علیرضا مقری در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه تاکنون چهار رقم عناب در کشور شناسایی و ثبت شده است که شامل دو رقم بومی و دو رقم وارداتی می‌شود، اظهار کرد: دو رقم بومی ایران به نام‌های "ماژان" و "سیوجان" به افتخار خراسان جنوبی نام‌گذاری شده‌اند و دو رقم "لانگ" و "لی" نیز از چین وارد شده‌اند. ارقام لانگ و لی بین‌المللی هستند و پس از طی مراحل قرنطینه و سازگاری، در قالب باغات الگویی در مرکز تحقیقات کشت شده‌اند.
وی با اشاره به فرآیند طولانی شناسایی ارقام افزود: برای شناسایی و ثبت ارقام ماژان و سیوجان بیش از ۱۲ سال کار پژوهشی روی توده‌های بومی انجام شد. این دو رقم علاوه بر داشتن صفات مطلوب برای تازه‌خوری و خشکباری، از نظر نسبت گوشت به هسته برتری داشته و ابعاد میوه آنها حدود دو و نیم تا سه برابر عناب‌های معمولی است. همچنین درصد بذر جنین‌دار در رقم ماژان بین ۶۰ تا ۷۵ درصد است که برای برنامه‌های به‌نژادی اهمیت زیادی دارد.
برتری بازارپسندی و عملکرد ارقام بومی
رییس مرکز تحقیقات خراسان جنوبی با بیان اینکه دو رقم ماژان و سیوجان جزو ارقام برتر کشور هستند، توضیح داد: گونه چینی صرفاً برای مصرف تازه‌خوری مناسب‌اند و برای خشکباری کاربردی ندارند، اما عناب ماژان و سیوجان علاوه بر سازگاری بالا با شرایط اقلیمی ایران، هم برای خشکباری و هم تازه‌خوری مطلوب‌اند و وزن میوه آنها تا سه برابر بیشتر از عناب‌های بومی است.
مقری ادامه داد: عملکرد باغ‌های عناب معمولاً بین ۱.۵ تا ۲ تن در هکتار است، اما در ارقام ماژان و سیوجان این میزان به ۶ تن در هکتار هم رسیده است. استفاده از ارقام سازگار و با کیفیت نه تنها عملکرد را افزایش می‌دهد، بلکه بهره‌وری منابع آب و خاک را بهبود می‌بخشد و درآمد کشاورزان را نیز بالا می‌برد.
وی در خصوص مقاومت ارقام به تنش‌های محیطی گفت: عناب به دلیل دیرگل و زودخزان بودن از سرمای دیررس بهاره و زودرس پاییزه در امان است و چوب آن تا دمای منفی ۳۸ درجه آسیب نمی‌بیند. ارقام بومی و همچنین ماژان و سیوجان مقاومت بالایی در برابر خشکی و شوری دارند و برای مناطق مشابه خراسان جنوبی مناسب‌اند. البته در شرایط بهینه آب و خاک، این ارقام واکنش بسیار خوبی به تغذیه و آبیاری نشان داده و عملکرد بالاتری خواهند داشت.
برنامه‌های آینده اصلاح و معرفی ارقام جدید
مقری در خصوص برنامه‌های مرکز تحقیقات برای اصلاح و معرفی ارقام جدید بیان کرد: چهار رویکرد اصلی دنبال می‌شود: تولید ارقام جدید از طریق هیبریداسیون و تلاقی ارقام والد (۱۵ تا ۲۰ سال زمان‌بر)، واردات و سازگاری ارقام جدید از چین(۱۰ تا ۱۲ سال)، ایجاد جهش و موتاسیون با همکاری سازمان انرژی اتمی از طریق پرتودهی(۷ تا ۱۰ سال) و گزینش بهترین ژنوتیپ‌های بومی که تاکنون منجر به معرفی ارقام ماژان و سیوجان شده است.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر ۱۰ تا ۱۵ ژنوتیپ برتر دیگر شناسایی شده و آزمایشات آنها در حال انجام است تا طی سال‌های آینده به عنوان ارقام جدید به کشاورزان معرفی شوند.
انتهای پیام
نظرات