اسماعیل صفری، در گفت و گو با ایسنا بر نقش‌های متفاوت مددکاری اجتماعی در کمک به افراد، گروه‌ها و جوامع تأکید و اظهار کرد: افرادی که در مقیاس وسیع دچار بحران شده‌اند باید از منابع موجود توزیع‌کننده و سرپناه‌ها و متولیان آن‌ها آگاهی داشته باشند.
وی افزود: مددکاران اجتماعی با هدف بهبود عملکردهای معیوب شده فردی و اجتماعی در موقعیت‌های بحرانی وارد عمل می‌شوند و در هر کجا که مشغول به فعالیت هستند به قربانیان، بازماندگان و افراد درگیر در بحران کمک می‌کنند تا بر مشکلات ایجادشده فائق آیند، آن‌ها همچنین در نقش‌های واسط و رابط، سبب پیوند افراد با منابع موجود در جامعه می‌شوند و حمایت‌های روانی و اجتماعی مورد نیاز را برای افراد فراهم می‌کنند.
مسئول مددکاری معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان، تأکید کرد: مددکاران اجتماعی افزایش حمایت‌های اجتماعی و روانی، قدرت تاب‌آوری افراد را بالا برده و قدرت سازگاری و ترمیم قابلیت‌های ازدست‌رفته در افراد را افزایش می‌دهند. در نتیجه، مدیریت استرس و حمایت روانی توأم با حمایت اجتماعی، با در نظر گرفتن شاخص‌های عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه منابع محدود اقتصادی، از نقش‌های مهمی است که مددکاران اجتماعی در این شرایط بحرانی انجام می‌دهند.
صفری به ضرورت توجه ویژه به گروه‌های آسیب‌دیده یا آسیب‌پذیر در بیمارستان‌ها اشاره کرد و گفت: این افراد به دلیل قرار داشتن در شرایط خاص فیزیولوژیک، فیزیکی، روانی، اقتصادی و اجتماعی ممکن است هنگام دریافت خدمات مراقبتی، تشخیصی و درمانی، در معرض خطر بیشتر یا تبعیض نسبت به سایر بیماران قرار گیرند.
وی سالمندان، کودکان و مادران باردار، بیماران روانپزشکی، افراد بی‌خانمان و مجهول‌الهویه و بیماران با اختلالات هوشیاری را از جمله گروه‌هایی دانست که در مواقع بحران نیازمند خدمات‌رسانی ویژه هستند.
مسئول مددکاری معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان، خاطرنشان کرد: دستورالعمل و بخشنامه حمایت‌های روانی و اجتماعی در بیمارستان‌ها در شرایط موجود که توسط اداره مددکاری اجتماعی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ابلاغ شده، به طور کامل به نقش مددکاران اجتماعی در حمایت روانی و اجتماعی در بیمارستان در شرایط موجود پرداخته و در بیمارستان‌های استان نیز اجرایی شده است.
صفری به فرایند ارائه مداخلات تخصصی مددکاری اجتماعی در بحران پرداخت و بیان کرد: مهمترین مرحله برای بیماران، خانواده‌ها، بازماندگان و افراد درگیر در بحران، ارزیابی سریع است. ارزیابی اولیه مددکار اجتماعی (تریاژ)، ارزیابی بحران و ارزیابی زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی از اشکال ارزیابی مددکاری اجتماعی در بیمارستان‌ها هستند.
وی با اشاره به برقراری رابطه همدلانه و مشارکتی با بیمار و همراهان، عنوان کرد: تمامی فرایند ارائه خدمات مددکاری اجتماعی در شرایط بحرانی، دربرگیرنده حمایت‌های روانی اجتماعی است.
مسئول مددکاری معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی کردستان، به اولویت بندی نیازها و برنامه‌ریزی پرداخت و گفت: بعضی از جمعیت‌ها و افراد در معرض خطرهای روانی اجتماعی بیشتری قرار دارند و در این صورت ممکن است آمادگی کمتری برای مقابله با بحران داشته باشند. این گروه‌های شامل کودکان، سالمندان، مادران باردار، بیماران روانپزشکی، بیماران خاص و صعب العلاج، بیماران ذهنی و معلولین جسمی حرکتی و باز ماندگان و داغدیدگان و افرادی که دچار PTSD شده‌اند، هستند.
صفری در ادامه سخنان خود به کمک به کودکان جهت کنار آمدن با آسیب‌های روانی بحران پرداخت و اظهار کرد: ابتدا استرس خود را کاهش دهید، زیرا سلامت روانی مراقبان مهم است، تا حد امکان دلسوز باشید؛ مراقبانی که در معرض بحران هستند، اغلب نسبت به فرزندان کم‌مهرتر و خشن‌تر هستند، به برقراری ارتباط ادامه دهید؛ کودکان باید بدانند که می‌توانند برای هرگونه نگرانی یا سوال به والدین خود مراجعه کنند، اطمینان‌بخش باشید و مناسب با سن آن‌ها صحبت کنید، بیش از حد در مورد ترس یا نگرانی خود صحبت نکنید، در بین گفتن حقیقت در مورد سختی‌های بحران، امید و حس امنیت را هم منتقل کنید، وعده‌هایی ندهید که نمی‌توانید به آن‌ها عمل کنید، تلویزیون را خاموش کنید، رسانه‌های اجتماعی کودکان را محدود کنید، به روال‌های معمول پایبند باشید و کودکان را در کمک به دیگران تشویق کنید.
وی به حفظ آرامش و مدیریت احساسات اشاره کرد و گفت: احساساتی مانند ترس، اضطراب، اندوه و حتی خشم در بحران‌ها واکنشی طبیعی هستند و نباید سرکوب شوند.
انتهای پیام
نظرات