به گزارش ایسنا، «یسرائیل زیو» ژنرال ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی در مقاله‌ای برای کانال۱۲ تلویزیون این رژیم گفت: جنگ هفت جبهه برچیده و خصوصی شده است: آمریکایی‌ها با ایران وارد مذاکره شدند و حوثی‌ها مذاکره با عربستان را ترجیح دادند. ترکیه سوریه را گرفت و برای اسرائیل جبل العرب و خط جدید و غیر ضروری بارلیو که از یک سری مواضع رو به جلو تشکیل شده است باقی ماند. اسرائیل در لبنان محدود و تحت نظارت آمریکاست.

زیو گفت: این در زمانی است که اسرائیل جنگی را در حیاط خلوت خود در غزه حفظ می‌کند؛ جنگی که می‌توانست سربازان ربوده شده را بازگرداند و مدت‌ها پیش به پایان برسد.

زیو برای هشدار درباره خطراتی که در غزه است، اتفاقی را که برای ایالات متحده در ویتنام رخ داد، یادآوری کرد و گفت: «در طول جنگ ویتنام، آمریکایی‌ها به برتری نظامی خود متقاعد شدند. بنابراین، گام به گام، امپراتوری از «پیروزی در چند قدمی» به منجلاب عمیقی که در آن غرق شد، حرکت کرد و در نهایت با تحقیر و ناامیدی بعد از ۱۸ سال خونریزی از آنجا خارج شد.»

زیو گفت: داستان «کوری قدرت» ده‌ها بار در طول تاریخ تکرار شده است و از اسرائیل فرار نکرده است. ما ۱۸ سال در لبنان درگیر بودیم، ۴۰ سال در غزه گرفتار بودیم، حتی تا زمان «طرح جدایی». امنیت در کرانه باختری نیز در طول ۵۸ سال محقق نشده است. ناهماهنگی درون دولتی که غیرمنطقی عمل می‌کند، بر شکاف بین سرخوشی قدرت و آنچه در واقع می‌توان به آن دست یافت غلبه می‌کند و این امر ناامیدی را تقویت می‌کند. به همین ترتیب، قطع ارتباط با واقعیت به حدی افزایش یافته که از شکاف به دودستگی تبدیل شده است.

زیو به مقایسه‌ها و تلاش برای درس گرفتن از تجربیات جهانی ادامه پرداخت و گفت: «علی‌رغم شرایط متفاوت، ما نیز در وضعیت انکار عمیق و مشابهی هستیم. آنچه وحشت‌آور است این است که این بار با چشمان باز اتفاق می‌افتد. نکته اصلی این انکار این است که ما در این توهم زندگی می‌کنیم که ادامه جنگ با حماس منجر به پیروزی مطلق خواهد شد. هیچ دولتی در اسرائیل وجود ندارد که بتواند تصمیمات سیاسی لازم را اتخاذ کند.»

وی گفت: حضور بتسلئیل اسموتریچ به عنوان وزیر در جنگ اسرائیل، با وجود بی‌فکری و عدم درک حدود قدرت، نتانیاهو را دو برابر تضعیف می‌کند: ضعیف به نظر می‌رسد و کرسی‌های بیشتری را از دست می‌دهد. اسموتریچ ضعف نتانیاهو را درک می‌کند و به خوبی و با سهولت زیادی از آن استفاده می‌کند. نتانیاهو را به جنگی سوق می‌دهد که او نیز آن را می‌خواهد، اگرچه رقبای داخلی او را تقویت می‌کند؛ رقبایی که او را رها نمی‌کنند، حتی اگر او مسیر یک توافق سیاسی یا تبادل گروگان‌ها را دنبال کند، زیرا آنها هیچ جایگزینی ندارند.

زیو گفت: نتانیاهو که می‌توانست از دستاوردهای جنگ برای دستیابی به دستاوردهای مهم دیپلماتیک منطقه‌ای استفاده کند، تنها در محاسبات سیاسی کوچک و وحشتناک ظالمانه‌اش غوطه‌ور است. او وارد جنگی می‌شود که برای او «جنگ تضمینی» است. او با دشمنی روبه‌رو می‌شود که نمی‌جنگد اما بهانه اسرا را برای او به‌عنوان دلیلی برای ادامه جنگ می‌گذارد.

وی گفت: این «پیروزی در چند قدمی» طولانی‌ترین جنگ در تاریخ ما در برابر دشمنی است که در مقابل ما ضعیف‌تر است. وی با تمام قدرت در دو جهت پیش می‌رود: گرفتار کردن مردم به یک جنگ کاذب و تلاش‌های موازی برای حفظ دودستگی که به آن اجازه می‌دهد تنها به خاطر پایگاه مردمی‌اش نخست‌وزیر بماند. اگر او مجبور شود به سمت اجماع ملی حرکت کند، همه مسائل کلیدی مانند بازگشت اسرا، قانون خدمت در ارتش و کمیته تحقیقات مستقل رسمی را از دست خواهد داد. به این ترتیب او می‌تواند با همه بازی کند و زمان بیشتری بخرد.

وی تأکید کرد: طولانی‌ترین جنگ در تاریخ اسرائیل به مرزهای پوچی رسیده است. این دشمن در عرض هفت ساعت هر کاری که می‌خواست با اسرائیل انجام داد اما به دشمنی غول‌پیکر تبدیل نشد که ابعاد این جنگ ادامه‌دار را که باید حداکثر تا چند ماه به پایان می‌رسید توجیه کند. لازم نبود سالها ادامه داشته باشد.

زیو گفت: بازگشت به جنگ در حالی که حماس در حال جنگ نیست؛ جنگی مضحک، غیرضروری و غیرموجه است. این دومین جنگ نتانیاهو است، پس از آنکه ما قبلا یک بار نوار غزه را اشغال کردیم، چارچوب‌های نظامی آنها را برچیدیم، سه چهارم غزه را برچیدیم و ۲۰۰۰۰ نفر را کشتیم.

وی گفت: ما بار دیگر جنگی بدون هدف را آغاز می‌کنیم و تنها هدف آن این است که نتانیاهو بتواند اعلام کند ما در یک مقطع مشخص پیروز شده‌ایم، زیرا این به نفع منافع سیاسی او خواهد بود، این یک جنگ ناموجه و بدون اجماع خواهد بود.

وی گفت: در حال حاضر، نتانیاهو در تلاش است تا جنگ را به عنوان یک «جنگ استقلال» به تصویر بکشد که در انتخابات آتی به نفع او خواهد بود و در عین حال موضوع سربازان ربوده شده را که تنها موضوعی است که در آن اتفاق نظر وجود دارد، کم اهمیت جلوه می‌دهد. این اقدام غم انگیز است و حماس را بسیار تقویت می‌کند و به این جنبش اجازه می‌دهد تا چهره یک قهرمان منطقه‌ای را برای خود بسازد که اسرائیل مدت‌ها در شکست آن ناکام بوده است.

زیو همچنین از فرمانده ارتش انتقاد کرد و گفت: نتانیاهو برای این اقدام، ایال زامیر را استخدام می‌کند که خود را متقاعد کرده است به نتایج بهتری نسبت به اسلاف خود خواهد رسید، به جای اینکه بر بازسازی ارتش فرسوده که پس از جنگ طولانی از مشکلات بزرگی رنج می‌برد، متمرکز شود. او تمام اسرائیل را پشت سر خود به جنگی بی‌هدف، بدون تعریف و بی‌پایان می‌کشاند. این جنگ دستاوردهای موجود را از دست خواهد داد و به هیچ پیروزی منجر نخواهد شد. ما باید امیدوار باشیم که زامیر درک کند که او اول و آخر متعهد به بازگرداندن اسرا است.

زیو گفت: سفر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به عربستان می‌تواند به نوعی تغییر منجر شود، در درجه اول به دلیل درخواست او برای توقف جنگ در غزه. در این صورت، کل برنامه‌های نتانیاهو تغییر خواهد کرد. او جرأت نمی‌کند ترامپ را به چالش بکشد و مجبور می‌شود برخلاف میل خود گامی برای پایان دادن به جنگ بردارد. نکته سخیفانه این است که آنچه روی میز خواهد بود، طرح شکست خورده حماس است، نه طرح کسانی که دستاوردهای پیروزی را که با خون به دست آمده بود به باد دادند.

تعدادی از تحلیلگران اسرائیلی با زیو موافق هستند، به ویژه «آموس هارئیل» تحلیلگر نظامی هاآرتص که معتقد است طرح گسترش جنگ به فاجعه دیگری در نوار غزه منجر خواهد شد: مرگ اسرا، شکست بسیار محتمل، درگیری طولانی مدت، جنگی پرهزینه بدون پیروزی قاطع بر حماس و کشته شدن غیرنظامیان و سربازان بیشتر در نوار غزه.

هارئیل گفت: نتانیاهو به طرفداری از جناح راست افراطی ادامه می‌دهد، اما مقامات ارشد ارتش اسرائیل خواستار مداخله ترامپ هستند، در حالی که خانواده‌های اسرا دولت را به انتقام به ضرر نزدیکانشان متهم می‌کنند.

انتهای پیام