روز گذشته کوههای سرسبز آبیدر در سنندج، جایی که همیشه پناه آرامش بود، درگیر آتشسوزی گستردهای شد که تا غروب، بیش از ۲۰ هکتار از پوشش گیاهی این منطقه را در خود سوزاند.
آتش از ساعت ۱۲:۳۰ آغاز شد و در مدت کوتاهی، دامنههای کوه را در برگرفت، تلاش گسترده نیروهای امدادی، داوطلبان مردمی، آتشنشانی و منابع طبیعی برای مهار حریق آغاز شد؛ اما همه چیز آنطور که باید پیش نرفت و این حادثه به جای خاموشی کامل آتش با اندوهی بزرگتر همراه شد.
در میان کسانی که داوطلبانه برای مهار آتش وارد عمل شده بودند، نام «حمید مرادی» بیشتر از همه شنیده میشود. او از چهرههای شناختهشده محیطزیست در کردستان بود. سالها برای طبیعت جنگید، و سرانجام، همان طبیعتی که به آن عشق میورزید، صحنه وداعش شد.
حمید در جریان مهار آتش، دچار سوختگی شدید شد، بلافاصله به بیمارستان کوثر منتقل شد، اما جراحاتش آنقدر سنگین بود که پزشکان هم نتوانستند کاری برایش انجام دهند.
او شب گذشته چشم از جهان بست؛ اما نامش در خاطر تمام کسانی که با کوهها و جنگلها نفس کشیدهاند، زنده میماند.
در کنار حمید، پنج نفر دیگر از نیروهای داوطلب مردمی هم در جریان عملیات دچار مصدومیت شدند.
حالا کوه آبیدر خاموش شده، اما نه بهطور کامل، نه از جنس آتش، که از جنس درد! شعلهها رفتهاند، اما ردشان بجا مانده، درختان سوخته و دوستداران طبیعت داغدار شدەاند، نام حمید مرادی حالا نه فقط یک اسم، که نماد ایستادگی است؛ نماد مردی که برای نجات زمین، راهی خاک شد.
انتهای پیام
نظرات