به گزارش ایسنا، ایهود المرت، نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی به گاردین گفت: اسرائیل در حال حاضر در غزه و کرانه باختری مرتکب جنایات جنگی شده و ساخت این اردوگاه نشان‌دهنده تشدید اوضاع خواهد بود.
او در پاسخ به سوالی درباره برنامه‌های ارائه شده توسط یئسرائیل کاتس، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی گفت: «این یک اردوگاه کار اجباری است. متاسفم.»
براساس این طرح فلسطینی‌ها پس از ورود به داخل این شهر، اجازه خروج نخواهند داشت، مگر برای رفتن به کشورهای دیگر. کاتس به ارتش دستور داده است تا شروع به تهیه برنامه‌های عملیاتی برای ساخت «شهر بشردوستانه» بر روی ویرانه‌های جنوب غزه کند تا در ابتدا 600 هزار نفر و در نهایت کل جمعیت فلسطین را در خود جای دهد.
المرت گفت: «اگر آنها [فلسطینی‌ها] به «شهر بشردوستانه» جدید تبعید شوند، می‌توان گفت که این بخشی از یک پاکسازی قومی است. هنوز این اتفاق نیفتاده است. اما این «تفسیر اجتناب‌ناپذیر» هرگونه تلاش برای ایجاد اردوگاهی برای صدها هزار نفر خواهد بود.
رسانه‌های صهیونیست گزارش داده‌اند که پروژه «شهر بشردوستانه» مورد حمایت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر است و امتناع این رژیم از عقب‌نشینی از منطقه‌ای که کاتس برای اردوگاه در نظر گرفته، نقطه عطفی در مذاکرات متزلزل برای توافق آتش‌بس است.
المرت گفت که پس از ماه‌ها لفاظی‌های خشونت‌آمیز، از جمله درخواست‌های وزرا برای «پاکسازی» غزه و پروژه‌هایی برای ساخت شهرک‌های اسرائیلی در آنجا، ادعاهای دولت مبنی بر اینکه «شهر بشردوستانه» با هدف محافظت از فلسطینی‌ها ایجاد شده، معتبر نیست: «وقتی آنها اردوگاهی می‌سازند که در آن [قصد دارند] بیش از نیمی از غزه را "پاکسازی" کنند، آنگاه درک اجتناب‌ناپذیر از استراتژی این است که هدف نجات فلسطینی‌ها نیست. این برنامه اخراج آنها، هل دادن آنها و دور انداختن آنهاست. حداقل من درک دیگری ندارم.»
وکلا و محققان حقوق بشری صهیونیست نیز این طرح را به عنوان طرحی برای جنایت علیه بشریت توصیف کرده‌اند و برخی هشدار داده‌اند که در صورت اجرا، «تحت شرایط خاص می‌تواند به جنایت نسل‌کشی منجر شود».
پیشنهاد وزیر جنگ این رژیم برای غزه، تشدید تحریک جنایات جنگی به برنامه‌ریزی رسمی برای آوارگی اجباری گسترده را نشان می‌دهد. کسانی که «شهر بشردوستانه» برنامه‌ریزی‌شده را به عنوان یک اردوگاه کار اجباری توصیف کرده‌اند، به دلیل مقایسه با آلمان نازی مورد حمله قرار گرفته‌اند، در حالی که دولت مدعی است این شهر برای محافظت از فلسطینی‌ها طراحی شده است.
المرت، که از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ پست نخست‌وزیری را بر عهده داشت، در روزی که مراسم تشییع دو فلسطینی - یکی از آنها شهروند آمریکایی که توسط شهرک‌نشینان صهیونیست کشته شد- در کرانه باختری اشغالی برگزار شد، گفت که این حملات جنایات جنگی بودند: «[این] غیرقابل بخشش است. غیرقابل قبول. عملیات مداومی وجود دارد که توسط یک گروه بزرگ به وحشیانه‌ترین و جنایتکارانه‌ترین شکل سازماندهی و هماهنگ می‌شود.»
مهاجمان اغلب در اسرائیل «جوانان تپه‌ای» نامیده می‌شوند و به عنوان افراط‌گرایان حاشیه‌ای توصیف می‌شوند. المرت گفت که اصطلاح «جنایات تپه‌ای» را برای توصیف مردان جوانی که کارزار خشونت فزاینده آنها با مصونیت تقریباً کامل انجام شده است، ترجیح می‌دهد. او گفت: «هیچ راهی وجود ندارد که آنها بتوانند بدون چارچوبی از حمایت و حفاظت که توسط مقامات [اسرائیلی] در سرزمین‌ها [اشغالی فلسطین] ارائه می‌شود، به این شکل مداوم و گسترده عمل کنند.»
المرت وزرای افراطی کابینه را که از خشونت در غزه و کرانه باختری حمایت می‌کنند - جایی که آنها گسترش عمده شهرک‌ها را مجاز کرده‌اند و اجرای قانون را با هدف گسترش مرزهای اسرائیل کنترل می‌کنند - به عنوان تهدیدی بزرگتر برای امنیت بلندمدت اسرائیل نسبت به هر دشمن خارجی توصیف کرد. او گفت: «این افراد دشمن از درون هستند.»
المرت گفت: «رنج شدید در غزه و جنایات شهرک‌نشینان در کرانه باختری، خشم فزاینده‌ای را علیه اسرائیل دامن زده است که نمی‌توان همه آنها را به عنوان یهودستیزی نادیده گرفت.» او گفت: «در ایالات متحده، ابراز نفرت از اسرائیل به طور فزاینده‌ای در حال گسترش است. ما با گفتن اینکه "آنها یهودستیز هستند" خودمان را گول می‌زنیم. من فکر نمی‌کنم که آنها فقط یهودستیز باشند، فکر می‌کنم بسیاری از آنها به دلیل آنچه در تلویزیون تماشا می‌کنند، آنچه در شبکه‌های اجتماعی تماشا می‌کنند، ضد اسرائیل هستند. این یک واکنش دردناک اما عادی از سوی افرادی است که می‌گویند: "هی، شما از هر خط قرمز ممکن عبور کرده‌اید."»
او گفت، نگرش‌ها در داخل اسرائیل ممکن است تنها زمانی شروع به تغییر کند که اسرائیلی‌ها بار فشار بین‌المللی را احساس کنند، المرت خواستار مداخله قوی‌تر بین‌المللی در غیاب مخالفت سیاسی جدی در داخل شد. او همچنین از رسانه‌های اسرائیلی به دلیل عدم گزارش خشونت علیه فلسطینی‌ها انتقاد کرد.
المرت گفت که تا بهار امسال، زمانی که دولت اسرائیل «به طور علنی و بی‌رحمانه» مذاکرات برای پایان دائمی جنگ را رها کرد، به این نتیجه رسیده بود که دولت مرتکب جنایات جنگی می‌شود.
او «شرمنده و دلشکسته» از اینکه جنگ به چیز دیگری تبدیل شده، تصمیم گرفته صحبت کند. او پرسید: «برای تغییر نگرش، چه کاری می‌توانم انجام دهم، بجز مورد اول، به رسمیت شناختن این شرارت‌ها، و مورد دوم، انتقاد از آنها و اطمینان از اینکه افکار عمومی بین‌المللی بداند صداهای [دیگری]، صداهای زیادی در اسرائیل وجود دارد؟» او آنچه را که جنایات جنگی می‌نامید، به سهل‌انگاری و تمایل به تحمل سطوح غیرقابل قبول مرگ و ویرانی نسبت داد، نه به یک کارزار سازمان‌یافته وحشیگری. المرت گفت: «[آیا فرماندهان] دستوری دادند؟ هرگز.» در عوض، المرت معتقد است که ارتش نسبت به اقداماتی که «موجب کشته شدن تعداد زیادی از افراد غیرمرتبط می‌شد»، بی‌تفاوت بود: «به همین دلیل است که نمی‌توانم از متهم کردن این دولت به مسئولیت جنایات جنگی مرتکب شده خودداری کنم.»
با وجود ویرانی‌های غزه، المرت به عنوان آخرین نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که به طور جدی برای دستیابی به یک راه‌حل مذاکره‌ای با فلسطینی‌ها تلاش کرد، هنوز امیدوار است که «راه‌حل دو دولتی» امکان‌پذیر باشد. او با ناصر القدوه، وزیر امور خارجه سابق فلسطین، برای پیشبرد این راه‌حل در سطح بین‌المللی همکاری می‌کند و حتی معتقد است که اگر نتانیاهو قادر یا مایل به پذیرش آن باشد، می‌توان به یک راه‌حل تاریخی - پایان جنگ غزه در ازای عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی - دست یافت.
در عوض، المرت از دیدن نتانیاهو، مردی که حکم بازداشت به جرم جنایات جنگی از دادگاه کیفری بین‌المللی دارد و دونالد ترامپ را برای دریافت جایزه صلح نوبل نامزد کرده، شگفت‌زده است.
انتهای پیام
نظرات