به گزارش ایسنا، در حالی که جهان خود را برای مواجهه با سیلاب پایان عمر باتریهای لیتیومی بکار گرفته شده در خودروهای الکتریکی و وسایل الکترونیکی آماده میکند، سامانههای بازیافت در حفظ سرعت لازم دچار مشکل شدهاند، اما شاید این شکاف عظیم در بازیافت باتریها با موجوداتی متعلق به دوران ماقبل تاریخ قابل حل باشد.
به نقل از آیای، روشهای کنونی بازیافت باتریها اغلب پرهزینه، انرژیبَر و برای محیط زیست زیانآور هستند، اما یک استارتآپ کوچک در بریتانیا معتقد است که راهحل آن ممکن است در مهندسان کهن طبیعت یعنی باکتریهایی باشد که دهها میلیون سال است وجود دارند.
استارتآپ «سل سایکل»(Cell Cycle) روشی نوین موسوم به «چرخه لیتیوم»(LithiumCycle) را توسعه داده است که از میکروبهای مهندسیشده برای تجزیه باتریها و بازیابی مواد معدنی حیاتی مانند لیتیوم، نیکل و کبالت استفاده میکند.
بازیافت با باکتریها
این باکتریها که هزاران سال است ساختارهای فلزی را شکل دادهاند، اکنون برای ایجاد یک فرآیند بازیافت با انرژی کم و انتشار کم گازهای گلخانهای به کار گرفته میشوند. این رویکرد میتواند یک مشکل بزرگ پسماند را به یک چرخه پایدار تبدیل کنند.
«مکس ناگل»(Max Nagle)، سرپرست این مجموعه گفت: ایده این رویکرد از استفاده بلندمدت از باکتریها در معدنکاری برای تجزیه سنگ و استخراج مواد معدنی نشأت گرفته است.
این موجودات ریز به تازگی حتی برای بازیابی فلزات از الکترونیکهای خردشده نیز استفاده شدهاند، اما کسی قبلاً به طور جدی از آنها برای بازیافت باتریها استفاده نکرده بود.
وی ادامه داد: این همه دانش، تخصص و کاربرد در صنایع دیگر وجود دارد و باتریها در حال حاضر نگرانی بزرگی هستند. چرا هیچکس این روش را برای چیزی که کاملاً ساخت بشر است، مانند باتری، تطبیق نداده است؟ باکتریها در زمینههای دیگر سابقه اثباتشدهای دارند و قادر به بازیابی هر نوع ماده معدنی حیاتی که تصور کنید، هستند. این باکتریها از زمان خلقت انسان وجود داشتهاند، آنها 50 میلیون ساله هستند و سواحل، جزایر و طرز شکلگیری و تولید فلزات را شکل دادهاند.
تفکر مبتنی بر ظرافت
این تفکر منجر به رویکردی انعطافپذیر شد. در حالی که اکثر کارخانههای بازیافت باتری برای یک نوع خاص از باتری طراحی شدهاند و به سرمایهگذاریهای کلان در ماشینآلات سفارشی نیاز دارند، این فرآیند جدید تنها به یک مخزن «بیوراکتور»(bioreactor) نیاز دارد. اگر تقاضا افزایش یابد، آنها نیازی به بازسازی ندارند و تنها به یک مخزن بزرگتر نیاز دارند.
باتریها حاوی انواع کمتری از فلزات هستند، بنابراین بازیافت آنها سادهتر از برخی چالشهای میکروبی است. در حال حاضر، بریتانیا هیچ قابلیت تصفیه باتری ندارد و بیشتر پسماند باتری باید به خارج از این کشور برای پردازش ارسال شود. این استارتآپ امیدوار است با فناوری خود بتواند این وضعیت را تغییر دهد.
رویکردی پاک و مقرونبهصرفه
شاید مهمترین نکته این رویکرد، پاک بودن آن است. باکتریهای استفاده شده در این رویکرد در دمای بدن رشد میکنند و به انرژی زیادی نیاز ندارند. آنها میتوانند خود را بازتولید کنند، از کربن دیاکسید تغذیه کنند و حتی اکسیژن را به سامانه بازگردانند. این فرآیند به قدری پاک است که به گفته «ناگل»، ممکن است نه تنها تولید کربن را خنثی، بلکه تولید آن را منفی کند.
وی خاطرنشان کرد: ما باکتریها را پرورش میدهیم و وقتی به نقطه خاصی برسند، آنها را دوباره تولید میکنیم. ما آنها را به عنوان یک محصول جانبی از فرآیند بازیافت خود از دست نمیدهیم و هر نوع بیرونریزی مستقیم از طریق باکتریها به گردش درمیآید.
رویکرد این شرکت با الهام از طبیعت میتواند با افزایش فشارهای نظارتی، رشد روزافزون پذیرش خودروهای الکتریکی و افزایش دقت نظر بر زنجیره تأمین مواد معدنی حیاتی، بازیافت پایداری را در صنعت باتری را ارائه دهد.
انتهای پیام
نظرات