به گزارش ایسنا، با ورود جنگ به بیست و دومین ماه خود، حملات اسرائیل تنها به غیرنظامیان و ساختمان‌ها محدود نبوده، بلکه شامل حال کل ساختار امنیتی شده و یک خلأ امنیتی فاجعه‌بار را ایجاد کرده که بر مشکلات مردم افزوده و هرج‌ومرج و ویرانی به راه انداخته است.
از همان روزهای اول جنگ مشخص بود که رژیم اشغالگر سعی دارد هرگونه ظرفیت داخلی برای سازماندهی یا حفاظت را نابود کند و به همین دلیل هم نیروهای پلیس یا هر گروهی که وظیفه کنترل امنیت و یا کمک‌رسانی و تامین امنیت کاروان‌های امدادی و حفاظت از جان شهروندان را در برابر حملات وحشیانه دزدها و راهزن‌ها بر عهده داشت، هدف قرار داد و این اقدامات اشغالگران موجب ایجاد احساس ناامنی در میان شهروندان شد و محله‌ها و بازارها بدون هرگونه چتر حفاظتی رها شدند.
در کنار نیروهای پلیس، گروه‌هایی از جوانان و گروه‌های اجتماعی تشکیل شدند که هدفشان تامین امنیت کاروان‌های کمک‌ها یا ساماندهی به نحوه توزیع آب و نان میان اهالی نوار غزه بود با این حال بسیاری از این ابتکارعمل‌ها نیز هدف قرار گرفتند و حملات مستقیمی به نقاط توزیع غذا ثبت شد و خودروهای حامل کمک‌های غذایی هنگام عبور از مناطق دورافتاده و بدون حفاظت، مورد سرقت قرار گرفتند و این موجب کاهش دسترسی ساکنان نوار غزه به غذا و داروهای کمکی شد و بر هرج‌ومرج و گرسنگی افزود.
تشدید جنایات در غزه
ناامنی راه را به روی اتفاقات خطرناکی از جمله سرقت و راهزنی باز کرد و مواردی از حمله به انبارهای بسته‌های امدادی و سرقت غذا از کامیون‌های حامل آنها قبل از تخلیه بارهایشان گزارش شدند، حتی خانه‌ها و چادرهای آوارگان نیز در امان نماندند، بسیاری از آوارگان فلسطینی گزارش دادند که وسایلشان در زمان نبودشان در داخل خانه یا چادر و یا کوچشان به مناطق به اصطلاح «امن‌تر» سرقت شدند.
فروپاشی امنیتی در کنار تعطیلی مستمر گذرگاه‌ها و ممانعت از ورود مواد غذایی و کمک‌های ضروری در گسترش ابعاد فاجعه قحطی برای اهالی غزه نقش بسزایی داشته و اکنون نگرانی‌های آنها تنها به حملات هوایی محدود نبوده بلکه شامل هراس از همسایه‌های ناآشنا و عابران شبانه نیز می‌باشد، دیگر همان کمک‌های بسیار اندک هم به دست نیازمندان نمی‌رسد و یا در راه غارت می‌شوند و یا در بازار سیاه به قیمت‌های بالایی فروخته می‌شوند و در این حالی است که بسیاری از خانواده‌ها به دلیل نگرانی از اینکه هدف حملات اشغالگران اسرائیلی و یا مورد سرقت دزدها و افراد مشکوک قرار بگیرند، جرأت رفتن به سمت مراکز توزیع کمک‌ها در غزه را ندارند و این مراکز را «تله‌های مرگ» می‌خوانند.
«خالد البرنیه» فلسطینی ۵۹ ساله ساکن محله الزیتون در جنوب شهر غزه در این رابطه به وب‌سایت «العربی الجدید» گفت: ترس تنها محدود به حملات هوایی و جنگنده‌هایی نیست که در تمام ساعات در آسمان غزه پرواز می‌کنند بلکه شامل ترس از دزدها و راهزن‌ها نیز شده است.
البرنیه اظهار کرد: گسترش پدیده سرقت از کامیون‌های حامل کمک‌ها و تصرف اموال مردم و مواد غذایی شهروندان توسط راهزن‌ها، فاجعه‌ای را که مردم نوار غزه به دلیل حملات مستمر و پیامدهای فاجعه‌بار آنها با آن مواجه هستند، تشدید کرده است.
به گفته این فلسطینی ساکن نوار غزه، وضعیت هرج‌ومرج و آشوبی که مردم با آن مواجه هستند، توسط رژیم اشغالگری طراحی و ایجاد شده که به خوبی از خطرات تضعیف احساس امنیت در میان مردم جنگ‌زده مطلع است، همه ما باید با هر وضعیتی که با ارزش‌ها و اصالت ما ناسازگار است، مقابله کرده و دزدهایی را که در خدمت برنامه‌های رژیم اشغالگر هستند، مهار کنیم.
همچنین «یوسف ابو زید» ۲۷ ساله از نیروهای داوطلب تیم امدادرسانی محلی با اشاره به اینکه دیگر هنگام راه رفتن در خیابان و یا زمان توزیع کمک‌های محدودی میان خانواده‌های فقیر ساکن اردوگاه‌های آوارگان به دلیل افزایش قابل توجه سرقت‌ها و راهزنی‌ها که ناشی از نبود امنیت است، احساس امنیت نمی‌کند.
ابو زید در گفت‌وگو با وب‌سایت «العربی الجدید» اظهار کرد: حملات سیستماتیک و برنامه‌ریزی‌شده اسرائیل به گروه‌های ویژه تامین امنیت کامیون‌های حامل کمک‌ها، دیگر جایی برای شک و تردید باقی نمی‌گذارد که رژیم اشغالگر همواره به دنبال گسترش هرج‌و مرج در سراسر نوارغزه بوده و همزمان نیز نیروهای پلیس یا هر گونه ابتکارعملی برای حفاظت و ساماندهی در نوار غزه را به طور مستقیم هدف قرار می‌دهد.
این نیروی داوطلب امدادرسانی در ادامه گفت: این اقدامات در کنار تمام شدن مواد غذایی و کمک‌های اصلی، افزایش بی‌سابقه قیمت کالاهای بسیار محدود موجود در بازار سیاه و با توجه به نرسیدن کمک‌های ضروری به دست افراد گرسنه در غزه، موجب تشدید گرسنگی و گسترش این بحران شده است.
در همین رابطه «هاله السالمی» زن ۳۷ ساله فلسطینی و از جمله آوارگان محله الشجاعیه گفت: زمانیکه در صف دریافت کمک‌ها منتظر ایستاده‌ام، نگران خانواده و فرزندان خود هستم و زمانی هم که همسرم برای تامین غذایی می‌رود، به دلیل داستان‌های متعددی که از سرقت و راهزنی شنیدیم، نگران می‌شوم.
السالمی در گفت‌وگو با وب‌سایت «العربی الجدید» اظهار کرد: این اتفاقات برای مردم فلسطین در نوار غزه عجیب هستند، حملات رژیم اشغالگر به گروه‌های مسؤول تامین امنیت شهروندان در برابر سارقان، این وضعیت را تشدید کرده است، بسیاری از این دزدها پیش از این داخل زندان‌ها بودند اما با آغاز جنگ و حملات رژیم اشغالگر به پاسگاه‌های پلیس آنها موفق به فرار از زندان شدند.
این زن آواره فلسطینی افزود: همراه خانواده‌ام داخل مدرسه‌ای زندگی می‌کنیم که بیش از ۳۰۰ تن دیگر اقامت دارند، هر شب خبرهایی از سرقت یا مشکلات مربوط به ناامنی را می‌شنویم و این علاوه بر سرقت محموله‌های امدادها و کامیون‌های حامل آنها و راهزنی است و این موجب وخامت اوضاع معیشتی ما شده و هیچ یک از کمک‌هایی که خبر آنها را می‌شنویم، به دست ما نمی‌رسند.
نبود احساس امنیت
در این فضای پر تنش، احساس امنیت کاملا از بین رفته و چه به دلیل حملات هوایی و چه سرقت‌ها، هیچ جای امنی وجود نداشته و هیچ خیابانی بدون خطر نیست، هیچ نهاد امنیتی نیز به دلیل حملات مستمر اسرائیل نمی‌تواند از مردم در طول شبانه روز محافظت کند و این مردم را در وضعیت ترس و ناامنی مستمری قرار داده است.
«رائد نجم» نویسنده و تحلیلگر سیاسی در گفت‌وگو با وب‌سایت «العربی الجدید» اظهار کرد: رژیم اشغالگر گزینه‌های بسیاری را برای مقابله با غزه بررسی کرد که از جمله آنها وارد آوردن شکست نظامی به نوار غزه بود که تا این لحظه به معنای واقعی کلمه و آنگونه که در اهداف جنگ اعلام شده بود، حاصل نشده است، به همین دلیل مجبور شد به سراغ گزینه‌های دیگری برود که مهمترین آنها سناریوی ایجاد هرج‌ومرج و آشوب و بی‌ثباتی است که در نتیجه آن هر نهادی کنترل اوضاع و توان خود برای مدیریت امور را از دست بدهد.
این نویسنده و تحلیلگر سیاسی در ادامه گفت: رژیم اشغالگر مجموعه‌ای از سیاست‌ها را در پیش گرفته که از جمله آنها سلب اختیار توزیع کمک‌های بشردوستانه از نهادهای بین‌المللی و سپردن مسؤولیت آن به یک شرکت آمریکایی است که اساس برای توزیع کمک‌ها ایجا شده است اما این کمک‌رسانی‌ها عادی نبوده، بلکه ابزاری برای ایجاد هرج‌ومرج و تشدید قحطی هستند و مراکز توزیع کمک‌ها به تله‌های مرگ و کشتار تبدیل شده‌اند.
نجم افزود: رژیم اشغالگر به بهانه خارج کردن عملیات کمک‌رسانی از کنترل جنبش حماس، گروه‌هایی وابسته به خود و تحت حمایت خود مشابه ارتش آنتوان لحد در جنوب لبنان ایجاد کرد و هدف از این اقدام محروم کردن غزه از توان بازیابی جایگاه ملی و حقوق سیاسی خود و تبدیل نوار غزه به یک مساله امنیتی و اقتصادی بدون هرگونه حقوق سیاسی به وسیله گروهی از شبه‌نظامیان تحت امر این رژیم است.
او در ادامه گفت: رژیم اشغالگر اصرار بر ایجاد وضعیت هرج‌و مرج داشته و عامدانه مسیر کامیون‌های حامل کمک‌هایی را که اخیرا با فشارهای بین‌المللی اجازه ورود یافتند، انتخاب کرده و این مسیرها را اعلام کرده و به سارقان کمک می‌کند آنها را به تصرف خود درآورده و مورد سرقت قرار دهند، این وضعیت مانع رسیدن کمک‌ها به دست گروه‌های نیازمند شده و گروهی از ذی‌نفعان تجاری را ایجاد کرده که از این شرایط آشفته به نفع خود بهره می‌برند و در کل این شرایط موجب گسترش هرج‌ومرج و آشفتگی اوضاع شده است.
این نویسنده و تحلیلگر سیاسی در پایان نیز تاکید کرد: سیاست های اسرائیل برای ایجاد هرج‌ومرج و گسترش قحطی، فلسطینی‌ها را به ابتدایی‌ترین غریزه خود یعنی غریزه بقا بازگردانده و این غریزه نیز انسجام، همبستگی و اتحادی را که ملت فلسطین در طول مسیر مبارزه برای رسیدن به حقوق خود نشان داده بودند، از آنها سلب کرده است.
انتهای پیام
نظرات