به گزارش ایسنا، «رونالد برچر»(Ronald Brecher) عکاس نجومی از حیاط خانه خود در نزدیکی شهر گوئلف واقع در جنوب غربی شهرستان انتاریوی کانادا، یک منظره زیبا را از «کهکشان آفتابگردان» کهکشان «مسیه ۶۳»(Messier 63) ثبت کرده است.
به نقل از اسپیس، پرتره برچر از اعماق آسمان، جزئیات باورنکردنی را در بازوهای این کهکشان مارپیچی نشان میدهد که الگو و ساختار آن شباهت چشمگیری به سر یک گل آفتابگردان دارد. به گفته ناسا، مسیه ۶۳ را میتوان در حال درخشش در تابش ساطعشده از انبوه ستارههای غولپیکر سفید-آبی تازه متولدشده مشاهده کرد. نور این ستارهها حدود ۲۷ میلیون سال نوری سفر کرده است تا به زمین برسد.
برچر در یک ایمیل خطاب به اسپیس نوشت: هوای نامساعد اخیرا تصویربرداری را کمی چالشبرانگیز کرده است. با وجود ابرها و ماه، من توانستم بیش از ۱۳ ساعت روی مسیه ۶۳ تمرکز داشته باشم.
به نظر میرسد مسیه ۶۳ از بازوهای تکهتکه زیادی که در اطراف هسته درخشان آن قرار گرفتهاند، تشکیل شده است. این برخلاف ساختارهای کاملا مشخص و گسترده است که مشخصه کهکشانهای مارپیچی و باشکوه مانند «انجیسی ۳۶۳۱»(NGC 3631) یا «مسیه ۸۱» هستند.
برچر در شبهای ۱۷ تا ۲۸ آوریل با استفاده از تلسکوپ ۱۴ اینچی «EDGE HD» برند «سلسترون»(Celestron) خود، یک دوربین نجومی تکرنگ و مجموعهای از لوازم جانبی توانست از کهکشان آفتابگردان عکس بگیرد. کمی بیش از ۱۳ ساعت برای ثبت ۱۵۸ نوردهی از این کهکشان با فیلترهای قرمز، سبز، آبی و هیدروژن-آلفا صرف شد و دادههای حاصل از آن با استفاده از نرمافزار ویرایش عکس نجومی «PixInsight» مورد پردازش قرار گرفت.
ماه مه بهترین ماه برای مشاهده کهکشان آفتابگردان است که در شرایط رصدی خوب، به صورت یک لکه کمنور در تلسکوپهای کوچکتر قابل دیدن میشود. یک راه برای یافتن قسمتی از آسمان که مسیه ۶۳ در آن قرار دارد، یافتن ستارههای درخشان «ژوبیندار»(Arcturus) در صورت فلکی «گاوران»(Bootes) و ستاره «دُبّه»(Dubhe) در صورت فلکی «دب اکبر»(Ursa Major)است. کهکشان آفتابگردان را میتوان در میانه این دو پیدا کرد. اگر برای یافتن ستارهها به کمک نیاز دارید، میتوانید از یک اپلیکیشن رصد ستارهها استفاده کنید.
انتهای پیام
نظرات