علی الله بداشتی استاد فلسفه و کلام دانشگاه قم در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دکتر حشمت‌پور در فلسفه، استادی کاملاً متبحر در متون فلسفی اسلامی بود و شاید کمتر استادی را بتوان یافت که هم در تحلیل متون فلسفی و هم در اظهار نظرهای فلسفی، همچون او جامع‌الاطراف باشد.
وی ادامه داد: ویژگی ممتاز وی، تدریس آثاری بود که کمتر مورد توجه دیگر اساتید قرار می‌گرفت، از جمله بحث «هیئت قدیم» که بخشی از فلسفه قدیم محسوب می‌شد. دکتر حشمت‌پور فلسفه را به‌خوبی درک کرده بود و با تسلطی کم‌نظیر آن را تدریس می‌کرد.
الله‌بداشتی عنوان کرد: وی با تسلط عمیق بر میراث فلسفی اسلام، بسیاری از آثار ابن‌سینا و ملاصدرا را تدریس کرد و برخی از درس‌گفتارهایش، مانند شرح شواهد الربوبیه و شرح بخش‌هایی از اشارات و تنبیهات ابن‌سینا، به مرحله چاپ رسید. به‌راستی، فرد را باید از طریق آثارش شناخت؛ آثار دکتر حشمت‌پور عمدتاً تدریس‌های اوست، چراکه فرصت چندانی برای تألیف مستقل کتاب نداشت و بیشترین همّت خود را مصروف تدریس می‌کرد.
این استاد دانشگاه بیان کرد: از ویژگی‌های بارز او، عدم تعصب به مکاتب فلسفی خاصی مانند مشّاء یا صدرایی بود. هرگز مکاتب دیگر را به‌صورت غیرعلمی زیر سؤال نمی‌برد و اگر نقدی هم داشت، مبتنی بر استدلالی عقلانی و منصفانه بود.
وی ادامه داد: تواضع از دیگر خصایص برجسته استاد حشمت‌پور بود. او هرگز به دانش خود مغرور نشد و همواره توصیه می‌کرد: هیچ فضیلتی را به خود نسبت ندهید؛ اگر کمالی دارید، آن را از خدا بدانید و به منیّت ربط ندهید.
الله‌بداشتی افزود: یکی از عوامل موفقیت او، پشتکار تحسین‌برانگیز و مطالعه متداوم بود؛ استاد برای پژوهش‌های خود ساعات طولانی وقت می‌گذاشت و حتی برای جلوگیری از خواب‌آلودگی، هنگام مطالعه قدم می‌زد که نشانه‌ای از عشق وافر او به دانش‌اندوزی بود.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: رفتار استاد حشمت‌پور با دانشجویان و طلبه‌ها همواره توأم با فروتنی بود و هرگز خود را برتر از آنان نمی‌دانست. نظم نیز از ویژگی‌های بارز او محسوب می‌شد؛ اگر درسی را برای تدریس می‌پذیرفت، با تمام دقّت و کیفیت ممکن آن را ارائه می‌داد.
وی ادامه داد: استاد به‌واقع، هم به فلسفه مشّاء و هم به حکمت متعالیه علاقه داشت. او تمام مکاتب فلسفی اسلامی را به‌عنوان بخشی از یک کل منسجم می‌نگریست و می‌کوشید این میراث را زنده نگه دارد. هرگز نمی‌خواست این متون به غفلت سپرده شود و تا پایان عمر، برای احیای آثار اندیشمندان بزرگ فلسفه اسلامی تلاش کرد.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: وزیر علوم، عنوان «حکیم متأله» را به استاد حشمت‌پور نسبت دادند؛ این عنوان برای ما که اهل فلسفه هستیم، معنای عمیقی دارد؛ چرا که هم حکمت را و هم تألّه (ذوق الهی) را در بر می‌گیرد. متأله به‌معنای کسی است که ذوقی ژرف در الهیات دارد، و این ویژگی‌ای بود که در ایشان به‌وضوح دیده می‌شد. او انسانی مخلص، دارای تقوای علمی و در سلوک فردی، فردی پرهیزگار بود؛ ویژگی‌هایی که او را به چهره‌ای ممتاز در جامعه علمی تبدیل کرده بود.
به گزارش ایسنا؛ استاد محمدحسین حشمت‌پور از با سابقه‌ترین مدرسان حکمت و فلسفه در ایران معاصر و عضو هیئت علمی گروه فلسفه اسلامی دانشگاه قم به علت عارضه مغزی ۱۹ اردیبهشت سال جاری در سن ۷۳ سالگی به دیدار معبود شتافت.
استاد حشمت‌پور در فقه و اصول از آیت‌الله وحیدخراسانی بهره برد و فلسفه و عرفان را نزد آیت‌الله جوادی آملی و علامه حسن‌زاده آملی آموخت، او بیش از ۵۰ سال تمام، طلبه و مدرس این علوم بود.
دروس متن‌خوانی حکمت الاشراق، شرح طبیعیات شفا و شرح شواهد الربوبیه ایشان از بهترین نمونه‌های دروس حکمی است. شیوه تدریس استاد حشمت‌پور بر متون ارزشمندی چون؛ کتاب «المله فارابی» و «الذریعه الی مکارم الشریعه» اثر راغب اصفهانی استوار بود و شاگردان بسیاری طی بیش از ۴ دهه پای سخن او درس دین و اخلاق آموخته‌اند.
انتهای پیام
نظرات