مهرعلی نجفیان در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه از کودکی وارد رشته نمدمالی شده، اظهار کرد: همه خانواده و قبیله‌ام نمدمال بودند و حالا من تنها بازمانده آنها هستیم. 

وی افزود: متاسفانه جوان‌های امروزی هیچکدام به این رشته دل نمی‌دهند، چرا که رشته‌ای سخت است و نیاز به قدرت بدنی و صبر و تحمل بالایی دارد. 

این پیشکسوت رشته نمدمالی در کرمانشاه تصریح کرد: هر چه زندگی مکانیزه‌تر می‌شود، شور و شوق جوان‌ها  نیز برای حرفه‌های قدیمی کمتر می‌شود. بیشتر آنها فقط به دنبال کارهایی هستند که فشار کمتری به آنها وارد کند، دستمزد بالایی داشته باشد و زیاد سخت نباشد. 

وی با بیان اینکه هنر نمدمالی در کرمانشاه رو به فراموشی می‌رود، عنوان کرد: زمانی تعداد زیادی نمدمال در کرمانشاه فعالیت داشتند، اما حالا فقط من هستم و می‌دانم که این هنر را با خودم به گور خواهم برد. 

نجفیان تاکید کرد: از کودکی به کار کردن عادت کرده‌ام. هر روز ساعت ۳.۵ صبح از خواب بیدار می‌شوم و ساعت ۴ صبح درب مغازه‌ام را به عادت دیرینه باز می‌کنم. کدام جوان امروز توان دارد اینگونه کار کند که انتظار داشته باشیم این راه را ادامه بدهد. 

وی با بیان اینکه بازار کار این رشته خوب است، افزود: تنها ۱۰ درصد از مشتریانم کرمانشاهی‌اند و مابقی از شهرهای مختلف ایران هستند. حتی مشتریانی از کشورهای روسیه، کانادا، ژاپن، چین و اسپانیا هم دارم و سال گذشته ۱۳ نمد را برای مشتریانم در روسیه فرستادم. 

این پیشکسوت رشته نمدمالی در کرمانشاه اظهار کرد: زمانی ۹۰ درصد کسانی که مشتری ما بودند، گله‌دارها و عشایر بودند و حتی ما نمدهایی را می‌بافتیم که حدود چهار متر طول و یک متر عرض داشتند و آنها را برای میزبانی از مهمانانشان در سیاه چادرها پهن می‌کردند، اما حالا اینگونه نیست و از شهر و روستا مشتری داریم. با توجه به اینکه نشستن روی نمد باعث بهبود بیماری‌های مفصلی می‌شود، بخشی از مشتریان ما نیز افراد مبتلا به بیماری‌های مفصلی هستند. 

نجفیان با بیان اینکه هرچه زمان می‌گذرد سختی‌های این کار بیشتر می‌شود، افزود: زمانی گله‌دارها پس از اینکه پشم گوسفندان را می‌چیدند، خودشان پشم‌های بره را که به کار ما می‌آید از پشم گوسفندان دیگر جدا می‌کردند و می‌شستند و بعد به ما می‌فروختند، اما حالا دیگر این‌کار را انجام نمی‌دهند و وظیفه شستن پشم‌ها به گردن خودم افتاده است.

این پیشکسوت رشته نمدمالی کرمانشاه گلایه‌ای هم از مسئولین میراث فرهنگی استان داشت و با بیان اینکه مسئولین میراث فرهنگی توجه چندانی به این رشته و انقراض آن ندارند، گفت: وقتی تاکنون حتی یک وام هم به من نداده‌اند، چگونه می‌توان انتظار داشت دیگران هم وارد این رشته شوند و آن را حفظ کنند. 

وی گفت: نمدمالی قدمتی چند هزار ساله دارد و لباس مادها از نمد بوده است، اما کسی قدر این هنر باستانی را نمی‌داند. در گذشته حدود ۳۰۰ مدل کلاه از نمد داشتیم که امروزه فقط ۳۰ نمونه آن باقی مانده است. من حدود ۷۵ مورد از آنها را احیاء کردم، اما کسی حمایتی نکرد. 

انتهای پیام