دکتر بهنام غفارزاده در گفتوگو با ایسنا با تأکید بر اهمیت غربالگری و درمان بهموقع تنبلی چشم در کودکان گفت: برنامه دولتی سنجش بینایی برای کودکان ۳ تا ۶ ساله اجرا میشود تا در این بازه زمانی با مراجعه به بیناییسنج و در صورت لزوم متخصص چشم، روند درمان آغاز شود.
وی با بیان اینکه نخستین ویزیت چشم باید در ششماهگی انجام شود، افزود: تنبلی چشم بیماریی نیست که بتوان تا ششسالگی برای مراجعه صبر کرد، چراکه در این سن شدت آن بیشتر شده و درمان آن دشوار یا غیرممکن میشود و درمان مؤثر تنبلی چشم حداکثر تا سن ۸ سالگی امکانپذیر است.
وی ادامه داد: دید انسان از طریق چشم به مغز منتقل و در آن پردازش میشود. بخش بینایی مغز تا هشتسالگی در حال تکامل است و به همین دلیل درمان این بیماری تنها در این بازه سنی نتیجهبخش خواهد بود. موفقیت درمان در کودکانی که در ششماهگی یا یکسالگی تحت درمان قرار میگیرند، بهمراتب بیشتر از مراجعهکنندگان در سنین بالاتر است.
غفارزاده درباره علل بروز تنبلی چشم اظهار کرد: برخی علل مانند آب مروارید مادرزادی، آب سیاه و انحراف چشم ممکن است از بدو تولد وجود داشته باشد و منجر به تنبلی شود. برخی علل دیگر مانند تفاوت زیاد شماره چشمها که حتی با تجویز عینک هم ممکن است چشم تنبل دید کامل نداشته باشد.
این متخصص چشم بیان کرد: همچنین آسیبهای مغزی ناشی از بیماریهایی چون تشنج میتواند با وجود سالم بودن ساختار چشم، باعث کاهش دید شود.
وی افزود: چشم تنبل در ظاهر سالم است و به همین دلیل بسیاری از والدین متوجه آن نمیشوند. کودک نیز به دلیل دید کافی با یک چشم، مشکل را احساس نمیکند. از این رو، خانوادههایی که امکانات دارند، بهتر است حداقل سالی یکبار کودک خود را برای معاینه چشم مراجعه کنند.
این متخصص چشم با بیان اینکه در صورت مراجعه در بزرگسالی، امکان درمان تنبلی چشم وجود ندارد و تنها اقدامات اصلاحی مانند حذف عینک انجام میشود، گفت: اما میزان دید همان مقداری خواهد بود که فرد پیشتر با عینک داشته است، زیرا علت اصلی به مغز مربوط است. این موضوع میتواند در آزمونهای استخدامی و دریافت گواهینامه رانندگی مشکلساز شود.
وی درباره روش درمانی رایج گفت: بستن چشم سالم بین ۴ تا ۶ ساعت در روز یکی از شیوههای اصلی درمان است که البته نیازمند همکاری والدین است، چراکه برخی کودکان مقاومت میکنند تشویق و حمایت خانواده در موفقیت درمان نقش مهمی دارد.
انتهای پیام
نظرات