقیبش پیش است.
آلبانیز در سخنرانی پیروزی خود در مقر حزب کارگر گفت: «دولت ما مسیر استرالیا را انتخاب خواهد کرد، چون به آنچه هستیم افتخار میکنیم. ما نیازی نداریم به جایی دیگر التماس کنیم، وام بگیریم یا از آن تقلید کنیم.»
به گزارش رسانه آمریکایی، این انتخابات بازتابی از واکنش رأیدهندگان به نظم نوین جهانی است؛ وضعیتی که در آن، ترامپ تعرفههایی را علیه کشورها اعمال کرده، به روسیه نزدیک شده و با متحدان سنتی آمریکا با زبانی تند سخن گفته است. نظرسنجیها نشان میدهند که دیدگاه عمومی در کشورهای متحد آمریکا همچون استرالیا، کانادا و بریتانیا نسبت به واشنگتن پس از بازگشت ترامپ منفیتر شده است.

در هفته گذشته، کاناداییها نیز حزب لیبرال را برای چهارمین بار به قدرت بازگرداندند، آن هم در حالیکه این حزب ابتدای سال در نظرسنجیها وضعیت ضعیفی داشت. موفقیت نخستوزیر «مارک کارنی» که به اتخاذ مواضع قاطع شناخته میشود، در برابر رقیب محافظهکارش «پییر پولیور» که گفته میشد به ترامپ نزدیک است، عاملی مهم در این پیروزی بود.
در استرالیا نیز روندی مشابه رخ داد. آلبانیز ابتدای سال میلادی جاری در نظرسنجیها از رقیبش عقب بود، اما بهتدریج ورق برگشت. موضوعات اصلی کارزار انتخاباتی، تورم، هزینههای سرسامآور زندگی و بحران مسکن بود؛ اما در جریان مناظرهها، تقابل میان آلبانیز و رقیب محافظهکارش «پیتر داتن» بر سر چگونگی تعامل با ترامپ نیز برجسته شد.
آلبانیز خود را دولتی باثبات و متعادل معرفی کرد که در برابر ترامپ، محکم اما بدون واکنشهای تند عمل میکند. داتن اما گفت که حزب او در دوره پیشین موفق به گرفتن معافیت تعرفهای از ترامپ شده بود، درحالیکه آلبانیز در این زمینه کاری نکرده است.
«زاره قازاریان» رئیس دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه «موناش» در آستانه انتخابات گفت: «معمولاً سیاست خارجی نقش چندانی در انتخابات استرالیا ندارد، اما این بار متفاوت است.» او افزود در دوران بیثباتی اقتصادی، «حفظ وضع موجود برای مردم مهم شده است.»
داتن، افسر پلیس و وزیر دفاع پیشین استرالیا، بین تقلید از سیاستهای شبیه ترامپ و فاصلهگرفتن از سبک گفتار او در نوسان بود. او برخی طرحهای خود از جمله لغو دورکاری و کاهش نیروی دولت را اصلاح یا پس گرفت؛ ۲ سیاستی که ترامپ در آمریکا ترویج میکند. در اواخر کارزار انتخاباتی، داتن به مسائل فرهنگی روی آورد و با مراسم سنتی بومیان مخالفت کرد؛ همچنین از افزایش بودجه نظامی دفاع کرد، موضعی که با درخواست ترامپ از متحدان آمریکا برای افزایش هزینههای دفاعی همخوانی داشت.
اما این استراتژی در کشوری که ترامپ محبوبیتی ندارد، نتیجه معکوس داشت. داتن کرسی خود را به نامزد حزب کارگر واگذار کرد.

«کوس ساماراس» مدیر یک شرکت پژوهشی که سابقه همکاری با حزب کارگر را دارد، گفت: «سیاستهای اولیه داتن این امکان را برای حزب کارگر فراهم کرد تا رأیدهندگان را قانع کند که او در حال تقلید از ترامپ است.»
با این حال، والاستریت ژورنال تاکید دارد که آلبانیز هم اکنون باید مراقب باشد بیش از حد ضدترامپ جلوه نکند، چرا که ایالات متحده اصلیترین شریک نظامی استرالیاست. او باید موضوعات حساسی را مدیریت کند، از جمله مذاکرات تجاری و برنامه خرید زیردریاییهای هستهای از آمریکا؛ برنامهای که با توجه به نگرانیها درباره ظرفیت ساخت کشتی در آمریکا و احتمال تغییر سیاست دولت ترامپ، پیچیده شده است.
در همین حال، آلبانیز باید تعادل دقیقی را با چین حفظ کند؛ کشوری که بزرگترین شریک تجاری استرالیاست، اما در حال تقویت قدرت نظامی خود بوده و با آمریکا برای نفوذ در منطقه هند و اقیانوس آرام رقابت میکند. پیش از آغاز کارزار انتخاباتی، ناوهای چینی در نزدیکی استرالیا رزمایش برگزار کردند که نگرانیهایی را درباره آمادگی نظامی استرالیا ایجاد کرد.
«جاستین باسی» مدیر اندیشکده دولتی «مؤسسه سیاست راهبردی استرالیا» گفت: «در حالت عادی، دغدغههای امنیتی در گفتمان سیاسی حول چین، روسیه، امنیت سایبری و مهاجرت غیرقانونی میچرخد. اما اینبار بحث این است که آیا میتوان به مهمترین متحد امنیتیمان، یعنی آمریکا اعتماد کرد؟»
انتهای پیام
نظرات