امام رضا (ع)، هشتمین اختر تابناک آسمان امامت، در میان اهل بیت(ع) به عنوان الگویی کامل از حلم، مهربانی و دانش شناخته می‌شود. زندگی ایشان سرشار از آموزه‌هایی است که نه تنها در چهارده قرن پیش، بلکه امروز هم می‌تواند چراغ راه انسان‌ها باشد.

رئیس شورای هیئات مذهبی فارس در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا درباره مناقب و ویژگی‌های امام رضا(ع) گفت: یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های امام رضا (ع) بزرگواری و کرامت او بود. ایشان به نیازمندان نه‌تنها کمک مالی می‌کردند، بلکه با چهره‌ای گشاده و سخنانی آرام دل آنان را تسکین می‌دادند. نقل شده است که حتی وقتی بر سفره می‌نشستند، غلامان و خدمتکاران را کنار خود می‌نشاندند و هرگز خود را بالاتر از آنان نمی‌دیدند.

رضا محمدیان تصریح کرد: در حوزه دانش و مناظره، امام رضا (ع) شهرتی بی‌نظیر داشت. مناظرات علمی ایشان با دانشمندان ادیان و مکاتب گوناگون، از مسیحیان و یهودیان گرفته تا زرتشتیان و ملحدان، نشانگر قدرت علمی، صبوری و اخلاق گفت‌وگو بود. ایشان هرگز در مناظره‌ها به تحقیر و تمسخر روی نمی‌آوردند و همواره با استدلال متین و چهره‌ای متبسم پاسخ می‌دادند.

وی با بیان اینکه ساده‌زیستی و پرهیز از تجمل دیگر ویژگی بارز امام بود، افزود: حتی زمانی که به ولایتعهدی مأمون منصوب شد و ظاهراً در موقعیت قدرت و ثروت قرار گرفت، همچنان لباس ساده می‌پوشید و غذای ساده می‌خورد. معروف است که لباس زیر امام از پارچه خشن بود، در حالی که ظاهر بیرونی ایشان متناسب با جایگاه اجتماعی‌اش آراسته بود، بی‌آنکه اسراف یا تجمل‌گرایی کند.

محمدیان تصریح کرد: عبادت و معنویت نیز بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی امام بود. شب‌های ایشان به نماز، تلاوت قرآن و دعا می‌گذشت. نمازهای طولانی و راز و نیازهای عارفانه ایشان، نشانه اتصال عمیق قلبی امام به خداوند بود.

عضو شورای اسلامی شهر شیراز یادآور شد: امام رضا (ع) در روابط خانوادگی نیز نمونه بود؛ با خانواده با نرمی سخن می‌گفت، به کودکان محبت می‌کرد و حتی با خدمتکاران مشورت می‌کرد.

الگویی از اعتدال و اخلاق

وی تأکید کرد: سبک زندگی امام رضا (ع) الگویی از اعتدال، اخلاق و خدمت به مردم است؛ الگویی که امروز، در دنیای پر از شتاب و رقابت، بیش از هر زمان دیگری الهام‌بخش و راهگشا خواهد بود.

محمدیان در پاسخ به اینکه چرا امام رضا (ع) را امام رئوف و شمس‌الشموس می‌نامند، گفت: امام رضا (ع) در میان ائمه اهل بیت (ع) به مهربانی و رأفتی کم‌نظیر شهرت دارد. لقب «امام رئوف» از دل این مهربانی بی‌کران می‌جوشد؛ مهربانی‌ای که نه فقط به خانواده و یاران، بلکه حتی به دشمنان و بدخواهان می‌رسید.

وی ادامه داد: امام وقتی با سائلان روبه‌رو می‌شد، پیش از آن‌که سخنی بگویند، نیازشان را حدس می‌زد و پاسخ می‌داد. برای بیماران دعا می‌کرد، غم در دل‌های اندوهگین را تسکین می‌داد و در برابر بدرفتاری‌ها، چهره‌ای آرام و دلی گشاده نشان می‌داد.

رئیس شورای هیئات مذهبی فارس تصریح کرد: مردم، رأفت او را در رفتار کوچک و بزرگ دیده بودند؛ از همین رو، قرن‌هاست که نام او در دل‌ها با امید و شفقت گره خورده است.

محمدیان در خصوص لقب «شمس‌الشموس» یعنی خورشید خورشیدها نیز گفت: این لقب از جایگاه ویژه امام در میان بزرگان خاندان پیامبر (ص) سرچشمه می‌گیرد. اگر هر یک از امامان را ستاره‌ای فروزان بدانیم، امام رضا(ع) خورشیدی در میان آنان است. حضور او در طوس و نورانیتی که حرمش به دل‌ها می‌بخشد، تجلی همین معناست. زائران، بارگاهش را خانه امید می‌دانند و چه بسیار کسانی که حتی با یاد کردن نامش دلشان گرم و روشن می‌شود.

وی تأکید کرد: شمس‌الشموس بودن او فقط به نور مادی مرقد و مقامش نیست؛ بلکه به دلیل نوری است که از علم، معرفت، اخلاق و محبتش بر جان پیروان تابیده و قرن‌ها ادامه یافته است. او خورشیدی است که نه غروب می‌کند و نه خاموش می‌شود و این نور است که انسان‌های خسته از تاریکی دنیا را به سمت خود می‌کشاند.

رئیس شورای هیئات مذهبی فارس در بخش دیگری از سخنان خود یادآور شد: طی دهه کرامت و به خصوص از روز گذشته جشن‌های سالروز ولادت حضرت شمس‌الشموس توسط هیئات مذهبی در تمام نقاط فارس در حال اجرا هستند.

انتهای پیام