به گزارش ایسنا، در دانشگاه یوتا، اتحادیه دانشجویان سیاه‌پوست بودجه و فضای خود را از دست داده و ده‌ها گروه دیگر نیز با محدودیت‌های مشابه مواجه شده‌اند. در دانشگاه‌های ایندیانا بیش از ۴۰۰ رشته تحصیلی حذف یا ادغام شده است. در هاروارد و کلمبیا، هرگونه انتقاد از اسرائیل اکنون به عنوان «یهودی ستیزی» مجازات می‌شود.
به نقل از گاردین، این سیاست‌ها همزمان با سخت‌تر شدن شرایط برای دانشجویان بین‌المللی دنبال می‌شود؛ جایی که موانع جدید ورود به آمریکا باعث کاهش شدید متقاضیان خارجی شده است. طبق آمار، ممکن است ثبت‌نام دانشجویان بین‌المللی در سال جاری تا ۴۰ درصد کاهش یابد.
فشار مالی و سیاسی
بسیاری از دانشگاه‌ها مجبور به پذیرش توافقات سنگین با دولت شده‌اند. سه دانشگاه بزرگ – کلمبیا، براون و پنسیلوانیا – با پرداخت میلیون‌ها دلار و واگذاری بخشی از استقلال خود تلاش کرده‌اند تا بودجه فدرالشان قطع نشود. تنها هاروارد علیه دولت شکایت کرده است. در همین حال، ترامپ ۵۸۴ میلیون دلار از بودجه دانشگاه UCLA را مسدود کرده و یک میلیارد دلار غرامت خواسته است.
این شرایط فضای ترس و سرکوب را به محیط‌های علمی منتقل کرده است. استادان و پژوهشگران از لغو سفرها، توقف تحقیقات و حتی ترک شغل خبر می‌دهند. برخی دانشگاه‌ها پیشاپیش برنامه‌های مرتبط با تنوع فرهنگی یا مطالعات فلسطین را حذف کرده‌اند تا از فشار دولت در امان بمانند.
ماورا فینکلشتاین، نخستین استاد دارای کرسی دائم که به دلیل حمایت از فلسطین اخراج شده، می‌گوید: «هیچ‌کس در دانشگاه احساس امنیت نمی‌کند؛ از دانشجویان گرفته تا اساتید باسابقه. ترس واقعی است؛ حتی تأمین هزینه اجاره و خوراک هم دشوار شده است».
یک نبرد سرنوشت‌ساز
بسیاری از استادان و فعالان آموزشی معتقدند این وضعیت یک «تهاجم تاریخی» علیه آموزش عالی در آمریکاست. تاد ولفسون، رئیس انجمن استادان دانشگاهی، هشدار داده که اتحادیه‌ها باید با دانشجویان و حتی بخش‌های خارج از دانشگاه متحد شوند. او از احتمال شکل‌گیری اعتصابات سراسری خبر داده و گفته است: «این فقط یک اعتراض اقتصادی نیست؛ این یک مبارزه سیاسی برای آینده آموزش عالی در آمریکاست».
آنچه امروز در دانشگاه‌های آمریکا جریان دارد، فراتر از یک اختلاف سیاسی مقطعی است. سیاست‌های دولت ترامپ نه تنها استقلال دانشگاه‌ها را نشانه گرفته، بلکه بنیان آموزش آزاد و تفکر انتقادی را تهدید می‌کند. سال تحصیلی جدید می‌تواند نقطه عطفی باشد؛ جایی که یا مقاومت دانشگاهیان مسیر آینده را تغییر دهد، یا فشارها ساختار آموزش عالی آمریکا را به‌طور بنیادین دگرگون کند.
انتهای پیام
نظرات