به گزارش ایسنا، برخی منابع آگاه سیاسی عراق در گفت‌وگو با وبگاه «العربی الجدید» تاکید کردند: با وجود اینکه حزب کارگران کردستان (پ‌.ک‌.ک) انحلال و خلع سلاح خود را اعلام کرده و ترکیه نیز همواره از وجود پایگاه‌های این حزب در شمال عراق به عنوان توجیهی برای نفوذ نظامی خود در شهرها و شهرک‌های مرزی عراق استفاده می‌کرد، اما دستکم در سال جاری میلادی شاهد خروج یا حتی کاهش تعداد نظامیان ترکیه در شمال عراق نخواهیم بود.

پ‌.ک‌.ک هفته گذشته انحلال و خلع سلاح خود و پایان درگیری‌های مسلحانه با آنکارا را اعلام کرد، مساله‌ای که بغداد آن را تحولی محوری برای ابعاد امنیتی، سیاسی و اجتماعی مناطق شمال عراق شامل اقلیم کردستان و بخش‌هایی از نینوا در مرز با حسکه سوریه دانست.

«جبار یاور» دبیرکل سابق وزارت پیشمرگ‌های اقلیم کردستان عراق در گفت‌وگو با العربی الجدید تاکید کرد که در حال حاضر هماهنگی کاملی میان بغداد واربیل برای تحویل گرفتن سلاح‌های پ‌.ک‌.ک و بعد از آن خروج نیروهای ترکیه از خاک عراق وجود دارد، حضور این نیروها بعد از اتمام فعالیت مسلحانه حزب و انحلال آن دیگر توجیهی ندارد و این مساله نیازمند تلاش‌های دیپلماتیک بزرگی برای حل‌وفصل مشکل میان بغداد و آنکارا است و اربیل بخش مهم و اصلی مذاکرات آینده خواهد بود.

دبیرکل سابق وزارت پیشمرگ‌ها در دولت اقلیم کردستان عراق در ادامه نیز هرگونه عقب‌نشینی قریب‌الوقوع ترکیه از خاک عراق را بعید دانست و گفت: نیروهای ترکیه هنوز با تجهیزات جنگی و خودروهای زرهی مختلف خود داخل خاک عراق هستند و تا این ساعت هیچگونه عقب‌نشینی یا اقدامی برای کاهش این حضور انجام نشده است.

او با اشاره به اینکه تعداد پایگاه‌های نظامی ترکیه در خاک عراق بیش از ۸۰ پایگاه و تعداد سربازان ترکیه بیش از ۵۰۰۰ تن بوده و آنها با خودروهای نظامی و تسلیحات مختلف خود در عراق حضور دارند و تمامی این موارد همچنان برقرار بوده و هیچ چیزی بعد از اعلامیه پ‌.ک‌.ک تغییر نکرده، تاکید کرد که نیروهای عراقی باید مستقر شوند چراکه خالی ماندن این مناطق بعد از عقب‌نشینی پ‌.ک‌.ک‌ از آنها خطر بازگشت درگیری‌ها را در آینده نزدیک یا دور به همراه دارد و باید طرح‌هایی برای این مساله مهم و حساس با هماهنگی میان بغداد و اربیل وضع شوند.

در همین رابطه «علاوی البنداوی» عضو کمیته امنیتی و دفاعی پارلمان عراق در گفت‌وگو با العربی الجدید اظهار کرد: عراق عقب‌نشینی نظامی ترکیه طی مرحله آتی را زیر نظر دارد، دیگر هیچ توجیهی برای حضور این نیروها در خاک عراق بعد از بیانیه پ‌.ک‌.ک درباره انحلال خود وجود ندارد.

البنداوی گفت: اطلاعاتی که در حال حاضر در اختیار داریم نشان می‌دهد که آنکارا برنامه‌ای برای عقب‌نشینی از خاک عراق در مرحله آتی ندارد و می‌خواهد بدون هیچ‌گونه عقب‌نشینی نیروهایش باقی مانده و آنها را برای هرگونه وضعیت اضطراری که برای روند صلح میان ترکیه و پ‌.ک‌.ک رخ دهد، تقویت کند، بر این اساس پیش‌بینی نمی‌کنیم نیروهای ترکیه با وجود تلاش‌های بغداد در این زمینه به این زودی‌ها از خاک عراق عقب‌نشینی کنند و این مساله از جمله مهمترین موضوعاتی بود که محمد شیاع السودانی (نخست‌وزیر عراق) در سفر اخیر خود به آنکارا آن را مطرح کرد.

این عضو کمیته امنیتی و دفاعی پارلمان عراق افزود: عراق به دنبال حفظ روابط خود با ترکیه است و نمی‌خواهد هیچ‌گونه تنشی با آن بر سر حضور نظامی آن در خاکش داشته باشد اما همزمان تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیکی را برای حل و فصل این مساله پیچیده و حساس آغاز کرده است، از طرفی نیز ما تمایل جدی از طرف ترکیه برای عقب‌نشینی نمی‌بینیم و چه بسا این حضور، درگیری نظامی با پ‌.ک‌.ک را در آینده بازگرداند و این همان چیزی است که عراق نگران آن است.

او در ادامه گفت: بغداد با اربیل در تلاش است یک طرح فوری نظامی را جهت کنترل بر مناطقی ارائه کند که پیش از این تحت نفوذ پ‌.ک‌.ک بود تا از عدم بازگشت شبه‌نظامیان به این مناطق اطمینان حاصل کند و این پیام‌های اطمینان‌بخشی را به آنکارا می‌دهد و آن را به عقب‌نشینی نظامی از شمال عراق تشویق می‌کند.

«احمد الشریفی» کارشناس مسایل نظامی عراق نیز در گفت‌وگویی که با العربی الجدید داشت، هرگونه عقب‌نشینی قریب‌الوقوع نیروهای ترکیه از عراق را بعید دانست و علت آن را بی‌اعتمادی آنکارا به اقدامات پ‌.ک‌.ک از جمله تحویل سلاح‌هایشان اعلام کرد و گفت: تاکنون نیروهای پ‌ک‌ک همچنان سلاح‌های مختلفی را در اختیار دارند و هنوز در همان پایگاه‌های خود در مناطق کوهستانی و دیگر نقاط حضور دارند.

الشریفی تاکید کرد: عقب‌نشینی نظامی ترکیه از عراق منوط به خلع سلاح واقعی پ‌ک‌ک و نیز کنترل نیروهای عراقی بر تمام مناطق تحت نفوذ این حزب است و بدون آن ترکیه در آینده نزدیک هیچگونه عقب‌نشینی نخواهد داشت و فکر می‌کنیم که مساله خلع سلاح و کنترل مناطق به زمان زیادی نیاز دارد باید طرح‌ها و سازوکارهایی برای این کار میان بغداد و اربیل تعیین شوند.

او افزود: شاید نیروهای ترکیه در مرحله بعدی با استفاده از کاهش نیروهای پ‌.ک‌.ک در برخی مناطق و روستاهای مرزی، به جای عقب‌نشینی، نفوذ نظامی خود را به شکلی گسترده‌تر تقویت کنند.

گروه‌های حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) از سال ۱۹۸۴ در داخل عراق و به طور مشخص در رشته‌ کوه‌های قندیل واقع در مثلث مرزی عراق-ایران-ترکیه حضور دارند اما بعد از حمله عراق به کویت در سال ۱۹۹۰ و خارج شدن استان‌های با اکثریت کُرد (اربیل، دهوک و سلیمانیه) از کنترل بغداد در سال ۱۹۹۱، حضور آنها افزایش پیدا کرد.

بعد از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳، برخی از شهرها و مناطق در شمال عراق به طور کامل به پایگاه‌های اصلی این حزب تبدیل شدند و این ارتش ترکیه را به نفوذ در خاک عراق و ایجاد بیش از ۳۰ پایگاه نظامی دائمی در خاک این کشور تا سال ۲۰۱۳ تشویق کرد.

پس از یورش داعش به بخش‌های وسیعی از عراق در سال ۲۰۱۴، پ‌.ک‌.ک تحت عنوان حفاظت از ایزدی‌ها و کُردها مناطق خود را تا سنجار، مخمور، زمار و کرکوک گسترش داد و کل مساحتی که در اختیار داشتند یا در آن فعالیت می‌کردند، به بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر مربع رسید.

از جمله مهمترین پایگاه‌های این حزب در شمال عراق رشته‌ کوه‌های قندیل، مناطق سیدکان و سوران، الزاب، زاخو، العمادیه، کانی ماسی، حفتانین، کارا، متین، زمار، مخمور، سنونی و فیشخابور و در استان‌های دهوک، اربیل، سلیمانیه و نینوا هستند.  

انتهای پیام